Dead Rose/kth

prolog~

Koşuyordum.. Sonunun nereye gittiğini bilmediğim bir yolda sadece olmak istemediğim o yerden kurtulabilmek için koşuyordum. O yer neresi mi? Tabii ki; Seul Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesi
Hayır. Sandığınızın aksine ben hasta değilim. Yalnızca,, ah bilmiyorum işte sadece hasta değilim. Bunu o lanet olası doktorlara anlatamadığım için burdan kaçmaktan başka çarem yoktu. Ailem Busan'da yaşıyor fakat beni Seul denen bu lanet yerde bir başıma bıraktılar. Herşey benim iyiliğim içinmiş. Burada iyi olacakmışım.

Koşmaktan yorulan bacaklarım artık isyan bayrağını çekmişti ve beni bu ıssız yolun ortasında çaresiz bırakmışlardı. Hiçbir şekilde ayağa kalkamıyordum. Dizlerimin üzerine çökmüş bir vaziyette sonunu göremediğim kapkaranlık yolun ortasında oturuyordum. Çaresizlik tüm bedenimi ele geçirmişken görevlilerin kaçtığımı farkedip beni aramalarından korkuyordum. Ne kadar koşmuş olsam da arabayla 5 dakikaya buraya gelebilirlerdi. Aptal beynim yine olabilecek en kötü senaryoyu kurmaya başlamıştı bile. Beni bulacaklardı. Kesin!

Koştuğum yönden yüzüme vuran far ışığı gözlerimi açmama engel oluyordu. Çok kısa bir süre sonra yanımda duran araba içimdeki korkuyu dürtüklüyordu. Bulunduğumu sandığım o anda duyduğum ses,içimi biraz olsun rahatlatmıştı.

"Hey, iyi misiniz?"

Yeni bir kurguyla dönen deli yazarrr
Arkadaşlar bu kurguyu uzun zamandır kafamda planlıyordum benim çok içime sinen bi kurgu oldu
Bölümler biraz kısa gelicek ama sürekli atacağım
Nerden esinlendiğimi ilerleyen bölümlerde söyleyeceğim
Umarım beğenirsiniz
FİGHTİNG💪🏻💪🏻 💞🌸💞