The Four Kings

Chapter 4

Raizen's POV

"Sure ka? Sure ka talaga? Hindi mo ba kayang pilitin yung magulang mo?"

"Hindi ko talaga silang mapilitang pumayag. Rai, sorry hindi talaga ako makakasama. Something came up so I can't go to the mall with you."

"Pero Kath sure kang hindi mo maconvince yung parents mo? Please naman ayaw kong magisa lang ako kasama nila. Please!"

I heard her sighed through the phone. "Sorry pero hindi talaga. Rai wag ka naman ganyan, mababait naman sila eh. Tutal nandyan ka naman sa mall so wag ka umalis ha so no backing out."

I sighed giving up. "Sige, sige. Yeeesh! I can't win with you, you know?"

Tumawa siya. "Of course! Wag mo yan kakalimutan! Paki sabi nalang sa kanila sorry ha. Sige, babush!"

Bumili muna ako ng float bago pumunta sa meeting place. Nung napansin ko wala pa sila, sumandal nalang ako sa pader at napaisip kung bakit ako nasa mall. Ilang linggo na nakalipas since the incident na nangyari sa cafeteria. Naging close kami ng group, kahit yung lampa nun slightly, slightly close kami. Well...close na as in hindi na kami nagaaway everytime we meet. Kahapon lang nagyaya si Teddy na magbonding sa mall, and by nagyaya I meant kinulit kami ng kinulit hanggang pumayag nalang kami sa huli. Grabe ang tigas talaga ng ulo niya. In a good way, I guess.

"Yaaayy! Rai you came!"

Speak of the devil and he shall appear. I just raised my hand in greeting as he approached me. "Hindi makakapunta si Kath, sorry."

"Aww! Pero at least pumunta ka."

Ngumiti ako. "So...hintayin nalang natin sila."

"Uh huh. Oh, mahilig ka ba ng anime?"

"Addict nga ako eh. Ikaw ba?"

"I am a proud otaku! And now I have another otaku friend," sabi ni Teddy, "si Kath ba mahilig ng anime?"

"Hindi. Yung tatlong friend mo ba mahilig?"

"Hindi sila nanunuod. Imagine that Rai, not watching anime. The horror!"

Nagusap kami ni Teddy tungkol sa anime hanggang dumating sila. After a few exchange greeting and explaining bakit wala si Kath, nagusap kaming lima kung saan muna kami pupunta at nagdecide kami na pumunta sa sinehan para manuod muna.

Tumingin sa amin si Acxel. "So guys magbigay kayo ng suggestions kung ano gusto niyo panoorin natin. Nyle?"

"Kayo bahala."

"Rai?"

"Kahit ano okay lang sa akin, Acxel."

"Teddy?"

"Divergent!"

"Alright. Lance?"

Nagshrug lang siya. Wow, as lazy as ever talaga yan. Baka matulog lang yan sa buong palabas.

Nagclap si Acxel. "Alright, Divergent it is."

Bumili muna kami ng ticket at snacks bago nanuod ng movie. Mabuti nalang si Acxel ang nagdecide ng seating arrangements namin at naiisipan niya na paglayuin kami ni Nyle. Kung hindi baka makick out pa kami dahil baka magsigawan -cough- magmurahan -cough- lang kami sa buong palabas. So ang nakatabi ko sina Teddy at Lance, ang pinakamaingay at pinakamatihimik sa group, well at least mababalance ang dalawa. Kumain ako ng popcorn ng napansin ko nagsisimula na ang palabas.

Nasa bandang kalagitnaan na ng movie ng mapansin ko ang usually tahimik naman yung mga katabi ko. Sumilip ako kay Lance at na blanko face ko ng makita ko tulog siya. Ang sarap pa ata ng tulog niya.