"Good evening ladies and gentlemen. It's a pleasure to see you all here in our Victory party for the success of St.John Hospital. Hope you'll enjoy the party! That's all!" Stephen.
Nagsipalakpakan naman ang mga staffs ng hospital at meron rin namang ibang guests.Maganda ang venue ng party.With all the shining shimmering lights.Haha.At this moment,kumakain na kami ng dinner.Ang iba ay nag-uusap usap.Pero ako,sabi ko nga,kumakain lang.Katabi ko naman si Stephen tsaka si Justine.So nasa gitna nila ako.
"Steph,pupunta ba si Edward?"Justine.
"Hindi ko alam.Ako ba si Edward?"Stephen.
"Nagtatanong lang naman."Justine.
So,out of place na ako ngayon?Eh sila lang naman ang nagkakaintindihan eh.Makisingit nga.
"Justine,sino si Edward?"Ako.Hihi.Dakilang chismosa lang?Di ah.Nagtatanong lang naman ako para hindi ma-OP.
"Ahh.kapatid ko yun."Justine.
"So you mean,Grageda din siya?"Ako.
"Ay hindee.Oo nga"Justine.
"Oh my gosh.May kakilala akong Edward Grageda eh."Ako.
"Baka yung kapatid ko lang naman yun.What a small world."Justine.
"Baka nga."Ako.
"Hey bro!Sup?" A guy with a familiar voice approached Stephen but I didn't look at him yet because I was busy thinking if Edward's really a brother of Justine.
"Hm."Stephen.Bad mood na si Stephen?Bakit?
Then tiningnan ko na ang guy with the familiar voice.Feeling ko kasi kilala ko yun eh.
"Shit."Ako. Binalik ko ang tingin ko sa pagkain.Sabi na nga ba.Familiar yung boses eh.Si Edward nga.Yung bestfriend ko at crush na crush ko noong high school.What a small world nga naman talaga oh.Kung bakit hindi ko siya pinapansin?Inamin ko kasi sakanya noon na crush ko siya and after that nailang na akong lumapit sakanya.Tapos after high school,hindi ko na alam kung nasaan na siya.
"Edward!Brother!"Justine.
"Hey!"Edward.
I just continued eating without looking at them.Ayoko naman kayang makita ang crush ko noong high school at bestfriend ko pa.Nahihiya ako kasi alam kong nagpakabaliw ako noong highschool kami.Pero,pero,pero past is past na naman diba?Sige na nga papansinin ko na.Pero baka hindi niya na ako matandaan?Kasi maraming taon na ang nakalipas na hindi kami nagkikita.Hindi.Hihintayin ko na lang na mapansin niya ako.
"Hey Edward,meet Persephone."Justine.
Sht.Sht.Sht talaga.Lilingon ba ako?Ay anuba.Mukha naman akong teenager kung hindi ko siya papansinin.So,tumayo ako then humarap sakanya.
"Hello." Nagsmile pa ako sakanya. Bakas naman sa mukha niya ang pagkagulat.
"Persephone?!"Edward. Bigla niya naman akong yinakap. Then napatayo naman si Stephen.
"What's the meaning of this?"Stephen.Pinagseselosan ang sariling pinsan niya.
"Shh.Magkakilala yung dalawa no.Wag kang epal."Justine.
"I missed you honey." Edward. Honey ..yan ang tawagan naming dalawa noong highschool bestfriends kami.Namiss ko talaga siya.Siyempre naman kasi nga bestfriend ko siya.
"I missed you too honey."Ako.Hindi pa niya kinakalas ang pagkakayakap saakin.Hindi ako kinikilig,kundi masaya ako na okay na ulit kami ng bestfriend ko.
"Hey tama na yan."Stephen.
Then kinalas na ni Edward ang pagkakayakap sakin. Tiningnan ko naman si Stephen na mukhang naguguluhan.Si Justine naman,mukhang kinikilig na ewan.
"Hey guys.I gotta go now.Bye honey."Edward.
"Mabuti naman."Pabulong na sabi ni Stephen.Narinig ko lang naman.
"Sige bye.Ingat ka honey."Ako.
"Sweet niyo naman.Selos si Steph oh.Sige bbye bro.Kita nalang tayo sa bahay mamaya."Natatawang sabi ni Justine.
"Sige sige."Edward. Then umalis na siya.
Sobrang namiss ko talaga si Edward.Kung hindi ko lang talaga inamin sakanya,edi hindi sana kami nagkaroon ng ilangan noon.Pero di bale na.Ayos na naman na kami ngayon.
Then inaya ako ni Stephen sumayaw noong nagpatugtog ng slow music.While in the middle of the dance floor..
"Selos ako."Stephen.
"Hm?bakit naman?"Ako.
"Ang sweet niyo kasi ni Edward."
"Magbestfriend kasi kami noong highschool."
"Bakit honey ang tawag niya sayo?"Stephen.
"Yan kasi ang tawagan namin noong highschool eh."
"Bakit pa kasi sa ibang university ako naghighschool.tsk"Stephen.
"Haha."Ako.
Then inilapit niya ako lalo sakanya.Yung parang magkayakap na kami?Kasi naman nakapatong na yung ulo ko sa may chest niya.Masaya ako kasi alam kong may nagmamahal sakin.Konti nalang mahuhulog na rin ako kay Stephen.Pero,hindi pwede.Paano na ang mga anak ko?
Then natapos na yung song.Then pumunta na kami sa table namin.Wala na si Justine.Saan naman kaya pumunta yun?
"Let's go.Ihahatid na kita."Stephen.
"Sige."
BINABASA MO ANG
Ang Nanay ng Lahat
HumorMakakayanan mo kaya kung ikaw ang magiging Ina ng lahat? kung ikaw ang breadwinner ng pamilya? kung ang mga batang inaasikaso mo ay hindi mo naman talaga mga anak? at ang masaklap pa ay WALA KANG LOVELIFE?