Rightfully His ✔

Chapter 20: I'm officially ..

POV- Iza

Hanggang natapos ang klase ay di ko pinapansin si Xander. Napansin ko nga siyang lumingon sa akin na parang may gusto sabihin pero di na lang tinuloy.

Ang bilis ng oras.

Hapon na at matatapos na ang last subject namin.

Tama kaya ang desisyon ko? Di kaya ako magsisisi sa huli?

*sigh*

Bahala na si Ironman.

*Kring*Kring*Kring

Tapos na ang last subject.

Tumayo na agad ako at kinuha ang bag, tumakbo na ako palabas ng room.

Kaylangan kong maunang lumabas sa kanya ng room. Hindi muna ako pupunta sa rooftop. Maghintay siya sa akin ano!

lalalallalala~

Nagpunta muna ako sa garden, ganda talaga dito. Makakapag-isp kang mabuti dahil sobrang tahimik at walang mga studyanteng nagpupunta. Dito nag-isip ulit ako kung tama ba talaga ang napadesisyonan ko.

Okay now meron na talaga akong official na decision. I know in myself that I won't regret this.

I smiled.

Time checked: 4:30 pm

20 minutes rin pala ako dito. Puntahan ko na siya sa rooftop baka galit na yun sa akin, ang sungit pa naman non.

Ayun tumakbo na ako na ako papuntang rooftop. Nagsiuwian na pala ang mga studyante, iilan na lang ang nandito sa school.

lalalallalalal~ takbo mode

Hanggang sa nakarating na ako sa rooftop.

Grabe kapagod! dapat librehin niya ako ng snack! napagod ako sa kakatakbo dahil sa kanya.

Teka may naririnig akong kumakanta. At di ako magkakamali si Xander yun.

Di muna ako magpapakita sa kanya. Gusto kong makinig muna siyang kumanta.

Parang nong hapon ring yun. I smiled. Naaalala ko na naman ang hapon na kumakanta rin siya gamit ang kanyang gitara. Habang ako ay nakapwesto sa pinakagilid para lang di niya ako mapansing nakikinig sa kanya.

What day is it
And in what month?
This clock never seemed so alive
I can't keep up, and I can't back down
I've been losing so much time

'Cause it's you and me
And all of the people with nothing to do
Nothing to lose
And it's you and me
And all the other people
And I don't know why
I can't keep my eyes off of you

Why are the things that I want to say
Just aren't coming out right?
I'm tripping on words
You got my head spinning
I don't know where to go from here

Tulad pa rin ng hapong yun. Pinapangarap kong ako na lang sana ang kinakantahan niya o may isang taong kakantahan ako tulad kung paano siya kumanta.

'Cause it's you and me
And all of the people people with nothing to do
Nothing to prove
And it's you and me
And all other people
And I don't know why
I can't keep my eyes off of you

Something about you now
That I can't quite figure out
Everything she does is beautiful
Everything she does is right

At tulad pa rin ng hapong yun ay napansin niya akong nakikinig sa kanya habang kumakanta. Pero ang pinakaiba lang ay di na ako nahihiya ngayon tulad ng hapong yun.

Tumigil ito sa pagkanta at paggitara. Lumingon ito sa side ko at ngumiti.

"Halika" sabi nito.

"Okay" yun lang ang nasabi ko.

Ng makaupo na ako harapan niya ay ipinagpatuloy nito ang pagtugtog at pagkanta.

'Cause it's you and me
And all of the people with nothing to do
Nothing to lose
And it's you and me and all of the people
And I don't know why
I can't keep my eyes off of you and me
And all the other people with nothing to do
Nothing to prove
And it's you and me and all the other people
And I don't know why
I can't keep my eyes off of you

What day is it
And in what month?
This clock never seemed so alive

Tulad pa rin ng hapong yon ay nakatitig ako sa mukha niya.

Ang swerte ng babaeng makakatuluyan nito.

I erase that thought, hanggang sa natapos na ito sa pagkakanta aay ngumiti itong muli sa akin.

Palagi ko na lang siyang nakikitang ngumiti at mas lalo lang siyang gumagwapo.

His smile looks so familiar.

San ko ba yan nakita?

Nawala ang thought na yan ng tawagin niya ako.

"Belle" tawag nito sa akin.

This is soo weird, bat parang kakaiba ang pangalan ko ng tawagin niya akong Belle? At yung ngiti niya parang nakita ko na pero di ko maaalala kung saan.

"Just call me Iza, wag ng Belle" sabi ko naman sa kanya.

"Mas gusto kong tawagin kang Belle"

"If thats what you want, okay" sabi ko naman sa kanya.

Pabayaan na nga lang. Sasakit lang ulo ko kakaisip niyan eh.

MAHABANG KATAHIMIKAN------

Tumayo ito sa pagkakaupo,nilagay sa gilid ang kanyang gitara at tumingin sa kalangitan.

"So whats your decision?" nakatingin parin ito sa kalangitan habang sinasabi iyon.

"Okay" yun lang ang sinabi ko.

"Pumapayag ka na?" tanong nito sa akin at ngayo'y nakatingin na sa akin.

"Yepp" ngumiti naman ako sa kanya."But I also have my conditions"

Now I'm officially his FAKE GIRLFRIEND!!