Ürkütücü bulutları, hafifçe yağan yağmurun penceremin camından usul usul akan damlaların akarken kendini bir sağa bir sola çarpışını izleyerek, gözlüğümün camında buğusunu bırakan kahvemi yudumlıyorum.Birden irkiliyorum bir sesle. Kalbim boğazında atıyor sanki. Ahh birşey yokmuş sadece kapı. Ama ama yanından birşeyler geçiyor sanki, etrafımda dolanıyor. Gözlüğümü burnumun üzerinde gezdirerek etrafa bakıyorum, göz yanılmasımı acaba ?
Yerinden kalktım. Ağır adımlarla ,birazda irkilerek yürüyorum kapıya doğru. Olamaz. Elektrikler kesildi. Tam adıma atacakken duruyorum. El yordamıyla kapının hemen yanındaki çekmeceyi bulup açıyorum. İçinden kibrit kutusu ve sadece birkaç santim kalmış, erimekten birhal olmuş, kurumuş olanları mumluğun kenarından taşmış bir mum bulup zor da olsa yakıyorum. Yavaş adımlarla kapıya doğru gidip "Kim o ?" diyorum. Cevap gelmemesine rağmen ( hangi cesretlw bilmiyorum ama ) kapıyı açıyorum. Korkudan elimdeki mumun sallandığını hissederek. Kapıyı açonca kimseyi bulamıyorum karşımda. Sadece bir çift sigara dumanı renginde gözle karşılaşıyorum anlık olarak. Ve ardından bir fısıltı " Korkma!"
Elimden mumun düşmesiyle kapıyı kapatmam bir oluyor.
Mumu yerden alıp tekrar yerime geçiyorum. Oturduğun an bahçede aynı o sigara dumanı renkte gözlerle göz göze geliyorum. Haa, birde anlık bir esintiyle bulutlara karıştıklarını görüyorum ve derin bir nefes alarak gözlerimi tavana dikip, yatağımdan doğruluyorum.
Saat 03:38. Kendimi tekrar yatağa bırakıyorum ama bu sefer yaptığım şet uyumak olmuyor. Düşündüğüm ilk şey yatağımın artık huzur bulduğum iki yerden biri olup olmadığı...
******************
Umarım beğenirsiniz. Vote ve yorum yapmayı unutmayın!!!
:) ;)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Haa , Bİraz Ben
ChickLitBiri var evet. Nefes alıyor, veriyor. Yaşıyor gibi birazda. Yazdıkları var, yazamadıkları da... Elleri senin elin gibi, kalbinden geçenler de senin hissettiklerin sanki. O gibi, sen gibi "Haa, biraz da ben" gibi sanki... İyi ok...
