UNKNOWN A Tale Of Peculiar Magic

CHAPTER 5

Tara's POV

I myself didn't understand why I feel this way bat ba ako umiiyak and worse umiiyak ako sa harap nitong mokong na to. I tried myself to stop but I can't.

"Bat ba ako umiiyak?" I said that in the buttom of my pag-iyak at pagsinghot nahihiya na ako it's not cool. Nakatingin lang yung mananahi saakin tila ba nagtataka eh ako nga nagtataka siya pa kaya. Psh.

"Hey what's your problem? Why are you suddenly crying?" He asked me. Finally tumigil na ako sa pagiyak. I make pahid nalang my tears.

"I don't know bigla na lang tumulo ang luha ko. Weird right?"

"Psh." Yun lang ang narinig ko sakanya at bumalik na siya sa pagbabasa ng libro niya.

"Ali in your opinion po, why is it na umiyak ako bigla?" I asked the mananahi na sumusukat sa akin.

"Hindi ko po alam binibini."

Nabalutan ng katahimikan itong tailoring shop. Pinipiga ko talaga ang sarili ko kung bakit kaya ako umiyak bigla wala kasi akong alam na reason.

"Tapos na po ang pagsukat ko sa kanya Ginoong Rustle ipapahatid ko nalang po mamayang hating gabi sa inyong apartment ang kanyang uniporme."

"Hating gabi? Eh Ali We are natutulog na niyan eh. You can give it naman po tomorrow or next week, no need to rush on it naman po pwede nga po huwag niyo nalang gawin kasi hindi naman po talaga ako papasok sadyang may topak lang po talaga iyang mokong na yan." Turo ko kay mokong. Yung tingin niya sobrang sama parang mukha niya lang.

"Thank you Mrs. Neven aasahan ko po yan mamayang hating gabi alis na kami." Sinabi yan nung mokong na hindi man lang tumitingin kay Ali at nauna ng maglakad Psh. Nag bow ng konti si Mrs. Neven ano bang meron sa kumag nato.

"Mrs. Neven right? In behalf of him sorry po may pagkabastos lang po kasi talaga yang kumag niyan. I'm really sorry po."

Mukhang na shock si ate oh. Pft. Ngayon lang ba siya nakarinig ng sorry galing sa isang Dyosa.

"Tara!" Sigaw ni kumag hindi maka antay. Psh. Saan na naman ba kami pupunta. Paglabas ko ng tailoring shop may inabot agad tung kumag saakin na papel. Hindi ko kinuha.

"What is this na naman ba another magic naman ba yan chants or spells na dapat kung bangkitin. You know what sa mundo ko kasi sa mga novels lang lahat ito nag e-exist. Everything here is just an Imagination I just can't believe na nangyayari na sa akin ito. It was like a drea---"

"Would you please just shut up ang dami mong dada wala akong paki sa mga sinasabi mo." Ibinigay niya saakin yung papel actually listahan siya. Ano naman bang gagawin ko dito?

"Hindi na kita masasamahang bumili ng school supplies mo. May pupuntahan ako."

"Wow! Dinala dala mo ako dito and iiwan mo ako. You know what I don't know anything about this bayan hindi ko nga kabisado ito."

"You have your mouth just ask. Straight that way and turn right you will see there the Antiquites shop. Look for Mr. Paragon just let him know your name and he will help you." Really, I can't belive sa kumag na to. Sarap basagin ng salamin niya eh.

Inilahad ko ang kamay ko sa kanya. He just stared at me. "What?"

"Give me some money, paano ko ito mabibili lahat if I don't have money." I said to him. May kinuha naman siyang card sa may wallet niya.

"Psh. Here." Inabot niya sa akin ang kanyang credit card. I smirked. YES!

"Use it wisely Tara. That's my card not yours." I rolled my eyes at tumalikod na ako sa kanya. "Whatever."
May tatanungin pa sana ako pero nawala na siya fine!