Bullying

#2Γιατι σε μενα

-"Εισαι καλα;"είπε αναστατωμενη

-"Καλά είμαι φχαριστω"

Δεν της έδωσα το χέρι μου και Σηκώθηκα μόνη μου ετσι και αλλιώς δεν θα μπορούσε να με τραβήξει πάνω

Το κορίτσι ήταν πάρα πολύ όμορφο..είχε ξανθιά μαλλιά και καταγαλανα μάτια σαν τα δικά μου..

-"Πώς σε λενε;"με ρώτησε και μου έδειξε το λευκό της χαμόγελο..

-"Αμελια εσένα?"είπα και Σκουπισα τα δάκρυα μου από πριν

-"Φανη"

-"Χάρηκα"

-"Και γω...εκλαιγες πριν;"το βλέμμα της σοβαρεψε.

Ακουμπήσε το χέρι της στον ώμο μου..

Και τον χαιδεψε...με κοίταξε με ένα βλέμμα λυπησης

Το σιχαίνομαι αυτό το σιχαίνομαι...δέν μπορώ να με λυπουνται όσο και αν εκτιμώ το ενδιαφέρον της για μενα

Δεν αντέχω να με λυπουνται...

-"Έμμμ ναι.."

-"Γιατί;"

Δεν της απάντησα.

-"καινούρια εισαι;"ρωτησα με ένα χαμόγελο

-"Ναι...θα θελες να...κάνουμε παρεα;δεν έχω κανένα φίλο εδω " είπε ντροπαλα

Αχ τώρα νιώθω όμορφα θα αποκτήσω μια φίλη...ή αλήθεια είναι πώς τα παιδιά του σχολείου δεν θέλουν να κάνουν παρεα μαζί μου ...όταν προσπαθούσα να μπω σε παρέες είτε με βριζανε είτε με αποφευγανε..

-"Θα το θελα πολύ...ούτε εγώ έχω κανέναν " είπα και εσκυψα το κεφαλι

-"Τελεια " είπε και με πήρε μια αγκαλιά

Μετά άρχισε το μάθημα και κανονισαμε μετά από το σχολείο να συναντηθούμε στην πλατεία Ηρακλείου μιας και οι 2 μέναμε εκεί..

[...]

Όταν το σχολείο τελείωσε..και σχολιασαμε
Πήρα το δρόμο του γυρισμου με τα πόδια μόνη μου...ή Φανή γύρισε με αμαξι

Καθώς περπατουσα άκουγα μουσική...

Ξαφνικά πετάχτηκε από το πουθενά ο Ιασονας με τον φίλο του τον Μαρινο

Όχι..όχι όχι

-"Γύρναμε σπιτακι να φάμε?"είπε ειρωνικα ο Μαρίνος ενώ περπατουσε παράλληλα με μενα...και με κοιτούσα και οι 2

Εγω έκανα πως δεν τους είδα κοιτούσα μπροστά τον δρόμο...

Συγκρατιομουν.