SDS = Chapter 6
Part 1 –bati na tayo!..
“May mga bagong download na ebuk si Kay. Meron ka na?”
Elle’s POV
“Wala.” –Charm.
Wala. Wala?! Ganyan lang ka plain sumagot si Charm?! Nakakapanibago naman! Well, hindi naman sa nakakapanibago talaga kasi last week pa silang ganyan. Oo! Sila… Silang dalawa ni Kay. Nagsimula ata yan nung naabutan kong nagtatalo yung dalawa sa clinic last week. Ilang araw na ring ganyan. Napapansin kong hindi na sila nagpapansinan, nag-uusap o kahit tanong wala! Haixt! Ano bang problema ng dalawang ito?! Nadadamay ako! Feeling ko wala akong kasama. Dahil pag nagsasalita ako wala namang sumasagot sa akin. Pag may itatanong ako, sa kanilang dalawa, hindi sila sumasagot kung hindi ko pa sasabihin sa kanila yung pangalan nila para malaman nila na sila ang tinatanongan ko hindi sila nagsasalita. Aissh!
“Gusto mo pasahan kita?” –alok ko.
“uhm… no thanks. I still have some ebooks on my phone.” –Charm.
“Ah… O—kay—“ –ako.
Hala! Ayoko na ng ganito! Parang lagi nalang ako nakakarinig ng kuliglig every after kong magsalita. Dati naman hindi mo kami mapapatahik dahil sobrang daldal namin. Nag-away nga sila! Bakit?! Ano bang pinag-awayan nila? Ayoko ng ganito katahimik!
“Anung color susuotin mo bukas bakla?” –Sheena.
“ahm… Ah! Yung new shirt ko na pink! Cute nun sister! Bukas makikita mo! Kakashopping ko lang kahapon eh. Syemperd prepared ako for tomorrow!” –Badeth.
Kaloka! Sabi ko tahimik pero may nag-iingay sa harap ko. Ay! Oo nga pala! Washday tomorrow, hindi pa kami nakakapagshopping. It’s okay to me that at least once a month I have a new dress or new shirt.
*Light bulb!*
***
“Kay! Charm! Which one do you guys prefer? This violet or this floral blue?” –tanong ko sa kanilang dalawa.
At eto ang plano ko. Ang isama sila dito sa Mall at malay nyo magkasundo pa ang dalawa.
“Violet / Floral Blue” –Charm & Kay.
Nagkatinginan naman silang dalawa pero ang unang umirap eh si Kay. Haixt. Kailan ba magkakabati itong dalawang ito?
“I think I’m gonna pick this pink. It’s prettier than this two.” –ako at tumingin ako sa kanila.
Ang sama naman ng tingin nila sa akin. Hala! Ang sama talaga ng tingin nila! Para bang binibigyan nila ako ng ‘pinapili-mo-pa-kami-kung-iba-rin-ang-bibilhin-mo-look’. Uwaah! Katakot sila! Oo na nga po! Bibilhin ko na parehas!
“And I will buy these two too! Hehe” –ako sabay takbo sa may counter.
Woosh! Nakakatakot yung stare nila sa akin.
Pagbalik ko, si Charm naka sitting pretty at si Kay naman eh nakasandal sa may wall mirror at nakatingin sa labas ng store. Napatingin din ako sa labas ng store. May nakita akong tatlong elementary students na mabagal maglakd na para bang may sinusundan sila or parang mga spy silang tatlo sa kung sino man. Haixt… Teka! Bakit nagkaroon ng elementary students dito? Diba mamaya pang 5pm pwede ang mga elementary ang high school dito sa mall? Well, kaya naman kami nakapasok dito sa mall because my aunt owns this mall. Haha.
“Uhm… tara na… nagugutom na pala ako. San pala tayo kakain?” –ako.
“…” –Charm & Kay.
“o-kay... Sabi ko nga wala kayo sa mood magsalita. So… Seoulia na lang tayo! Tutal, I miss eating Korean foods na eh.” –ako. Siguro naman papayag sila sa suggestion ko.
“Arasso. / Okay.” –Charm & Kay.
(K: Arasso / E: Okay)
Woosh!
***
“Annyeonghaseyo! Here’s the menu ma’am.” –nagsmile sa akin yung cute na waitress. Waah! Ang cute talaga ng uniform nila! Parang yung sa anime na maid-sama yung uniform nila. Gusto ko rin nun! Parang gusto ko tuloy dito mag trabaho. Haha para sa uniform XD
(K: Annyeonghaseyo / E: Hello )
Umorder na rin naman ako ng pagkain namin. Hindi naman sila umangal sa mga inorder ko.
“uhm… Restroom muna ako ah…” –di ko na inintay yung sagot nila. Tumayo na ako at umalis. Tutal alam ko namang di nila ako sasagutin eh.
Iniwan ko na sila dun. I’m going to give them some time to talk to each other about their problem. Ang tanong mag-uusap nga ba sila?
Third Person POV
‘Waah! Do I need to say sorry to Kay?’ bulong sa isipan ni Charm.
‘Aissh! I’m so selfish! And I know it of course! I’m not a good friend and sister to them kung iisipin ko na lang parati ang sarili ko. But how long? Pero gaano pa katagal ako magpapaubaya sa kanila?’ bulong din sa isipan ni Kay.
‘Okay. I’ll say sorry na’ Charm
‘Pero hindi na ako masaya sa ginagawa kong ito. It’s not me anymore. I need to forgive and forget. And say sorry pa pala. Hehe’ Kay
“Sorry / Byaneyo.” –Kay / Charm.
(K: Byaneyo / E: Sorry)
^_^ -Kay and Charm.
“Yey! Bati na kami ni eonni! \^_^/ “ –Charm
“Sino namang nagsabi na bati na tayo? o_O?” –Kay.
“Ai hindi pa ba? >3< “ –Charm.
“Haha. Oo bati na tayo! I just realize that I am really selfish.” –Kay
“Mianhe eonni, for accusing you. That I really don’t know you well. Byaneyo >3<” –Charm
(K: Mianhe eonni / E: Sorry sister)
“It’s fine. ^_^” –Kay
“Waah eonni!” –Charm
/^_^/ *hug* \^_^\ -Kay & Charm
“Wait! I have a brilliant be unbrilliant idea!” –Kay
(A/N: Ayan na po!! ginaganahan po aketch mag-update dahil kaarawan ni Sehun bukas!!! Yehet!!! kaso baka hindi naman ako makapag-update ng weekend... next week ulit!!)
BINABASA MO ANG
J-5 Series -#1 (six degrees of seperation)
Roman pour Adolescents"The scenery with love is always beautiful. But because love is beautiful, does not mean that its always happy. Love... Love always has two different faces. The happiness and sadness." Pwede pa bang ibalik ang isang relasyong nawasak na? Eh kung na...
