i'm a manhater!

chapter 6

CHAPTER 6

            -Priscilla Uzziah Meredith Lycurgus-

            Bakit ba kailangan nyang banggitin yung tungkol dun? Hindi ba sya maka-move-on dun? Ako, naka-move-on na eh. Kasi naman, KELSEY! Sana wag mo na banggitin yung tungkol dun. PLEASE? (kunwari um-oo na lang sya para may peace of mind na ako)

            On the way na ako sa house, sabi kasi ni mama agahan ko raw para ma-meet ko yung visitor namin. Teka lang! Kahit ano oras naman ako umuwi makikilala’t makikilala ko yun kasi sa bahay naming sya makikituloy. Si mama talaga, para-paraan lang para mapauwi ako ng umaga. Ako naman tong shunga-shunga, nadala. Tapos ito naman si Kelsey, nag-open ng ganung topic. No choice tuloy ako.

            Lumagpas ako ng ilang hakbang sa bahay namin. Ang dami ko kasing iniisip eh.

            “ma, andito na po ako”

            “oh, Priah, buti na lang at maaga ka” sabi nyo po kasi agahan ko ng uwi diba? “magpalit ka muna tapos baba ka na lang ulit para makapagmeryenda ka, tsaka nak, amoy araw ka na eh.” Napakunot yung noo ko dun at inamoy ko yung sarili ko.

            “hindi naman po eh” tapos tinawanan lang ako ni mama. Sya lang talaga nakakagawa sa akin nun. Sa bagay, sino nga ba ang maglalakas ng loob na gawin sa akin yun sa school? Maliban na lang kung gusto nilang mabalian ng buto o di kaya ng internal bleeding?

            Aakyat na sana ako ng hagdan nang matigilan ako sa nakita kong nilalang. SYA? Seryoso ba si mama?

            “hi Ms. President” sabay kaway nya sa akin na naka-upo sa isa sa mga upuan sa dining area namin. As if namang close kami! FEELER!

            “ma.” Tawag ko kay mama na nakatayo naman malapit sa mesa.

            “oo, sya nga, anak.” Paano nya nalaman yung itatanong ko? nag-sigh na lang ako at umakyat sa kwarto ko. Pagkatapos kong magpalit, umupo muna akosa study area ng room ko at nagsulat sa minamahal kong diary.

            Dear diary,

alam mo ba na pagod na pagod na pagod ako ngayon dahil sa mga stress galing sa school at ngayon naman pati sa bahay. Ito na nga lang yung ligtas na lugar para sa mga stress at ngayon, meron na rin. Kung alam kong sya, eh di sana hindi na alng ako pumayag. Bakit ba naman kasi ang liit ng mundo? Or should I say na hindi talaga maliit ang mundo, kundi pa-simple lang sya sa akin? Haha! I know!

Akala ko pa naman wala ng makakatapak sa bahay na ito na mga lalake. Meron pa rin. Isa lang ang paraan para mapaalis sya. ASSASSINATION? Good idea! Pwede ring i-chop-chop ko sya o di kaya ipakain sa mga mababangis na mga hayop yung laman nya? Alin kaya dun? Mini-mini- ------------------------------

“ate, gising kakain na tayo.”mamaya na lang

“yehudi, ako na lang, baba ka na sabi ni tita.” may narinig akong boses ng lalake. Sounds familiar.

“ms. President, gising na”

“ms. President”

“ms. President”

“ms. President”

“ms. President”

“ms. President”

“ms. President”

“ms. President”

“ms. President”