Merhaba canlarımmm!!!💕💕💕Ben geldimmm!!!😊😊😊
Ben bir konuda çok üzülüyorum😔 Hikayem okunmuyor. Yani çok az okunmuş. Çok üzülüyorum bu duruma. Sizden rica etsem başkalarına da tavsiye ede bilir misiniz kitapımı?
Şimdiden çok teşekkür ederim😊💕Ve bana en başından beri destek olan arkadaşım, kardeşime thenanyc teşekkür ederim. Canımmm ❤🌸 Iyi ki varsın birtanem🌸🌸🌸
Sizi fazla tutmayayım. Bölüme geçin.
Mucuklandınız kalpişlerim😙😙😙
"NELER OLUYOR BURADA BİRİ BANA AÇIKLASIN!!!"
Her kesin dikkati sesin geldiği yöne toplandı. Az önce, elim ve çizimim mahv olmadan önce içeri girdiğinde yüzüne bakamamıştım ama şimdi bakma fırsatı buldum. Bu adam ne yeyip-içmiştide bu boya sahipti? Resmen DEV! Mas-mavi gözlerini de açmış kocaman, sinirden olsa gerek, her kesin üzerinde gezdiriyor.Gerçekten sinirlenmiş galiba,çünki köşeli çenesi seğirmeye başladı. Sinirlenir tabii, neredeyse 5 dakikadır içeri girmişti ama onu umursayan yoktu. Artı da tasarımcıları kavga ediyordu. Ve soru sordu hala cevap veren yok. Daha da kızmadan ben cevap vereyim en iyisi.
"Iıı b-" , daha birşey söyleyemeden, Neşe lafımı bölüp, benim yerime cevap verdi. Daha doğrusu vermeye çalıştı.
"A-Ateş bey biz yani yeni gelen tasarımcıyla Alper arasında küçük bir yanlış anlaşılma oldu da efendim. Ama hall oldu yani ortada bir problem yok."
Dedi zoraki bir gülümsemeyle. Ama yüzünde gülümsemeden çok korku vardı. E haklı kız. Biri bana da öyle gözlerini dikip, helede mavi gözlerini, sinirli-sinirli baksa, bende korkardım.Yeni tasarımcı lafını duyar-duymaz gözlerini bana dikti. Ve sert sesiyle, gözlerinden alev çıkarcasına konuştu.
"Siz ikiniz! Alper ve yeni! Derhal odama!"
Öyle bir baktı ki bana, tüylerim ürperdi. Acaba böyle bakmayı nasıl öğrenmişti? Nereden biliyordu böyle bakınca korkunç olduğunu? Hiç aynanın karşısına geçip, prova yapmışmıydı? Babam böyle pasta yapmayı nereden öğrendi?
Tamam,saçmaladım. Vurmayın!
Patron lafını bitirir-bitirmez odadan ışık hızıyla çıktı. Kapıyı öyle sert kapattı ki, korkudan damağımı çektim. O kadar sert yani.
Neşeye bakınca, bana 'yandın kızım sen' bakışı attı. Ne yani? Ne yapa bilirdi ki? Bağırır-çağırır,en fazla kovardı ki, bunu yapacağını hiç sanmıyorum. Bana onlarla çalışmaya kendisi teklif etmişken, kovmazdı, değil mi?
Düşüncelerimi bir kenara bırakıp, odadan kimseye bakmadan çıktım. Ama sonra geriye döndüm. Neden? Çünki salak ben patronun odasının nerede olduğunu bilmiyorum. Öyle havalı - havalı da çıkmıştım ne güzel ya kimseyi takmadan, "ben cool'um bitches sizi takmıyorum" yürüyüşümle! Anasını kucakladığım kader!
"Eee şeyy patronun odası nerede acaba? Hatırlarsanız bir kaç saat öncede sormuştum bu soruyu."
Kaan bana göstere bileceğini söyleyince, bende önden kapıdan çıktım. E malum öncelik bayanlarındır.😉
Ben asansöre doğru giderken, Kaan merdivenlere doğru yöneldi.
"Hey nereye? Asansör burada."
Bana "qülüm sen slkmisan?" dermişcesine, bayık-bayık baktı.
"Ben 4 yıldır bu şirkette çalışıyorum Destan. Tabii ki biliyorum asansörün orada olduğunu. Sadece 1 kat yukarı çıkacağız. Bunun içinde asansörü kullanmayacağız. Ama istersen kullana biliriz, yani o kadar pısırıksan...."