Buruk bir sonbahar günüydü. Yapraklar her tarafa saçılmıştı.
Havada hala dünden yağan yağmurun kokusu vardı. İnsan topluluğu mezarlığın önünde toplanmış , cenazenin mezara koyulmasını izliyorlardı. Herkez durmuştu o an öylece. Kimisi ağlıyor , kimisi donuk bir şekilde izliyordu. Sadece bir kız çocuğunun haykırışları duyuluyordu.
Anne¡ beni bırakma
Duyulan tek ses buydu. Sanki herkez susmaya yeminliydi o gün.
Sabriye nerde bu şerefsiz herif.
Bilmem en son yukardaydı.
Rezil etti bizi. Karısının cenazesi bu herkez şimdiden başladı dedikoduya.
Dur samim bey çocuk yıkıldı.
Yıkılmışmış. Sözde çok seviyordu bu kadını. Bizi bile sildi ama şu hale bak değdimi. Bak biz buradayız hani nerde Ahmet.
Tamam Samim bey ben bir yukarıya bakayım.
Ağır adımlarla merdivenleri çıktı Sevgi hanım. Oğlu yıllar önce aslı için evi terk etmişti. Maddi durumları çok iyiydi. Ama oğlu sevdiği kadın için gitmişti. Kocasıda reddetmişti onu evlatlıktan ne arayıp sormuştu nede torununu görmüştü. İlk defa bugün görmüstü. Ne kadarda oğluna benziyordu gözleri. Bağrına basmıştı onu sevgi hanım . Samim bey biraz soğukdu ama biliyordu ki kocası çok iyi kalpli bir insandı. Ne kadar inkar etsede oda çok seviyordu Ferideyi.
Sonra birden bir silah sesi geldi. Ses yatak odasından geliyordu. Adımlarını hızlandırdı. Kapıyı açtı ve kanlar içindeki oğlunu gördü. İlk birkaç dakika şokun etkisiyle dondu. Sonrada bir çığlık sesi duyuldu. Herkez koşarak odaya geldi. Yerde kanlar içinde yatan Ahmeti gördüler. Sevgi hanım 2.kez kaybetmişti çocuğuna. Tam buldum bırakmam derken kaybetmişti yine. Tam o sırada Feride geldi kapıya daha 15 yaşındaydı. Çocuktu daha. Annesi gitmişti. Şimdi artık babasıda yoktu.
Artık ağlamıyordu Feride gözyaşı kalmamıştı akıtacak şimdi kimsesizdi.
Babasınıda bugün veriyorlardı toprağa. Artık masal okuyacak kimsesi kalmamıştı. Babası giderken annesinin yanına geriye sadece ufak bir not bırakmıştı " BENİ AFFET " İşte ailesinden kalan son hatırası oydu.
Şimdi babasının en yakın dostu Selim amcasının yanındaydı. Hastaydı feride nefes darlığı vardı. Selim amcası ve figen yengesi çok iyi insanlardı. Bir kızları vardı Feridenin yaşında canan bide Ferideden 5 yaş büyük olan Ali vardı. Ferideyi hiç sevmezdi canan. Bu evin en küçüğüydü o , ilginin onun üzerinde olmasına alışmıştı. Aliylede çok muhabbeti yoltu. Ali daha 20 yaşında olmasına rağmen şimdiden çapkınlığı nam salmıştı. Bikere Feride onu odasında bir kızla öpüşürken yakalamıştı. O an içinde bir şeyler kırılmıstı Feridenin. Onu ilk defa 8 yaşındayken görmüştü o andan beri aşıktı ona. O ise bir kere dönüp bakmamıştı Ferideye. Onu hep kardeş olarak görürdü. Gerçi feride kendini güzel olarak görmesede çok güzel bir kızdı. Koyu kahve ve upuzun saçları ve kirpikleri vardı. Ela gözlüydü. Bembeyaz süt gibi teni vardı. Tek sorunu yüzündeki çilleriydi. Adeta içinin güzelliği dışına vurmuştu
