UNKNOWN A Tale Of Peculiar Magic

CHAPTER ONE- The Letter

Tara's POV

Unpacking all my things to my new kwarto and ang masasabi ko lang it's so nakakapagod. Kasi naman bakit pa kailangan naming lumipat ng house. As far I remember okay naman ang settlement namin doon sa States. Ano na naman bang pumasok sa mga utak ng Parents ko.

"Aissssh! Kaasar naman this!" I make reklamo na kasi naman.

*knock *knock *knock.

"Sweetie, nagustuhan mo ba ang bago mong kwarto?" It's my Tatay. Its been 4 months noong last ko siyang nakita and believe me or not it was the day na lumipat kami sa States.

I think nagkikita lang kami ng Papa ko kapag lumilipat kami ng new house and if my special occasion aside from that wala na and I'm used to it. I know that my Tatay was a busy person.

We are not rich naman kasi pero ewan ko sa mga parents ko panay ang lipat namin ng bahay. If I'm not mistaken ha ito na ang pang limang lipat namin. Poor pa kami sa lagay na to ha.

"Pa, why po kasi palipatlipat tayo ng house?" I asked him. Lumapit siya sa akin and then He hug me. "Soon you will understand Sweetie." He said.

"Pa naman eh! Yan din yung sagot mo sa akin dati." Kumalas na ako sa yakap niya at ang tatay ko I can't believe this nginitian lang ako. Kung hindi ko lang tatay to malamang nasapak ko na to.

"You didn't answer my question yet. Do you like your room?" I just nod and again he smiled at me. "Good, bilisan mo jan sa ginagawa mo at bumaba ka agad, help your Mom sa pag organize ng mga gamit."

"You will not aalis right?" Tanong ko. Si Papa kasi bigla bigla yang nawawala at bigla ring sumusulpot. Ewan kung paano niya yun nagagawa or sadyang nag ha-hallucinate lang ako and maybe epekto ng kababasa ko ng fantasy books.

"Don't worry, I will stay." And then He closed the door.

I explore my eyes sa loob ng room ko. I walked towards sa malaki at mahabang window na natakpan ng white na kurtina. I move the curtain sideways and "Wow!It's Awesome". I could see the blue sea na unti unting nagiging red orange and pinkish because of the reflection ng papalubog na haring araw. Nagtataka tuloy ako poor ba talaga kami?

After 30 minutes na pag-aayos ko ng mga things ko. "Thanks God I'm done." Ininat-inat ko pa ang mga kamay ko then tumayo at naglakad palabas ng kwarto ng may naapakan akong papel to be exact it's a sobre. Kinuha ko ang envelope. "Nahulog ata to ni Papa." I said.

At the back of the envelope my nakasulat "Simone Austin." Pagbasa ko. Pangalan to ni Papa ah. Tama nga ako para kay Papa tong sulat. Wait kanino naman to galing? Di kaya love letter to nila Mama dati. Mabasa nga. Pumasok ako sa loob ng room ko and I locked the door. I'm so excited to read this. I open the envelope and begin to read it.

"Ginoong Simone kailangan niya ng malaman. Siya nalang po ang pag-asa ng Villaverde sa ayaw at gusto niyo. Dahil siya ang itinakda."

-Angustias

I thought it's a love letter. Sino naman kaya itong Angustias na to. I lakad nalang pababa sa sala. I will just tanong nalang si Papa.

"Hey, bunso."Inakbayan ako ng beloved older brother ko. I crossed my arms and rolled my eyes. "Would you please get your shoulder of monkey one?"