Memories (#READINT2017)

Η συνάντηση

Memory

"- Ρε Harry καλύτερα να έπαιρνες ένα πιο διακριτικό μαγιό!

- Μα γιατί?

- Γιατί ρε μωρό μου είναι κίτρινο!"

   Κοιμόμουν όταν άκουσα τον Will να λέει ότι θα ρίξει άγκυρα δίπλα σε ένα άλλο γιοτ. Μας το είπε για να μην τρομάξουμε. Έχει λίγη ώρα που ξύπνησα και σηκώθηκα να δω τον ή τους φίλους του Will που θα ερχόντουσαν από το άλλο γιοτ. Αφού βγήκα από την καμπίνα, στάθηκα στην πόρτα από το κουζινάκι ώστε να μην με βλέπουν. Χτυπούσε ο ήλιος και δεν έβλεπα καλά, οπότε μου ήταν δύσκολο να ξεχωρίζω πρόσωπα αλλά μπόρεσα και είδα έναν άνδρα. Ήταν ψηλός και αρκετά γεροδεμένος, είχε ταττουάζ και μια αργή και πολύ βαριά φωνή. Φορούσε ένα κίτρινο μαγιό και μου φαινόταν αρκετά γνωστό, επίσης νομίζω κάπου το έχω ξαναδεί. Έκατσα και τα έβαλα στη σειρά και τα σκέφτηκα και έβγαλα το συμπέρασμα ότι αυτός που έχω απέναντί μου είναι ο Harry...O Harry! ΘΕΕ ΜΟΥ Ο HARRY! Τι δουλειά έχει αυτός εδώ, με τον Will?

   Ο Harry απέναντί ΜΟΥ! Έτρεξα μέσα στην καμπίνα, Μόλις μπήκα, έκλεισα την πόρτα και κάθισα από μπροστά. Με έπνιγε το άγχος, η αγωνία και δεν ξέρω και εγώ πόσα άλλα συναισθήματα! Μην συζητήσουμε για τα αμέτρητα ερωτήματα που με τρώνε τώρα! Από μέσα μου ήθελα να κλάψω από την πίεση, σαν να ήταν το μόνο πράγμα που θα έλυνε όλα, αλλά τι κρίμα δεν τα λύνει.

Δείτε το λίγο όπως το βλέπω εγώ:

    Είμαι μέσα με ένα γιοτ, στο Σαν Ντιέγκο (μην καθίσετε να σκεφτείτε την απόσταση είναι τεράστια), σε βάθος χιλίων μέτρων και έξω είναι ο πρώην μου, που δεν ξέρω ούτε και εγώ γιατί μας χώρισαν!

Ωραία, τι κάνουμε τώρα? Και έχω και την Άλεξ να ρωτάει τι έγινε!

- Χρύς, είσαι καλά? Θες να φωνάξω τον Will? Έχεις ασπρίσει!

- Σου προτείνω να μην βγεις έξω!

- Γιατί?

- Γιατί έξω είναι...

- Ποίος είναι έξω?

- Κάτσε

- Να κάτσω.

Αυτή φαινόταν τόσο χαλαρή και εγώ δίπλα της ήμουν το άκρος αντίθετο. Δηλαδή φαινόμουν σαν σχιζοφρενής για να λέμε την αλήθεια.

- Έξω είναι ο φίλος του Will!

- Το κατάλαβα γιατί άκουσα φασαρία. Οπότε σκέφτηκα γιατί να μην ντυθώ και να βγω και εγώ έξω. Εσύ γιατί είσαι έτσι?

- Γιατί ο φίλος του Will είναι ο....!

- Ο....? Επειδή δεν σε καταλαβαίνω δεν μου λες καλύτερα!

Εγώ να στο πω, εσύ μπορείς να μην πεθάνεις! Ελπίζω να μπορεί.

- Ο Harry.

Ψιθύρισα και άμα με άκουσε θα είναι θαύμα!

- Ο Harry! Ο ΠΟΙΟΣ!? Ο Harry!

- Ναι, μην το ξαναπείς!

- Τι κάνουμε τώρα?

- Πηδάμε στη θάλασσα και αρχίζουμε να κολυμπάμε!

- Κάνεις και σαρκασμό, χα χα πολύ γελάσαμε.

- Δεν ξέρω τι να κάνω, μου ήρθε κάπως!

Και μετα από ένα λεπτό απόλυτης βαρετής ησυχίας χτυπάει πόρτα και πώς δεν έβαλα την λειτουργία της Ζουμπουλίας δεν ξέρω!

- ΜΗΝ ΜΠΕΙΣ!

Λέμε μαζί με την Άλεξ! Ξέραμε ότι είναι ο Will. Γιατί όπως έχουμε πει, φωτεινός παντογνώστης '' ανάβει η λάμπα δίπλα στο κεφάλι''.

- Δεν είχα σκοπό!

- Ωραία. Τι ήθελες?

- Ήρθαν τα παιδιά, ελάτε έξω να τα γνωρίσετε!

Σε πληροφορώ τα παιδιά τα ξέρουμε από την καλή, από την ανάποδη και γενικότερα από όλες τις πλευρές!

- Ναι, τώρα ερχόμαστε!

Τέλεια τι μιλάει αυτή η κοπέλα!

- Και τι κάνουμε τώρα ηλίθια!

- Θα το παίξουμε χαλαρές σαν να μην έγινε τίποτα!

- Δύσκολο αλλά θα προσπαθήσω!

Βγήκαμε από την καμπίνα, παίρνοντας πρώτα μια βαθιά ανάσα για να μας δώσει θάρρος. Έξω από την πόρτα καθόταν ο Will σαν να μην πω τι!

- Είστε καλά?

Ουυ...τέλεια! Καταπληκτικά γιατί το λες αυτό? Εγώ ας πούμε νιώθω σαν ψάρι στο διάστημα.

- Ναι, μια χαρά απλα μόλις ξυπνήσαμε!

Πάρε πέντε ηλιθιά για αυτά που λες! Που τα βρίσκω ο άνθρωπος και τα λέω!

- Σίγουρα?

Μην επιμένεις, είπαμε καλά!

- Ναι, πού είναι οι φίλοι σου?

- Έξω, περιμένουν!

- Άντε πάμε!

Αλήθεια σας λέω, τέτοιο άγχος ούτε στον γάμο μου δεν θα έχω! Σκεφτόμουν ''μια ψυχή που είναι να βγει, ας βγει''. Αυτός προχώρησε μπροστά και εμείς από πίσω ακολουθήσαμε.

- Να και τα κορίτσια μου!

....

Ναι. είμαι καλός άνθρωπος ΟΠΌΤΕ...θα σας αφήσω έτσι!

Συγνώμη που δεν είναι μεγάλο αλλά δεν είμαι και πολύ καλά απο τα τελευταία νεα που έμαθα! :( 

Γεια σας αρκούδια!