Nachtegaal

3

De nacht vervaagt.

Ochtend komt.

Middag gaat.

Avond blijft.

Zo gaat het door.

Mijn ogen zien het verschil niet meer.

Je hebt me verblind.

Een koude hand omklemde mijn keel.

Ik voel het nog steeds.

Toen je langzaam dichtkneep.

Je deed het met genoegen.

Een pantser beschermde me.

Maar jij doorbrak hem alsof het niks was.

Ik was onvoorbereid.

Jij had geen genade.

Je hoorde niks.

Hoe hard ik ook schreeuwde.

Je was doof voor mijn gebroken hart.