AŞKIN NEFESİ

SU ÜSTÜNE ÇIKAN GERÇEKLER

                                                                                                           ...SU ÜSTÜNE ÇIKAN GERÇEKLER...

Sabah kalktım ve dün olanları düşünmeden edemedim.

Dün akşam bir davete katılmıştım ve orada Onur adında biriyle tanışmıştım ve ondan çok etkilendim onunda benden etkilendiğini düşünüyorum.Aceleyle üstümü giydim ve metroya gitmek için dışarı çıktım ama metroya binmek için geç kalmıştım, sanırım tek metroyu kaçıran ben değildim.

Etrafa baktığımda benimle birlikte raylara bakan ve kaçırdığı metronun yenisini bekleyen birçok insan vardı.

Ve o kişilerden esmer yeşil gözlü biri bana doğru geliyordu.

Merhaba diyerek konuşmamızın başlangıcını yapmışta oldu.Bende ona merhaba diyerek karşılık verdim sonra konuşmaya devam etti bende kaçırdım metroyu ne talihsizlik deyip gözü yeni gelecek olan metronun geleceği yola kaydı ve devam etti kusura bakmayın adımı söylemeyi unuttum ben Çelik sizin adınız nedir? cevap versem mi bilemedim yani yeni tanıştığım birine adımı söylemeli miydim derken ismimin harfleri ağzımdan dökülüverdi Nefes dedim ismim Nefes tanıştığıma memnun oldum dedim o da aynı şekilde karşılık verdi.Ve metronun geleceği yolda bir ışık göründü tüm bekleyenlerin bir anda gözleri raylara doğru döndü.

Herkes bir yere yetişmeye çalışır gibi metroya bir anda hücum etti.

Bende işe yetişmeye çalışıyordum.Çelikte benimle birlikte metroya bindi ben yerime oturdum ve Çelikte benim yanıma oturdu.Çelik konuşmaya devam etti eee sen nereye gidiyorsun Nefes? bu ne samimilik diye geçirdim içimden neyse işe diye kısa bir cevap verdim.

O da ben de diye bir yanıt verdi bana. İneceğim durak gelmişti tam Çeliğe ben iniyorum hoşçakal diyecekken onunda benimle beraber indiğini gördüm.Beraber şirkete doğru yürüyordum ben tam ona benim iş yerime geldik güle güle diyecekken bir baktım Çelikte benimle beraber şirkete girdi.odama geçtim ve Çeliğinde danışmaya gittiğini gördüm.

Daha sonra Çelik yönetici asistanı için ayırdığım odaya geçtiğini gördüm ne yani metroda tanıştığım adam benim asistanım mı olmuştu.Bu gerçekten tam bir saçmalıktı.Neyse bunu  boşverip işime konsantre olmaya çalıştım ama aklım hala dün gecedeki davetteydi.Onuru bir an önce tekrar görmek için sabırsızlanıyordum derken Onur bir anda kapıda beliriverdi.Onu gördüğümde kalbim ağızımdan çıkacakmışım gibi hissettim ama ağırlığımıda korumaktan kaçınmadım.

Ama elindeki o beyaz gülleri görünce dizlerimin bağı bir anda çözülüverdi.Merhaba umarım çalışmanı engellemiyorumdur,dedi bende tabiki engellemiyorusun buyur girebilirsin gel otur diye karşılık verdim.Deniz gibi gözleriyle bana bakarak al bu çiçekler senin için dedi.Bende teşekkür ettim ne gerek vardı diye bir tepki de göstermeden edemedim.

Onu dün akşamdan beri çok özlemiştim, aldığı güllerle benim kalbimi de aklımıda feth etmeyi başarmıştı. Önümdeki koltuğa oturdu ve

— Nasılsın?,dedi.

İyiyim seni gördüm daha iyi oldum diye içimden geçti tam cevap verecektim Çelik içeri girdi ve :

—Nefes hanım toplantınız başlamak üzere buyurun toplantı salonuna, dedi.

Ahh allahım neden bu çocuk şimdi geliyor ki Onur yanımda görmüyor sanki budala iyi ki bir sabah karşılaşmıştık bir daha ondan kurtulamayacak mıyım ben yaaaa Onura döndüm ve;

— Kusura bakma canım ya toplantım varmış tamamen unuttum ama sana bir öğlen yemeği sözü verebilirim ne de dersin işin var mı öğlen?

Onur biraz düşündü ve :