Hades...

Κεφάλαιο 12...

Είναι πρωί, κάθομαι  έξω από το κάστρο και περιποιουμαι τον κήπο που φτιάξαμε με τον Άδη...
Εξασκουμαι και στις δυνάμεις μου καθώς κάνω μερικά μπουμπουκια  να ανθίσουν και κάποια άλλα από μαραμενα να ξαναζωντανεψουν. 

"Τι κάνεις μωρό μου;"Ακούω τον Άδη να λέει και έρχεται και κάθεται μαζί μου στο χώμα.

"Εδώ κάθομαι " λέω και γυρνάω προς το μέρος του και τον φιλάω. Αυτός εμβαθύνει το φιλί μας και περνά τα χέρια του στην μέση μου καθώς εγώ βάζω τα δικά μου πίσω από τον λαιμό του και τα μπλέκω στα μαλλιά του.Με ρίχνει πίσω στο χώμα και πέφτει από πάνω μου, χωρίς να διακόψει το φιλί μας αρχίζει να χαϊδεύει με τα χέρια του τα πόδια μου και εγώ τα μπράτσα του αλλά ξαφνικά την στιγμή μας χαλάει η βροχή. Σταματάμε το φιλί μας, κοιτάμε και οι δύο πάνω και γελάμε. Χωρίς να χάσει χρόνο με παίρνει αγκαλιά και πηγαίνουμε γρήγορα μέσα, καθώς μέσα σε μια στιγμή η βροχή έγινε πάρα πολύ δυνατή.Με αφήνει στον καναπέ, ανάβει το τζάκι και έρχεται και κάθεται μαζί μου παίρνοντας με αγκαλια.

"Δεν καταλαβαίνω πως γίνεται να βρέχει εδώ, στο  κάτω κόσμο υποτίθεται θα έπρεπε να έχει μόνο ζέστη και δεν ξέρω καζάνια με φωτιές να βράζουν " λέω εγώ χαζά γελώντας ελαφρά.

"Καζάνια και φωτιές....μήπως και εγώ να έχω κέρατα  και γλώσσα φιδιού?"Μου λέει το ίδιο τόνο και πάει να με γλύψει αλλά εγώ τον σμπρωχνω πίσω.

"Θα μου πεις;!"

"Ότι καιρικό φαινόμενο υπαρχει πάνω υπάρχει και εδώ " λέει και μου χαϊδεύει το μάγουλο.

"Ααα"

"Αα ναι, μα τι στο καλό σας μαθαίνουν πια, ελεος " μου λέει και εγώ του βγάζω την γλώσσα, αυτός πάει να μου την δαγκώσει αλλά δεν τα καταφέρνει.

"Μας μαθαίνουν να μην μιλάμε σε άγνωστους, να είμαστε ευγενικοί να σεβόμαστε τους μεγαλύτερους-"

"Μπούρδες μην συνεχίζεις"

"Ωραία τοτε δεν ξαναμιλάω " λέω και δένω τα χέρια μου κάτω από το στήθος μου. Τον νιώθω να κάνει μια κίνηση με το χέρι του προς το παράθυρο αλλά δεν δίνω πολύ σημασία.

"Ούτε τώρα θα μου μιλήσεις;"Με ρωτάει και μου κάνει νόημα να κοιτάξω προς το παράθυρο. Γυρνάω το βλέμμα μου προς τα εκεί και μένω άφωνη, βλέπω έξω από το παράθυρο το φεγγάρι σε ολο του το μεγαλείο με σκούρα σύννεφα τριγύρω και την βροχή να το κάνει να δείχνει πιο μυστήριο και πιο μεγαλόπρεπες.