ÇIKMAZ ŞEHİR

Bölüm 14:Olaylar

Multimedia:Emre'nin ikizi Esen

Yaklaşık 1 haftalık devamsızlığımız vardı ama bu kimin umurundaydı ki?Ailemin yanina gittiğim günden beri hayat çok zor olmuştu.Her yattığımda gözümün önüne gelen mabed ve mezarları.Gerçekten çok zor bu duruma katlanmak.Bilmem gitmeliydim belkide ailemin yanına.Nasıl olurdu bilmem ama Barçın'a ihanet etmiş gibi hissederim.Yavaşça kalktım koltuktan,gece uyuyamayınca oraya geçmiştim şimdi de boynum ağrıyordu.Ayağımı parkelerde sürüyerek elime okul formasını aldım ve giyindim.Ya da içine girmeye çalışırken sövüp durdum.Bence böylesi daha mantıklıydı.Nasıl olsa normal davranmam garip olurdu.Çantamı da aldım ve aşağı merdivenlerden inmeye başladım.Aşağıda Barçın'ı görememiştim.Ve mutfağa geçip kendime koca bir bardak kahve hazırladım.Kahve yapacağımı bilen Barçın kahve makinesinin üzerine bir not bırakmıştı.

"İşim vardı erken çıktım.Okulda görüşürüz."

Notu ellemeyip elimdeki kahveyi karton bardağa boşlattım ve ağzını kapattım.Çantamı da sırtıma takıp dışarı çıktım.Havalar sıcak olduğu halde kahve içmek benim takıntımdı.Sıcak veya soğuk olması bir şey değiştirmiyordu benim için.Okula geldiğimde sınıfa doğru yürümeye başladım.Sınıfa geldiğim de ise sırama geçtim ve Barçın'ı aramaya başladım.Gözlerim Barçın'ı bulunca yüzümde istemsiz bir gülümseme oluştu.O da bana gülümseyince yanına gittim.

-Sabah neden yoktun?

-Bir işim vardı.

-Ne o bana anlatmayacak mısın?

-Babam gelmiş,onun yanına gittim.

-Ne dedi.Bir şey yaptı mı?

-Seninle birlikte durmamamı,sana hiçbir şey anlatmamam gerektiğini söyledi.Tabi bu kimin umrunda.Def olup gitsin pislik.

-Gerçekten bu adamın psikolojisini anlayamıyorum.Bu arada 2 ay sonra üniversite sınavı var.Nasıl hissediyorsun?

-Geçen sene bu sınava girdim ve sınıf birincisiydim.Çalışmayacağım ve bir şey hissetmiyorum.

-Egoya bak egoya.Sen şimdi geçen sene girdin mi?Yani benim için mi tekrar okuyorsun?

-Tabi kaçak kız.Dediğim gibi senin için yapmayacağım şey yok.

Gülümseyip sırama geçip çantamdan öylesine getirdiğim defteri çıkardım.Bir şeyler karalamaya başlayıp çizim yeteneğimin berbatlığını düşünürken matematik hocası geldi ve günün sıkıcılığına tuz biber oldu.

"Çocuklar bugün ki dersleriniz iptal.Hemen sevinmeyin çünkü bugün üniversiteye hazırlık için deneme sınavı yapılacak."

Hayattaki şansıma lanet okuyup kaçma planlarını yapmaya başladım.Karşı sıradaki dört kişilik kız grubununda kaçma planı yaptığını anlayınca onlara katılma fikri aklıma geldi.Hem belki kafamı dağıtacak biriyle tanışırımdım.

-Selamun aleyküm!Ee kaçıyorsunuz demek.Bir Allahın kulunu da alırsınız değil mikaçma operasyonunuza.

Kızlar birbirlerine bakıp bana doğru dönünce gülümsediler ve beni yanlarına otutturdular.

-Ben gizem.Bu arya.Bilge.Ebrar.

-Ben de Göknil.

-Kızlar dedim ben size beşinci kişiyi bulsak süper olur.Al size kafa dengi Göknil.Vatana millete hayırlı olsunnn!

-Ayh gizem!Göknil dökül bakalım şu Barçın da kim?

Bir anda Barçın'ı sormaları garip gelmişti.

-Şey Barçın benim,benim abim.

-Hııım tamamdır ayarlarsın artık bana.

-Bilge yavaş ol kızım.