Memories (#READINT2017)

Ταττουάζ?

~ Memory ~

Ha- Δεν πρόκειται ποτέ στη ζωή σου να κάνεις ταττουάζ είμαι σίγουρος!

Χ- Μπορεί να το κάνω όταν θα λείπεις!

~ Τέλος ~

Άρχισαν συζήτηση για τα παιδικά τους χρόνια, έμπλεκαν ιστορίες και βλακείες, πράγματα που ήθελα να κάνουν μαζί και φτάσαμε σε σημείο να μάθουμε πως την έπεφταν στα κορίτσια ο Will μαζί με τον Harry.
  Η συζήτηση άρχισε να γίνεται σπαστικά χαζή και με αυτά που άκουγα δεν ξέρω αν θα μπορούσα να κρατήσω όλα τα μυστικά που ήξερα οπότε σηκώθηκα όσο πιο αθόρυβα μπορούσα, χωρίς να με προσέξουν "πολύ", είπα και ένα ψέμα ότι θα ταιριάξω τα πράγματα μου σε κάποια ντουλάπα και έφυγα. Ούτε που πλησίασα την καμπίνα ή την κουζίνα, πήγα κατευθείαν στην πλώρη και κάθισα. Έβαλα τα ακουστικά με δυνατή μουσική - και βέβαια είχα επαφή με τον κόσμο γύρω μου, δεν ήταν και τόσο δυνατά- και άρχισα να χαλαρώνω.
   Όλοι ήταν μακριά μου όποτε συνέχιζα να χαλαρώνω.  Έβλεπα μπροστά το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας και του ουρανού. Όταν είδα τον Liam να έρχεται προς το μέρος μου. Έβγαλα τα ακουστικά και γύρισα προς το μέρος του.

- Τι έγινε Payno?

- Έχεις καιρό να με φωνάζεις έτσι!

- Βλέπεις είμαστε μόνοι μπορούμε να μην κρυβόμαστε ο ένας από τον άλλον.

- Σωστό! Τι ακούγες, σε διέκοψα?

- Δεν με διέκοψες άκουγα μουσική και συγκεκριμένα άκουγα το. "Out of the woods".

- Ακόμα ακούς Taylor?

- Ακόμα παραμένεις ο ίδιος?

- Ναι, αλλά εγώ ρώτησα πρώτος.

- Ναι, ακόμα πάω κόντρα στην Αλεξ.

Ο Liam αρχισε να γελάει, είναι πολύ ωραία να είσαι με ανθρώπους που σε ξέρουν, που μπορείς να είσαι ο εαυτός σου.

- Liam?

- Ναι?

- Να σε ρωτήσω κάτι?...για τότε? 

- Ναι, ό,τι θέλεις!

Δίστασα λίγο είναι η αλήθεια, δεν ξέρω απλά μου φαινόταν πολύ δύσκολο να μάθω την αλήθεια.

- Που πήγατε εκείνη την μέρα? Τι έγινε και ....ξέρεις από τότε δεν ξανά βρεθήκαμε.

- Αυτή είναι μια ερώτηση που θα μείνει σε όλους αναπάντητη. Το ίδιο απορούσαμε και εμείς.

-Ευχαριστώ!

- Τίποτα. Να ρωτήσω και εγώ κάτι? 

- Ναι, ό,τι θες!