Kubilay'danHastane yine herzaman ki gibi yoğundu doktorlar hastalarla ilgili kararları verir ameliyatlara girer canala başla uğraşırlar bir ara aklıma aziz dostum leon geldi kenan bey onun izinli olduğunu söylemişti o olmayınca sanki hastane eksikmiş gibi hissediyorum çok içten ve sırdaş bir o kadar da içine kapanık otoriter tatilinin keyfini çıkarsın bakalım leon efendi
"Hocam hasta akrabaları izin belgelerini imzaladı "
"Tamam mike sen hemen rahim kasıltıcı ilaçlar veriyorsun bir ampul adrenalin yap organlara zarar gelmemeli kalp te aynı şekilde her hangi bir komplike etkiye karşı defi' yi hazır bulundurun organ bankasıyla konuş :
"donör işlemlerinin tamamlandığını söyle kalp cerrahı ve genel cerrahlarımıza haber ver ha ve bir de ameliyathane iki'yi hazırla "
"Peki hocam önce bebeği mi alıcaz keşke sadece bazen diyorum keşke kurtarabilsek onları "
"Evet anne bitkisel hayatta ve bebek deforme hem zihinsel hem de bedensel zaten tanidiklarimızın olmasıyla hayat çekilmezken bu kimsesiz e acılar yaşatamayız hem anne de isterdi inan bebeğinin acı çekmesini istemezdi bizi desteklerdi ve şimdi ise başka insanlara hayat olucak o kadın alacak olduğumuz organlarla "
Elimdeki kahve yi çöpe atarak bugünün bitiminin seyrini kabullenecek sadece devam edecektim
Hilal'den
Sanırım burası olmalı diyerek tekrar baktım telefona ve evet burasıydı bu yemyeşil ormanın içinde tatlı bir ev bu atalantanın eviydi aders doğru merdivenlerden cıkarak kapıya bir kaç kez vurdum
Kapı açıldı
" pardon tanıyamadım kimsiniz "
Atalantanın böyle demesiyle gözlerim yuvalarından fırlıcaktı resmen
"Beni tanımadın mı atalanta ben hilal boncuk hilal "
Diyerek kendimi işaret ettim
"Yooo ben sizi tanımıyorum "
Bir kaç dakika olduğum yerse mihlanmıştım sanki ay yok bu kız nasıl beni bilmez bir yıl görüşemedik unutmuş yok ne unutması silmiş resmen 😯😯😯
Derken kendime gelmemi bir kahkaha sesi sağladı
" Ay sen hi-lal ay hahahha inanmıyorum seni tanımadığımı düşündün "
" Ay demek sen bana şaka yaptın öyle mi canım "
Yüreğime su serpildi yalnız ne yalan söyliyeyim yüz ifadesini görünce ben bile kendimden şüphe ettim
"Evet canım hadi içeri gel oturalım ama önce eşyalarını yerleştirelim " diyerek bana yön verdi
Leon'dan
Siros'a çoktan varmıştım arabadab inerek villaya doğru yaklaştım ve içeri girdim bilerek hizmetçi falan tutmamıştım boşuna aşcılık yeteneklerimi umursamam yani
Salonda birkaç dakika durdum ve gözlerimi gezdirdimNe kadar da çok anım vardı ölen teyzemle annem babam arkadaşlarım
Küçüklük her zaman bir başkadır bir ayrıdır bir yetişkinin yapamayacak olduğu şeyleri bile yaparlardı çünki adı üstünde çocuk yani
Sonra şu masa altına ne çok saklanır gelen misafirlerin ayağını gıdıklar bir şey olmamış gibi aradan sıvışırdım
Şu köşede çufçufumla çok zamanımı geçirdim
Anıları hatırlamak guzeldi eskiler tatlı halini korur neticede
Elime bir cilt aldım
' Hormonlar mı? Zihin mi? '
( yazar : Normalde böyle bir kitap olduğunu sanmıyorum )Arka bahçeye geçerek okumaya başladım bu yemyeşil ormanda doğanın efsunuyla
Hilal'den
Atalantayla anılarımızdan bahsediyorduk anlattıkça kiriliyorduk ikimizde gülmekten
Atalanta birden saatine baktı"Canim benim plaja gitmem gerek orada küçük bir kafem de var annem bakıyor ama arada bende bakıyorum "
" tamam canım "
"Bak ne diyeceğim hilal sende gel benimle vakit geçiririz hem sen de yalnız kalmamış olursun böylelikle birazcıkda yardım edersin 😂😂"
" tamam o halde plaja uygun bir şeyler giyelim sonra çantaları alıp cıkarız "
Geleli 3 saat olmuştu şimdi ise plaja gidecektik iyidi aslında
Hilalin giydikleri
Atalantanın giydikleri
Birbirimize baktık çantalarımızı aldık plaja iniyorduk
Leon'dan
5 saat boyunca bu cild i okumuştum kavurucu bir sıcak vardı plaja insem hiç de fena olmazdı diyerek hazırlandım odamda
Ve yola cıktım
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SONSUZ SMYRNA - HİLEON
Fanfictionbu bir farkedilişin hikayesi iki gencin toz pembe hayalleri aşka susamış bencil kalplerin tutkunun hikayesi genç adam ay yüzlesine bakıyordu neden daha önceden olmamış neden hayatıma önce dahil olmadın seniz gözlü peri kızım - yaşama sebebimmişsi...