Uykucuların Efendisi ♧KuroMahi♧ (bitti şükür)

0.1

"Bugün yeni kediler geliyor~ Müşterilerin seveceği türden hem de!" Sakuya ellerini çırparak konuştu. O, bu petshopun hayvanlarını kamyonetle getiriyor. Mesleğinin adını hâlâ çözebilmiş değilim, fakat aynı alanda çalışıyor sayılırız... Kısacası petshopa hayvanları getiren kişi.

Ben bu petshopun çalışanıyım. Adım Mahiru. Hayatımı zorlaştıracak şeylerden kaçınmayı seviyorum. Hayvanlarla ilgilenmek basit ve eğlenceli geliyor. İşimden memnunum.

"Hadi ya? Geçen hafta baya bir evcil hayvan sattık. Bu hafta hangi türler geldi?" Kamyonetin arkasından üç tane kocaman kafes çıkarttı. Üzerleri kapalıydı. Kafesleri petshopa soktu. O sırada onu merakla izliyordum. Acaba hangi dostlar katılacaktı bize?

Üzerlerinde ki örtüyü çekince gözlerim parladı âdeta.

"Bunlar... KEDİLER?! ÇOK ÇOK ÇOK ŞİRİNLER~~~ Öhm.. Demek istediğim, müşterilerin ilgisini çekecektir." Sakuya'ya hayvanlara aşık yönümü göstermek istemiyordum. Bu hareketimi şirin bulabilirdi. Ben şirin değilim.

Sırıttı ve diğer kafeslerin örtülerini açtı. Çığlık atmamak için dudaklarımı ısırıyordum.

Bir kafeste minik hamsterlar ve guania pigler vardı!!

Diğeri ise akvaryumdu ve içinde çesit çeşit balıklar ve yavru kaplumbağalar!!

"Neyse Mahiru, benim başka işlerim var~ sana hayvanlarla iyi eğlenceler~~" göz kırpıp oradan çıktı.

Ben ise kafeste ki hayvanları geniş alanlarına bırakıyordum. Balıkları dev akvaryuma, kedileri ise camla kaplı geniş odaya bıraktım. Diğerlerini de kendi alanlarına. Normal bir petshop değildi burası. Diğerlerinden çok çok çok büyük ve genişti. Sanki hayvanat bahçesi gibi.

Her hayvana yemlerini veriyordum. Sıra kedilere gelince yutkundum. Onlara zaafım vardı...

'''''

Kedilerin hepsi mamalarını yemiş, oyun oynuyordu. Ama biri hariç. Geldiğinden beri hareket etmiyor, yatıyordu. Siyahtı, simsiyah.

Aklıma kötü kötü düşünceler geldi...

Ya ölmüş ise?

Hayır Mahiru hayır! Kendine gel koçum! Sakin ol ve izle. Bir şeyi yoktur...

Saatlerce izledim. Hayvandan tık yok... Kedilerin arasına girip siyah kediyi ellerim arasına aldım. Hâlâ hareket etmiyor! KESİN ÖLDÜ!

Ya benim öldürdüğümü düşünürlerse? Ya kovulursam? Ya işsiz kalıp evlenemezsem? Ya çocuğum olmazsa? Ya yaşlanınca bana bakacak kimsem olmazsa? Ya öld-

KENDİNE GEL MAHİRU!!!

DÜŞÜN DÜŞÜN, NE YAPABİLİRSİN?

AH BULDUM! ONU SAKLAYAYIM. BİR KEDİNİN EKSİLDİĞİNDEN KİMSENİN HABERİ OLMAZ.

Çantama attım kediyi. Hâlâ hareket etmiyor... Öldü ya!

Neyse ki gitme saatim yaklaştı. Az sonra eve gidecektim...

Sabret. Biraz. Daha.

'''''

06:00 p.m.

Gitme saati. Çantamı sırtıma atıp petshopu iş arkadaşıma devrettim. Belirli saatlere ben bakıyorum belirli saatlere iş arkadaşlarım.

Eve hızlıca koşup salona daldım. Çantamı yere boşaltıp kediyi ellerim arasına aldım.

O cidden ölmüştü. Onu bahçeye gömecektim. (müslüman Mahiru zaaa)
Bir çukur kazıp minik kediyi çukura koydum.

"Meow~~" esneme ile miyavlama arası bir sesle söyledi ve gerindi. Uykulu gözleri beni bulduğunda korku ile ayaklandım.

O YAŞIYORDU!!!