ÇIKMAZ ŞEHİR

Bölüm 2:Sen kimsin?

-Derin nefes alın,şimdi verin.Evet şimdi tekrar edin,nefes aaal ve veeer.Çok güzel şimdi dev..

-Bakın tekrar söylüyorum benim bir şeyim yok ve bu hastanede kaldıkça daha kötü oluyorum.İnsanlara ruh hastası gibi davranmayı bırakmanız gerek!Hem burası devlet hastanesi değil mi nasıl davranıyorsunuz?

-Lütfen sakin olun.Hastaneden birkaç güne taburcu olursunuz.
Fiziksel ve ruhsal olarak çok hasar gördünüz.Lütfen zorluk çıkarmayın.

2 gün sonra...

-Göknil Hanım durumunuz gayet sağlıklı.Kalbinizde ki düzensizlikler geçti ve vücudunuz eski sağlıklı haline geri döndümİsterseniz bugün taburcu olabilirsiniz.Sormak istediğiniz herhangi bir şey var mı?

-Hayır,teşekkürler.

Yaklaşık 2 haftadır hastanedeydim yani bu iki haftadır ruh hastası gibi hissetmek demekti.Hastanenin değişik kokusu içimdeki huzursuzluğu arttırıyordu.Annem ve babamın ölümünü kabullenmek benim için çok zor olmuştu.2 haftadır almadığım destek kalmamıştı ama yine de durum hala aynıydı.Ailem artık yoktu.Ve asla gelmeyeceklerdi.

Hastaneden çıkmak için evrakları imzalarken günlerdir yüzüne dahi bakmaya gerek duymadığım telefonum titreşmeye başladı.Gözlerimi devirip arayan kişiye baktım.

Zelihoş arıyor...

-Efendim?

-Yavrummmm.Göknilimmm.Vay benim bahtsız yavrummm.Iyi misin kuzum?Ailenin durumunu öğrendim.Korkma kuzum biz sana destek olucaz.Okutucaz büyütücez seni.Şimdi otobüse atla hemen gel yanıma.Korkma kızım ben hep yanında olacağım,destek olacağım sana.

-Teşekkür ederim zeliha teyze.Gerek yok yanına gelmeme.Kendimi iyi hissetmiyorum eve gidip dinleneceğim biraz.

-Yavrummm sesin kötü geliyor.Zelihoş da demedin bana.Tamam sen eve git dinlen ama ben rahat edemem burada  2 güne muğladayım bekle kuzum.

-Tamam teşekkürler.Kapatıyorum.

Konuşmada ne kadar soğuk olsamda şuan daha kötü bir durumdaydım.Hastane işlerini halledip çıkmak üzereydim ki önümde duran uzun boylu biri konuşmaya başladı.

-Pardon?Bir şey sorabilir miyim?

-Bana mı?

-Şey evet.Ben bir arkadaşımı ziyarete geldim ama onunla  görüşme vakiti bulamadım.Onu benim için bulabilir misiniz?

-Beyefendi bunu neden bana söylüyorsunuz?!Karşınızdakine dikkat edin lütfen.Ben sizin arkadaşınızı nasıl tanıyabilirim?

-Nasıl yani siz hemşire değil misiniz?

Tam üstümdeki kıyafetler hemşire önlüğüne benziyor mu diyecekken hastane kıyafetlerini çıkarmadığımı fark ettim.

-Ben hemşire değilim ve üzerimdekilerde hasta önlüğü.Ama eğer tanıdığım biri ise yardım edebilirim.Adı nedir?

-Göknil Ulaç.

Adamın ağzından adımın dökülmesiyle beni kastettiğini anlamam uzun sürmüştü.

-Orda mısın?

-Ggöknil Ulaç benim.Peki siz kimsiniz?

-Bence bunu burda konuşmayalım.Daha sağlıklı bir ortama gitmeliyiz.

-Sizinle neden geliyim?Sizi tanımıyorum bile

-O zaman küçük bir ipucu veriyim.Ailenize çarpan sürücüyü
tanıyorum.

⛦⛦⛦

2.bölüm yayında.Eleştirmeden geçmeyiniz.Sizleri seviyorum.🍁