Πως τα κατεστρεψα ολα...

παρτ 6

Κατάθεση Κρις

Είχα μαλώσειμε το τομ, γιατί  χτυπήσει άσκημα  κάποιο από τα πρωτάκια.
Είχαν χτυπήσει πολλά παιδιά στο σχολείο, και την Άννα, Όχι μπροστά στον Έντουαρντ.την ζήλευαν, ήταν καλή σε όλα, αυτοί σε τίποτα.
Ήθελα να μιλήσω, αλλά φοβόμουν.
Όταν ήμουν μπροστά, έμπαινα στη μέση...

Τη Δευτέρα λοιπόν, είχαμε μαλώσει.
Ο Έντουαρντ είχε αρχίσει εκείνο το πρωι και Δεν έμαθε τι έγινε.
Μπορεί να κορόιδευε Αλλά δεν είχε απλώσει χερι...

Εμενα, με εβαζαν να κοροιδευω μαζι τους, με το ζορι, αλλα ποτε δεν αγγιξα κανενα.

Ούτε ο Τομ είχε τολμήσει να χτυπήσει κάποιον μπροστά του.

Είναι απρόβλεπτος ο Έντουαρντ και ο Τομ δεν ήξερα πως θα αντιδρούσε...

Μπήκα στη τάξη μέσα στα νεύρα
- Καλά, δε ντρέπεσαι; Δύο μετρα άνδρας; Του φώναξα
Στον τομ.
- θέλεις, μήπως, πρώην χοντρομπαζο να ασχοληθώ μαζί μου;
Φοβήθηκα και το βουλωσα.

Το βράδυ με πήρανε μαζί τους, με το ζόρι.
Πείραξαν τους περαστικούς, εγώ δε πήρα μέρος.
- Φλώρε. Φλώρε! Μου φώναζαν!
Έπιναν από νωρίς και ήταν ήδη λιώμα.
Είχαν μαζί τους ξύλινα ρόπαλα, για να τρομάζουν τους διαβάτες.
Ο τομ μουρμούρισε συνέχεια.
- Η παλιομεξικα έγραψε 20, πάλι και εγώ 12... Που καταντήσαμε.
- Ας διάβαζες! Φώναξα
Με κοίταξαν άγρια.
Κάποια στιγμή είδαν την Άννα, Που είχε βγει από το Μαγαζί της Φιονα, κοντά στο σπίτι της.
Όταν βγήκε κρατούσε στο ένα χέρι ένα βιβλίο, στο άλλο μια σακούλα με φαγώσιμα, τι ακριβώς, δε πρόσεξα.
- Ρε κοίτα, πάλι θα φάει.
Είπαν και έτρεξαν και τις πέταξαν αφρό και χώμα.
Αυτή έτρεξε.
Δεν σταμάτησαν, όπως συνήθως.
Την κυνήγησαν.
Έτρεξα πίσω τους.
Ο Τόμας την έπιασε πρώτος.
Τη βούτηξε και τη ταρακούνησε.
- Που το έβαλες; Ξέρεις, τι μισώ πιο πολύ στο κόσμο; Τα φυτα, τους κοντους, τους χοντρούς και τους ξένους! Και εσύ είσαι ολα αυτα μαζι! Φώναξε
Τη χτύπησε στα πλευρά με το ξύλινο ρόπαλο που κρατούσε.
Η κοπέλα, ούρλιαξε.
- τι κάνεις ρε μαλακα!Φώναξα και όρμησα πάνω του, αλλα ο Ρότζερ και ο σον με κράτησαν γερά.
- Μην ανακατεύεσαι, Φλωράκι... Μου είπαν.
Έκανα να ξεφύγω.
Φώναζα για βοήθεια και άρχισαν να με χτυπάνε με τα ρόπαλα.

Χατσουκισαν την Αννα και η κοπελα επεσε κατω.

Ο τομ της έδωσε άλλη μια με το ρόπαλο, στα πλευρα.

Εφερε το φακο του στο προσωπο της.

- αλλά τώρα που σε βλέπω, χιντρη, χοντρη, αλλα εχεις γλυκό προσωπακι, μεξικανακι...Να στο χαλάσουμε λίγο.

Κοπανησε το ροπαλο πανω της, οπου έβρισκε, τους εβλεπα, πεσμενος στο χωμα, με σπασμενα πλευρα κα κοκαλα.

Όταν κουράστηκε να τη χτυπάει, την άφησαν να φύγει παραπατώντας.
- την αφήνεις να φύγει; Είπε ο Ρότζερ
- Έτσι όπως την έκανα, θα ψοφήσει πριν φτάσει στη κολόνα... Είπε αυτός.
Το ίδιο μάλλον πίστευαν και για μένα...
Μετά από λίγο λιποθύμησα.