İsmini Verdim Küçük Kızıma

.

Sabah olmuştu, akşam uçağım kalkacaktı. Tüm günümü annem ve Yeşim'e harcamalıydım. Yeşim' i aradım.

+Günaydım hayatım diye actı telefonu.
-Günaydın canım
+Nasılsın toparlana bildin mi ben hiç uyuyamadım gece. Sabah arayacaktım ama uyandırmak istemedim.
- İdare ediyoruz işte Yeşim'im. Sen nasılsın?
+Ben iyiyim.
- Bugün gideceğim akşam 20.00 de uçağım kalkacak.
+ Biraz daha kalamaz mısın?
- Görev beklemez Yeşim'im, görev beklemez.
+ Ama daha toparlanamadın.
- Sanırım burada kaldıkça dağılacağım. Hem yapabilecek bir şeyim yok komutan aradı.
+ Peki birazdan geliyorum o zaman oraya son gününü birlikte gecireceğiz.
-Tamam Yeşim'im bekliyorum. Anneme gideceğim hem vedalaşacağım onunla.

Bir saat sonra Yeşim gelmişti kapı çalıyordu. Açtım kapıyı bir sarılma daha bakın ben bu kızdan başkasını sevemem ondan başkası olamaz hayatımda. Tek varlığım o kaldı. Artık bir ailemde kalmadı. O benil herşeyim midalleme değil bu gerçek. İçeri adımı attığında hayır dedim hayır içeri girmeyelim bunalıyorum.

Tamam demişti elimden tutup bir çocuk gibi o özlediğim sahil kenarındaki banka götürdü beni. Acı bir tebessüm oldu suratımda bir sürü anı canlandı gözümü önünde beraber gülüp beraber agladığımız bazen tatlı tatlı atıştığımız bazende romantikliğin dibine geldiğimiz o yer oturduk baktım gözlerinin içine yine tekrarladı. Seni seviyorum Yavuz. Bununda hayalini kurdum biliyorsunuz.

Belki mutluluktan havaya uçuracak bu duruma tebessum bile edemedim. İçim yanıyor benim içim bu soğuk havada bile bir simit çay aldım. O yerken izledim. Benim yemediğimi görünce kendi yedirmeye başladı çocuk gibi bu aralar küçüklüğüm geliyor zaten aklıma çıkamıyordum o psikolojiden.

Yeşimim anneme gidelimm. Onu görmek istiyorum, dedim. Tamam hayatım gidelim, dedi. Atladık bir taksiye gelmiştik annemin mezarına geçtim başucuna tek kelime etmedim agladım ağladım çöktüğüm yerde.

Yeşim eğildi. Ağlayarak boynuma sarıldı. Yıpratma kendini yeter bak annenide üzüceksin istermisin onun üzülmesini tuttu kolumdan kaldırdı beni ayağa döndürdü kendine elleriyle yüzümdeki yaşları sildi ve bir buse kondurdu yanağıma sen ağlama dayanamam dedi.

Toparlamaya çalıştım kendimi girişte doldurduğumuz suyu yavaş yavaş döktük toprağa yine geleceğim anne yine geleceğim ama gidiyorum akşam seni çok özleyeceğim biliyorum ama gelecegim anne bekle beni.

Akşam olmuştu.Tüm gün Yeşimle özlem giderdik onu eve bırakıp valizimi toplamaya duş alıp hazırlanmak için eve gelecektim. Evine yaklaştığımız da babası bizi görmüştü. Hasan amca çok sinirli birisidir asla da dinlemez karşısındakini yanımıza koşar adımlarla yaklaştı Yeşim korkudan titremeye başlayınca elini tuttum cekti elini babası yanımıza gelip

ne yaptığınızı sanıyorsunuz siz ben size bu ilişki olmayacak demedim mi? Sizin birlikte ne işiniz var. Kız sen Sevda'lara gitmeyecekmiydin şimdide yalan mı söylemeye başladın bana?

Yeşim'e el kaldırımca dayanamadım tuttum kolunu hayır ona değil bana vur dedim. Elini bir anda fırlattı.

-Defol git buradan anan ölmüş belanı benden bulma, dedi.
+ Evet hayattaki tüm varlığım öldü Yeşim'inde beni bırakmasına izin vermeyeceğim biz seviyoruz birbirimizi eninde sonuda sende anlayacaksın. Karşı çıkamayacaksın bu ilişkiye engel olamayacaksın deyince. Suratıma bir yumruk indirdi kanayan burnumu tuttum. Yeşim ağlıyordu babası bir eliyle Yeşim'in kolunu Var gücüyle sıkıyordu.

Git Yavuz, dedi. Git. Bırakamazdım onu öyle ne yapacaktı o adam kıza Allah bilir. Allah kimseyi sevdikleriyle sınamasın. Hasan amca Yeşim'i aldığı gibi götürdü eve.

Eve döndüm saat 19.00 gitmeme bir saat kalmıştı. Vedalaşamamıştık bile son kez ona da sarılamamıştım. Valizimi aldığım gibi binmiştim bir taksiye. Bu sefer olmayacaktı Yesim'le birbirimizden vaz geçmeyecektik. Neden böyle yapıyordu neden mani oluyordu aşkımıza anlamıyordum ama o bizim aşkımızın büyüklüğünü anlayacaktı.

Havaalanına gelmiştim. Saat 19.40 uçak kalkmasına 20 dkk kalmıştı. Bilerek erken geldim belki görürüm onu.
Öylede olmuştu Yeşim evden kaçıp beni geçirmek için havaalanına gelmişti.