İsmini Verdim Küçük Kızıma

.

   Aldığım sakınleştiricilerin verdiği uyuşukluk var üstümde inanın değil kolumu kaldırmak parmaklarımı oynatmaya halim yok gözlerim yavaş yavaş açılıyordu beynim uyanık olmasına rağmen bedenim bi hayli ölüydü. Kolumdaki serumu fırlatmamla kalkıp odadan çıkmam bir oldu. Doktor yanıma gelip

-'Yavuz bey dinlenmeniz lazım. Ayrıca birazdan yemek gelecek odanıza daha sonra ilaçlarınızı alıp bir süre daha muayanede olacaksınız.' dedi.
+ Ne yemeği doktor bey annem ölmüş benim çıldırdınız galiba?
-  Böyle yaparsanız kendinize zarar verirsiniz. Ac kalmamanız lazım bayılmamanız için.
+ Annem nerde görmek istiyorum.
- Tabi anneniz alt kattaki morg odasında hemşirelerden biri eşlik etsin size cenaze işlemlerinizi istediğiniz an başlatabilirsiniz.
+ Hemen başlatılsın o zaman annem soğuktan nefret eder dayanamaz o

   Morg odasına girdim. Buzdolabi gibi soğuktu. Raf açarcasına çektiler bir dolaptan annemi çıkardılar. Dokunduğumda bir demir kadar soğuk bir tahta kadar sertti sarılamadım bile son kez vucüdü morarmıştı dayanamadım onu öyle görmeye bayılmamak için ayakta durmak için zor tutuyordum kendimi.
Annem soğuğu sevmez battaniye getirin örtelim üstünü üşüyodur benim annem ben biliyorum o hiç sevmez üşümeyi örtelim üstünü lütfen örtelim diye inim inim inledim affet be anacım dinlemediler beni izin vermediler üstünü örtmeme.

  Daha altı ay önce Sarıldığım,öptüğüm, ellerinden yemekler yediğim kadın yoktu. Nasıl verecektim toprağa şimdi onu nasıl ayrılacaktım ondan.
Beni odadan çıkarttılar.Koşarak üst kata çıktım teyzemde ayaklanmıştı. Çıkaralım annemi ordan üşütüyolar benim annemi orda diye şikayet ettim teyzeme sarıldı bana aglayarak tamam kuzum tamam çıkarıcaz anneni, dedi.
  
   Cenaze gasilanede yıkandıktan sonra selalar ardından evimiz yakınındaki camiden kılınan cenaze namazından sora gidildi mezara.  Daha küçücükken annemin elimden tutup, bak oğlum burada senin baban uyuyor hep soruyorsun ya 'anne benim babam nerede?' senin baban burada işte oğlum o burada bizi bekliyor. Gidip saatlerce konusurduk babamla ne var ne yok anlatırdın. Haberin olsun annem arada bende kaçıp gelirdim senden habersiz. Ne bileyim özenirdim işte arkadaşlarım babalarıyla erkek erkeğe konuşurken kaçıp bende babamla konuşurdum. Her yaşadığımı ilk gelir ona anlatırdım. Şimdi yine buradayım ama elimden tutan bir sen yoksun bu sefer de yalnızım. Ama artık babam yalnız değil çünkü artık sende onun yanındasın. Sırtımdaki tabuttan alıp oraya koyacaklar işte seni sende babamla uyuyacaksın. Peki ben ne yapacağım anne ikinizde yoksunuz, ben ne yapacağım?

Kuranlar okundu.Cenaze defnedildi. Annem artık gitmişti benden bir daha göremeyecektim onu en acısıda ben attım toprağını üstüne artık ağlamaktan helak olmuştum yaslanacak bir ağacım tutunacak bir dalım kalmamıştı. O gün tüm gece yanında kaldım mezarının üstünde ona sarılarak uyumuşum bilirim annem karanlıkları da sevmez.

    Teyzem beni alıp zorla eve getirmişti. ikinci gündü. Kapının eşiğine kadar geldim giremedim içeri o kadar zordu ki içeri girdiğimde annemi bulamayacak olmam. Girdi koluma Hafize teyzem çekti beni içeri kendine gel tamam üzülüyorsun ama bu kadar yıpratma kendini be evladım bak annen görse ne kadar üzülürdü senin bu haline toparla kendini gözünü seveyim, toparla.

  Odasına girdim bir turbenti vardi hala o kokuyordu. Hala annem kokuyordu uzandım yatağına
   Teyzem sokuldu yanıma. Yeşim' i aradım haber verdim. Kız çok üzüldü. Birazdan burada olur, dedi.

   Yeşim ben ben haber bile veremedim ona nasıl çıkar aklımdan nasıl arayamadım ki hoş telefonun nerede olduğu hakkında bile bir fikre sahip değilim.

Bir kaç dakika için de  kapı çaldı kalktım gidip ben açtım kapıyı Yeşim gelmişti aglamaktan  gözleri şişmişti boynuma atladı hep hayalini kurduğum o sımsıkı sarılma gerçek olmuştu, olmuştu ama hayal edildigi gibi değil acı bir sarılmaydı bu.
   'Özür dilerim, özür dilerim yanında olamadım.' Dedi.
    Evet yanımda olamamıştı. Ama Kızamıyordum ona içeri girdi sımsıkı tuttu elimden
 
    Kimsem yoktu artık ondan başka teyzem vedalaşarak benimle gitti. Yeşim saatlerce teselli verdi bana dizlerine yatırıp okşadı Başımı.

  +Yavuz ben seni seviyorum bunu unutma olur mu?
  -Unuturmuyum ölsem unutmam bende seni çok seviyorum sende bunu unutma
  + Şimdi ben birşeyler hazırlayacagım biraz uyumayı dene uyandığında  birseyler yersin.
- İstemiyorum Yeşimim inan sadece başimda ol yeter.

   Kalkmamıştı hala başım dizlerindeydi. Dediği gibi yorgun düşüp uyumuştum. Uyandığımda gitmişti. Hemen yanımdaki masada yiyecek birşeyler duruyordu bir de not vardi.

"Gitmem gerekiyor biliyorsun babami inan bana kalsa başından bir saniye ayrılmam. Ama bana kalmıyor işte. Yavuz beni biraz olsun seviyorsan ye bunlardan lütfen senin ac kalmana dayanamam. Seni çok seviyorum hayatım."
                           YEŞİM

    Biraz değil artik şu hayatta en çok sevdiğimdi o.Zorla birseyler yedikten sonra odanin bir yerinden telefon sesi geldi. Komutanım arıyordu.

  +Efendim komutanım.
  - Nasılsın Yavuz?
  + Afedersiniz ama B*k gibi komutanım.
  - Şimdilik affediyorum Yavuz. Başın Sağolsun öncelikle Allah mekanını cennet eylesin anneciğinin.
  + Amin komutanım.
  - Yarın aksam uçağın var evladım. 20.00' de kaçırma gelince burada konuşacağız simdilik kendine iyi bak.
  + Emredersiniz komutanim.

  Emredersiniz, emredersiniz de nasil olucak o? Nasıl iyi bakacağım kendime?

   Annemin yatağına uzandim yine o kokuyor özlediğim annem kokuyor bir kere sarılabilseydim anne bir kere sarılabilseydim.