VAVEYLA

BÖLÜM 2 "DOKUZUNCU ÇIĞLIK SENFONİSİ"

°Onur Can Özcan - Yaramızda kalsın°

Tatlışlarım ikinci bölüm ile karşınızdayım. Umarım bölümü beğenirsiniz. Sizi seviyorum.

Neyse çok uzatmadan.

İyi okumalar💜

BÖLÜM 2 " DOKUZUNCU ÇIĞLIK SENFONİSİ"

İçki kokan nefesiyle üzerime doğru gelirken düşündüğüm tek şey görünen yerlerime hasar vermeme umudumdu. Çünkü her daim gözetim altında olduğum arkadaşlarımın bakışları altındaydım. Onlara  oluşan izleri açıklamak hiçte kolay olmuyordu.

Kollarım her hangi bir hareketine karşı savunma olmak için hazır bir şekilde bekliyordu. Gerçi onun gücü karşısında benim ona olan nefretim hafif kalıyordu. Bir kez daha güçsüz olduğum için lanet ettim. Babam olacak o adam sağ elini kaldırıp sol yanağıma okkalı bir tokat attı. Bedenim bu darbe karşısında yere düştü lakin düşen tek şey bedenim değildi. İçinde oluşturduğu okyanusların dalgaları da kıyıya vurmaya başlamıştı. Pis elleri ile kollarımı tutup canımın yanıp yanmadığını umursamadan ayağa kaldırdı. Hoş! Canım acısın diye bedenime izler bırakan adamdan bahsediyorduk. Şu an canımın yanıp yanmaması pek umrunda değildi.

"Lan sen nasıl baban ile böyle konuşabiliyorsun?" Öfkesi sesine yansımıştı. Ağzından konuşurken çıkan salyaları bunun kanıtıydı.

" Sen... benim... babam... değilsin!" Her kelimeye vurgu yapan sesim sonlara doğru fazlasıyla yükselmişti. Fakat bunu umursamadım yada sesim yükseldiği için ne tepki vereceğini düşünmedim. Yükselen sesim ile afalladı. Ardından gözlerinde yanan nefret ateşi körüklendi lakin bu ateş benim volkanlarımın yanında bir hiçti.

Gözleri benle irtibatını korurken elleri pantolununu tutan kemerine gitti. Bir sefer de onu çekip çıkardı. Nefesim korkuyla harmanlanırken olabilecekmiş gibi geriye gitmeye çalıştım.

"Madem baban değilim, seni dövmemde  de bir problem olmaz değil mi küçük?" Benim cevabımı beklemeden kemerini bir kırbaç edasıyla bacaklarıma vurmaya başladı. Dudaklarımdan nalet mısraları döküldü ama bunu umursamadı.
Acıyla yere yığılırken o hala bana vurmakla uğraşıyordu.

Nerdesin baba?
Görüyor musun yaşadığım zulmü?
Neden kurtarmaya gelmiyorsun beni?
Ya da beni kurtarmaya gelecek misin?
Eğer geleceksen, acele et dayanamıyorum artık!

Dudaklarımdan acı çığlıklar firar ederken tek yaptığım bitmesini beklemekti. Beni dövmeyi bırakmasını beklemek. Hayatımda yaptığım en aciz eylemdi.

Babam olacak adam, pis eliyle alnındaki iğrenç ter damlalarını silerken yorulmuşa benziyordu. Beni döverken yorulan bir babaya sahiptim. Bu hayatın bana oyun oynayış şekli miydi?

Ben yerde kıvranırken o hala bana bağırma derdindeydi. Açılan kapı ile ikimizde oraya baktık. Gelen, babam olacak adamın öz kızıydı.

Gazel TEKCAN

Hayattaki tek amacı babasıyla birlik olup beni ezmek olan kız.

Elindeki alışveriş torbalarını kenara bırakıp pahalı ayakkabılarını çıkardı.

"Selam babacım." Sesi sanki az önce dayak yememe şahit olmamış gibi normal ve umursamaz çıkmıştı.