Blue | Luke Hemmings

24

Kolum sızlarken acıdan gözlerimin dolmaması için kendimi sıktım.

Luke'un gürültülü bir şekilde sandalyesini ittirip kalktığını görmüştüm.

Kantine gittiğinde üzüntüyle yanan kolumu iyice karnıma bastırdım.

Beni şuan düşünmemişti.

Kantinden mısır alıp belki de benim acınacak halimi oturup izleyecekti?

" 1 haftadır seni takip ediyorum! " diye o iğrenç sesiyle yine bağırdı Arzaylea. " Luke'a aşkla bakıyorsun! Gözünle yiyip bitirdin çocuğu! "

Sıkılı dişlerim arasından sakince ama bir o kadar da kışkırtıcı bir sesle " En azından ben ona gözümle aşkla bakıyorum. Senin gibi götümü açıp beni siksin diye değil. " dediğimde Arzaylea elini kaldırdı fakat büyük bir el onu bileğinden kavradı.

Umarım daha deminki aşk itirafımı duymamıştır.

Luke Arzaylea'nın kolunu indirdikten sonra hızla elini ondan çekti.

" Ben senden kendim istediğim için ayrıldım. Benim düşünebilecek bir beynim var, bu yüzden senden ayrılmak için kimsenin fikrine ihtiyacım yok. Şimdi kızdan özür dile. " dedikten sonra elindeki suyla kolumun hizasına gelebilmek için eğildi.

Elimi tutup kolumu karnımdan ayırdı ve ağzıyla su şişesinin kapağını açıp yerin ıslanmasını önemsemeyip bütün suyu koluma döktü.

Soğuk su kolumu ferahlatırken kahveyi kolumdan arındırmış, kızarıklıklar ortaya çıkmıştı.

" Ha-ha çok komik bir espriydi. "

" Arzaylea! Çabuk ondan özür dile! "

Gür sesi beni korkuturken Luke ayağa kalkıp Arzaylea'nın kolunu tuttu. Arzaylea, yüzünü buruştururken " Bırak, canımı acıtıyorsun. " diye mırıldandı.

Luke " Özür diliyor musun? Yoksa seni okuldan attırayım mı? Biliyorsun müdür benim amcam olur. " dediğinde Arzaylea bir müddet Luke'a baktı.

Sonra gözleri sinirle bana döndü ve konuştu.

" Ö-özür dilerim. "

***

EN UZUN BÖLÜM olarak ilan ediyorum bye!