EGOLU ÖKÜZ

EGOLU ÖKÜZ~20"Seni sinir etmeden duramıyorum."

Bölüm ithafım güzel yorumları için   @delisey_15 ♥

********
"Lan  kafama niye atıyorsun şerefsiz!"dedim başıma topun sert bir şekilde gelmesiyle.

"Pardon bilerek oldu. "dedi. Yeminlen hiç yol katedemiyoruz.

Cem ile makul şartlarda anlaştıktan sonraki ertesi gün yani cumartesi günü, bütün komşular olarak pikniğe gelmiştik. Tabi gelmez olaydık, olaylar olaylar.

"Hani illa Deniz gel beni öldür diyorsun." Deyip üstüne yürüyecekken babamın bakışlarını gördüm,tabi hemen göt korkusu sardı beni.  Cem'in yanına geçip sırtını sıvazladım.

"Ay canım arkadaşım, sen gülmekten öldün dimii(!)"bir de yapmacıkça sırıttım. Allah'ım düştüğüm hale bak.

Babam bize bakmayı kesince hemen ondan uzaklaştım.

"Heh heh, numaralara gel. Baban yer,ama ben yemem."dedi mal varlık.

"Uydurma lan. Sen var ya sen, ineğin erkek versiyonu olarak bilinen 'öküzsün' , yani bu kapasiteyle her şeyi yiyebilirsin." Dedim gururlan içses gururlan,, ablan laf sokmada yine bir numara.

"Pardon da sen beni kendinle karıştırdın herhalde."Ağla içses ağla,, ablan laf yemede yine bir numara.

Ve ardından arkasını dönüp gitti,annemlerin olduğu tarafa. Bu çocuğun hayat felsefesi bu galiba: lafı söyle,kıçını dönüp git. Hayır böyle yaparak havalı olduğunu falan sanıyorsa bilsin ki cidden çok havalı.

Derin bir nefes alıp sakinleşmeye çalıştım. Ardından hiçbir şey olmamış gibi abimlerin olduğu yere geri döndüm.

"Sakin kalmaya çalıştıkça daha çok sinirleniyorum. Bu hayattan çektiğim nedir yahu?"dedim yanlarına varınca.

"Kanka yine hangi gereksiz şeye sinirlendin?"dedi Gaye.

"Şahısın gereksiz olduğu doğru ama sinirlenmem gereksiz değil.  Sürekli uyuzluk peşinde çocuk!"

"Yine mi Cem?"dedi hepsi aynı anda. Abi noluyor,aynı şeyi söylemeler falan. Korkutmayın beni.

"Başka kim olacak,tipine tükürdüğümün orangutanı.."diye söylendim. Hayır daha dün akşam oturup konuşup anlaşan biz değil miydik?  Yine nasıl bu hale geldik,aklım almıyor cidden.

"Tamam kanka sakin ol. Kulaklarından duman çıkıyor lokomotif tren gibi. Bir kendine gel."dedi Burak.  Neyse haklı galiba ,sakinleşeyim.

Çimene serdikleri kilimin üstüne oturan bizimkilerin yanına çömeldim. Hepsi elindeki telefonlarla ilgileniyorlardı. Bir anda bana bir şey oldu,stres yaptım.

"Ayh,mangal hazır değil mi ya? Sinirden karnım acıktı yine. "Diyip söylene söylene mangalla uğraşan babamların yanına gittim. Cem öküzü de oradaydı,pek takmamaya çalıştım.

"Baba ne zaman yiyeceğiz gönlümün efendilerini?"dedim. Babalar arasında bir kahkaha koptu. Neye gülüyorsunuz nomissiz pislikler? Ne var yani ben de mangalla aşk yaşıyorsam,olamaz mı yani?

"On beş dakikaya hazır olur. Annenlere söyle de sofrayı kursunlar."dedi babam. Tamam diyip annemlerin yanına gittim. Babamın dediklerini söyledim. Arkamı dönüp gidecekken anne radarına yakalandım.

"Nereye küçük hanım,söyleyip gitmek yok öyle. Gel salatayı yap."

Hainsin anneee..

"Anne, ablamlar niye oturuyorlar ama, burada büyük bir haksızlık var. Hakkımı savunarak bu salatayı yapmıyorum,hıh!"dedim ve arkamı dönüp gidiyordum ki...