Ώ, η μουσκεμένη από τη δροσιά χλόη στις Βόρειες Καρολίνες που πάτησε η Ρεβέκκα για να μ'ακολουθήσει με λυγμούς,μ'ένα μικρό στήν αγκαλια καί τρία που τρέχαν γύρω της και κλαίγαν,σαν έφυγα να πάω στον πόλεμο που'χαμε με τους Άγγλους,κι ύστερα τα χρόνια τα σκληρά,τ'ατελείωτα ως την ανακωχή.
Πόσες αναζητήσεις ύστερα για να 'βρώ τη Ρεβέκκα,
Όταν την βρήκα επιτέλους στην Βιρτζίνια με δυο παιδιά που πέθαναν στο μεταξύ.
Πήγαμε με τα βόδια ώς το Τένεσση και από κεί μετά από χρόνια,στο Ιλλινόις,και τέλος στο Σπούν Ρίβερ.
Εκόψαμε των λειβαδιών το χόρτο,δάση ξυλέψαμε,χτίσαμε τα σχολεία,τις γέφυρες,την εκκλησία,ισοπεδώσαμε τους δρόμους και ξεχερσώσαμε τους κάμπους,μονάχοι,με τη φτώχεια μας,το θάνατο και τίς θεομηνίες,
Άν ο Χάρρυ Γουίλμανς,που πολέμησε στις Φιλιππίνες πρέπει,πεθαίνοντας,να'χει στον τάφο του σημαία,πάρετε τη δική μου!😥📓😥
ESTÁS LEYENDO
Έζρα Πάουντ (1885-1973).
PoesíaΒορειο Αμερικανός συγγραφέας... Γιατι ο Θεός,ο Θεός μας είναι ένας ιπποτικός εχθρός που παιζει πίσω απ'το προκάλυμμα. Αγάπησα το Θεό από καρδιάς σαν ένα παιδί που αναζητα στήθη για ν'αναπαυθεί. Αγάπησα το Θεό μου όπως μιά κόρη αγαπά τον άντρα-αλλοίμ...
