Memories (#READINT2017)

Καθημερινότητα

   Σήμερα δεν ξέρω αν έκανα σωστά κάποια πράγματα αλλά τωρα ο χρόνο δεν γυρνάει πίσω. Σηκώθηκα το πρωί και αφού ξύπνησα την Αλεξ πήρα τα πραγματά μου και πήγα για μαθημα. "Για μάθημα" εχω σταματήσει να είμαι ο εαυτος μου όταν χορεύω και κανω τις κινησεις μηχανικά και ανεκφραστα. Απο εκείνη την μέρα που πήγαν όλα στραβά, τα έχω χασει! Απορω πως δεν με έχουν κλείσει σε καμιά ψυχιατρική κληνική? Καθε βραδυ λεω στην Αλεξ για να κοιμηθεί, οτι θα έρθει ο Louis το βράδυ, θα την αγκαλιάσει, θα την φιλήσει και θα της πει Καληνυχτα. Το πιστευω και εγω καποιες φορες αλλά το πρωί όταν ξυπνάω καταλαβαίνω πως πρώτον δεν ήρθε και δευτερον οτι είναι πολυ μακριά απο εδω που είμαι εγω. Καπως έτσι ξεκινάει απογοητευτικά η μέρα μου! Καποιες φορες αναρωτιέμαι γιατι δεν γυρνάω πίσω στο σπιτι μου και μένω εδω στο Λονδίνο αλλά μετα θυμάμαι οτι δουλευω και κανω κατι που μου αρέσει και το ξεχνάω. Αλλες φορες όταν χτυπάει το κινητο μου περιμένω να δω το όνομα Hazz ή Harry. Παρόλου που έχουν περάσει τρεις μηνες- μαλλον τρεις δύσκολοι μήνες!- δεν εχω σβίσει τα κινητά του κανένα απο τα δύο και ακόμα περιμένω. Εχω προσπαθίσει και προσπαθω να πλησιάσω τα αγόρια αλλα για κάποιο ανεξήγητο λογο πάντα κάτι παει θεόστραβα!
  Τον τελευταίο καιρο αποφασισα να μην σταματήσω να προσπαθισω για κάτι περισσότερο αλλά να κλείσω το μέρος του εαυτού μου σε ένα σημείο μαζί με το κεφάλαιο Harry! Με τους όρους οτι δεν πρόκειται να ειμαι ξανα ο εαυτός μου με κανένα αγόρι, αν σκεφτει κανείς οτι εκείνος ήξερε να με χειρίζετε και εγώ το ίδιο. Ηταν δυο αξέχαστα χρόνια που θα ήθελα να συναιχιστουν αλλά καποιος άλλος έχει καλύτερα σχέδια ή δεν άξιζα εγω σε αυτόν. Δεν ξερω! Δεν ξέρω τι κάνω πια! Αν σκεφτει κανείς οτι έκανα ταττουαζ το όνομα του, βασικα τα τρια αρχικά του ονόματος του! Πως το έκανα αυτο, δενπροκειται να το δειξω σε κανέναν, δεν μλορω να το υποστιρίξω καν εγώ! Οοοο...είναι τόσο χαζο! Κανω πραγματα που δεν καταλήγουν πουθενά!
  Τον τελευταίο καιρο η ρουτινα μου ειναι μια καλοδουλεμένη μηχανή που ανοίγει και κλείνει μόνη της. Το πρωί ξυπνάω, τρώω, ντύνομαι, πηγαίνω στη σχολή και φοραω το ηλίθιο χαμόγελο και ακούω τα σχόλια των καθηγητών! Πάντα λένε τα ίδια: Καλή τεχνικη και στο χρόνο σου αλλα πρέπει να φτιάξεις τις εκφρασεις σου!" Βαρετό και είναι μια ακόμα  οδηγια που καταχωρειται στα άχρηστα ήστην αναμονη, αναλόγος πως είναι η μηχανη! Μετα παω σπίτι κάπου στης 6-7-8-9 ή και 10 το βραδυ!

Hey loves!
I hope you're fine!
Συγγνωμη που αργό να ανεβασω! :(
Credits για το εξώφυλλο στην letshugnarry

xx still love u!♥ Chris