11

27 5 0
                                    

"Mo?!"

De donkere muren zijn koud.

Langzaam komen ze op me af.

Ik wacht op mijn redding.

Maar hoe lang ik ook wacht.

Ik wordt niet gered.

"Red me!"

Een stille noot doordringt de nacht.

De nachtegaal begint te zingen.

"Mo!"

Duisternis verknijpt mijn hart.

"Mo!"

Ik wacht.

"Red me,

Mo,

Red me!"

Stil.

In mijn nachtegalen hart.

Klop.

Klop.

Klop.

Voor jou.

Want ik heb je vergeven.

Dat hij brak.

Krak.

Klop.

Klop.

En toen weer verder klopte.

Niet voor mij.

Voor jou.

Klop doet mijn nachtegalen hart.

Weet,

Dat je het niet verdient.

NachtegaalWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu