§3§

872 33 3
                                    

Partinin oldugu eve dogru yuruyorduk. Bu gecenin farkli olucagi her halinden belliydi.  Neyse... Parti evine giris attigimiz anda odak noktasi olduk. Ben elimi Buse'nin beline atinca biraz irkildi ama elimi itmek gibi bir harekete kalkismadi. Sonra ben kendim elimi cekip bara ilerledim. Iki alkolsuz kokteyl alip yururken Buse'yle konusan bir cocuk gordum.

-Sen kimsin olum?

-Sanane.

-Bartu bu eski okulumdan Burak. Bu da Bartu , kuzenim.

-Selam Batu.

-Batu degil Bartu bikere o adimi soyliyemiyceksen konusma ve git.

-Bu kadar sert olma Buse'yi de kiskanma hakkin yok bence.

Kolunu omzuna attigindaysa sinirden kudurmaya basladim. Buse fark etmis olacak ki Buragin kolunu omzundan cekti. Yerim seni ya. 

-Burak gitsen iyi olur ben bugün kuzeniminim.

Benim misin? Seni yerim ısırırım oyyy. 

-Evet , şimdi git.

Ve Burak gider. Nihahahaha yaşasın zeki taşlar!

-Eeee....

-Ne eee?

-Seninim dedik napıcaz bu gece?

-Ne biliyim. Önce biraz şu kokteyl'i içelim sonra ddüşünürüz.

-Tamam kuzum.

Kokteyllerimizi içerken yanıma bir kız geldi. Sinirli gözüküyodu. Birden bana bağırmaya başladı.

-Seni adi pislik!

-Ne diyosun be , kimsin?

-Hatırlamadın bile di mi hayvan ?! Elif ! Tanıdık geldimi?

-Hayır şimdi s*kt*r git.

-Benimle düzgün konuş!

Ve aniden suratıma bir tokat yedim. Lanet olası kaltak!

-Sen kime vuruyosun lan!

Hayır bu ben değildim , Buse'ydi. Birden kızı saçından tutup yere yapıştırdı ve üstüne oturup sert bir yumruk geçirdi. Kızın çığlıklarıyla herkes başımıza toplandı. Buse'yi kolundan tutup hızla çektim. Koşar adım dışarı çıkarttım. Arkadan bir kaç adamın bizi takip ettiğini gördüm. Koşmamız gerekiyordu. Şuan tek güvenli yer Alfa'ydı. Mekanımızın adı var evet deliyiz. Neyse. Sonra aklıma korkunç bir gerçek geldi. Alfa buraya koşmayla 1 saat uzaklıkta.

-Alfa'ya gitmeliyiz fakat uzun bir süre koşmamız lazım. Var mısın?

-Tabii uyuşuk geride kalmamaya çalış.

dedi ve depara başladı. Ruh ikizim , kız halim ... Bende depar bastım ve öne geçtim. Kestirme yol olan orman yoluna soktum onu. Sokmaz olaydım. Girdikten beş dakika sonra bir çığlıkla olduğum yerde durdum. Buse düşmüştü.

-Ah lanet olsun! Adamlardan yırttık sanırım acele etmiyelim. Ama bu dizle yüriyebilir misin ki?

-Beni kucağına al.

-Ne?

-Al işte taşıyamıyacak kadar güçsüz müsün yoksa?

-Demek öyle meleğim bak bakalım kim güçsüzmüş. 

Onu tek hamlede kavradım ve kucağıma aldım. Alfaya varmamız 15 dakika sürdü. Ordaki koltuğumuza onu yatırdım ve buzdolabından bir bira aldım.

-Bana da versene!

İkinciyi almam da bu sesten hemen sonra oldu.

-Sağlam yumruktu.

KuZeN ♈Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin