Meisha's POV
"MEISHAAAAAAA!!!!!! HALIKA NGA DITO!! BILISAN MO! ANG KUPAD KUPAD MO!!" Ang unang pangungusap na pambungad sa umaga ko. Ang ganda no? ano pa bang bago? Pagkarinig na pagkarinig ko ng sigaw ni auntie, nag asikaso agad ako at saka bumaba para sundin ang 'UTOS' ni madam.. at ang first command ay.. "Oh." May inabot sya saakin na sipilyo. Hmm? Para san? :/ "Uh, auntie-" tugon ko. "Linisin mo yung bubong. Gamitin mo itong sipilyo na to. Wag kang bababa hangga't hindi malinis ang bubong!" pagkasabe nya nun ay may hinagis sya na timba saakin at hindi na ko nagsalita pa uli. Baka kung ano pang mangyari. di na ko umangal pa, nilagyan ko nalang ng tubig at sabon yung timba na bigay saakin at saka umakyat sa bubong. Maaraw na sa labas. Mukhang chance ko na to para mamatay na :D at sigurado akong walang hahadlang. Wala si papa. Nasa baba si auntie at walang pake. Ako lang mag-isa dito. Bwahahahaha >:))
"Well, it's just you and me toothbrush, goodluck sa atin." para akong baliw doon na kinakausap yung sipilyo. Habang nag lilinis, ramdam ko ang init. Wala akong payong o pantakip manlang sa araw na nakakasilaw, na nakakamatay. Wala eh, plano ko tlga na magpakamatay na eh. :D ilang oras na din ako na naglilinis, kalahati pa lang ng bubong ang nalilinis ko. At ang worse part, hindi pa ko nagco-collapse. -_- bigla akong napatingin sa ibaba nang may marinig akong bumusina. Si papa?
"anak ano bang ginagawa mo jan?" sabi ni papa habang nakahawak sa noo nya na tinatakpan yung araw.
"Uh, pa-- nililinis ko lang po itong bubong. (Fakesmile)" at saka ko naitaas yung sipilyo. :3
"Ha? Naglilinis ka ng bubong gamit ang sipilyo?! Gano katagal ka na anjan?!" Sigaw ni papa sa galit..
"Uhm.. Pa, m-magtatatlong oras palang po." Sabi ko ng malumanay.
"ANO?! MAGTATATLONG ORAS KA NA JAN?! SINO NAG UTOS SAYO NA GAWIN YAN?! ALAM MO BANG PWEDE MONG IKAMATAY YAN?! BUMABA KA DITO!" At sinunod ko naman si papa. hnd na ko nagsalita pa. Pagkapasok namin sa loob..
"Oh, hunny. You came home earl--" Sabi ni auntie na parang wlang nangyari.
"DON'T YOU DARE TOUCH ME!!" pagtataboy nmn ni papa sakanya.
"Huh?! What did i do?!"
"WAG KA NANG MAG MAANG MAANGAN!! PANO MO NAGAWANG UTUSAN SI MEISHA NG GANUN KAHIRAP!? PWEDE NYANG IKAMATAY YUN!! MAGISIP KA NGA!!" at hindi na nkasagot pa si auntie. natakot sya sa sigaw ni papa. dahil sa takot nyang mawala si papa, hnd na sya nakipagtalo pa.
"i-im sorry darling. I won't do it again.." Sagot nyang malumanay.
"TALAGA! HINDI MO NA TO MAUULIT PA! DAHIL AALIS KAMI NI MEISHA!! MEISHA, MAG AYUS KA NG SARILI MO. AALIS NA TAYO SA IMPYERNONG ITO." What? yey!! ^O^ my dreams! :D naligo na ko at nag damit ng maayos. san kya kme pupunta?
"Uh, pa. pano po yung mga damit ko? hindi na po ba ko magiimpake?"
"Hindi na. Doon nlng kta bibilhan ng damit. Tutal luma nmn na yang mga damit mo."
"Tara na." Dagdag pa ni papa at inihatid ako sa sasakyan nya at pinagbuksan ng pinto sa front seat.
oo nga pala! Hindi pa ko nakakapagpakilala sainyo. :D ako si Meisha De Leon :) 20 years old ;) my mom died when i was 13 so it's been seven years.. yung storya jan sa itaas? buhay ko yan. Ganyan ang nangyayari sa akin araw araw. inaalila nila ako na parang hindi nila kilala. sanay na din nmn na ako, sa pitong taon ba naman eh sno bang hnd masasanay jan? XD sa buong byahe, walang umiimik saamin ni papa. pumunta kme sa isang mall.
"anak, pumili ka na jan. kahit ano. hnd ko alam kung ano gusto mo eh." Sabi ni papa nang makapasok kmi sa isang boutique ng mga damit na pambabae. hindi na ko nagreact pa. namili nlng ako nung mga babagay sakin. ^_^
pagkatapos ng sandaling pamimili. pinasukat saakin ni papa sa may fitting room. pagkatapos nun.. "Pumili ka ng mga sapatos na gusto mo." aya ni papa. "huh? pero pa--" "wag ka mag alala. okay lang. :) sige na. pili na. :)" okay, weird? haha, may tiwala nmn ako kay papa. alam kong hnd galing sa masama yung mga pera nya dahil may marangal syang trabaho. at masipag si papa.
Limang pares lang ng sapatos yung pinili ko, yung babagay doon sa napili kong mga damit. saka nalang ako magpapabili ulit kapag nakalipat na kme. nakakahiya naman, ang dami kong pinabili. "uh, pa. ito na lang po. :)" sabi ko kay papa. "huh? anak, bakit yan lang? pumili ka pa doon. kulang yan." pagi-insist ni papa. "ha? pa, okay na po ito. marami na nga po ito eh ^_^" sabe ko kay papa na may mga ngiti sa labi "okay lang anak. tutal marami na dn akong pagkukulang, kya hayaan mo na ko, please? :)" sagot ni papa "o-osge po. salamat pa," at niyakap ko sya, grabe.. ganto pala ang feeling ng may magulang? yung higpit ng yakap ni papa namiss ko. yung pag aalaga nya saakin nung buhay pa si mama. sana buhay pa si mama para masaya ulit yung buhay ko.. para hindi nangyari saakin yung noon. pero mas okay na 'to. atleast magkasama kame ni papa ngayon. :)
at pagkatapos ng pamimili ulit ng lima pang pares ng sapatos, xD pumunta kme sa isang bahay, actually hnd sya ordinaryong bahay eh, mansyon.. teka, dto kme titira?? :/
"meisha, dto tayo titira, sa lola mo." Lola? may lola pa pla ako? -.- "Dto ako nags-stay pag di ako umuuwi sa bahay. rinding rindi na kc ako sa auntie mo eh. buti nlng pla nahuli kta doon. kung hnd nwala ka na saakin" at ginulo naman ni papa ung buhok ko sabay tawa. "Hahaha :) papa, may sarili po ba akong kwarto dito?" kapal ng mukha ko magtanong no? pero lulubusin ko na kase to. :3 "Ah, sge, halika dto, andun yung kwarto mo." sinundan ko si papa paakyat doon sa kwarto ko. "dedesign-an pa natin yung kwarto sa gusto mong design. okay ba?" pag-aaya ni papa. "sge po! ;) gusto ko po yan. salamat papa!" at niyakap ko ulit sya. namiss ko ang gantong buhay. :) thankyou Lord! <3
"kung gusto mo ngayon na tayo mamimiling mga pandesign sa kwarto mo? if it's okay with you." O.o okay! i'll get used to this! :D "s-sge po! :) mag aasikaso lang po ako. susuotin ko na dn po yung damit na bili natin kanina. wla kc akong damit eh. xD" tugon ko. "sge, anak. hintayin nlng kta sa baba. okay?" "sge po."
--
Guys, sorry for some typo errors. -.- sabog ang author eh. :3 btw's thankyou guys sa pagread<3
next chapter will be updated soon.
