İsmini Verdim Küçük Kızıma

.

   Dünya başıma yıkıldı o günden sonra.
Deli gibi bir sağa bir sola koşuşturuyor, yanlız kalmaya Çalışıyor, kimseyle konuşmuyordum. Sema anne dışında. Arada bir onu arıyor halini hatrını sorup kapatıyordum. Kime niyet kime kısmet yolumu o gözlüyor olacaktı.

   Bu gün teskereyi alıyorum inanın şu iki ayın nasıl geçtiğini ne siz sorun ne de ben anlatayım. O günden sonra açar umuduyla belki pişman olmuştur umuduyla defalarca aradım yok, cevap yok.Hem yurt dısındalarmış  o ve onlar.  Naptım ben ona, sevmekten başka niye bıraktı beni biz birbirimizi seviyorduk nerden başkasını buldu, sevdi,sözlendi. Döneceğim ama o mahalleye nasıl anılarla dolu o şehre nasıl gireceğim. Nasıl yapacağım bilmiyorum. Çok canım yanıyor, içimdeki volkan patlamaya hazır ama patlamıyor büyüyor, büyüyor içimde. Çok acıyor çook...

                              ***

 
       Bugün son günüm, birazdan herkesler vedalaşıp birkac saat içinde bu şehri terk edecegim. Kahvaltıyı yaptıktan sonra valızımı topladım. Kıyafetlerin altında en son bir fotogra buldum. O gün Oğuz'a verdiğim Yeşim'le benim fotografımdı bu.
   Bir kaç dakika ön yüzüne bakıp bir damla göz yaşı döktükten sonra arkasını çevirdim.

" Kardeşim biliyorum üzüldün ama  o gün söylediği söz aklımdan çıkmıyor. Ne kadar değer verdiğini o gün anlamıştım. İçim içimi kemiriyor bunu sana yüz yüze vermeye cesaret edemedim affet, yırtmak yakmak ve ya atmak benim haddime değildi. Tek seçenek bu sekilde ulaştırabilirdim sana evet sormadın o günden sonra bu fotografı ama bana yük oldu taşıyamayacaktim artık. O yüzden giderken buraya bırakmak istedim. Şimdi sen dilediğini yaparsin bu fotografa . Tezkereyi alınca beni ara kardeşim."

   Oğuz'un bir hafta önce bitmişti askerliği, gitmişti. Bu fotograf tamamen aklımdan çıkmıştı, ve ya hatıramak istememiştim. Bir yıkılış daha ne yapacağım simdi ben bu fotografı? Yırtsam, kıyamam. Yaksam, kıyamam.
 
    Valize onu da koyduktan sonra herkesle vedalaştım. Belki de beni son görüşleri olabilir ama özleyeceğim onları bir çogunun numarasını aldım. Komutanlarımla da vedalaştıktan sonra havaalanına gittim. Uçağa bindim. İnene kadar kalbim duracak gibiydi. Bu şehre 2. bu denli gelişim, İstanbul yendin beni aldın elimden herşeyi.

    1 saat 53 dakika sonra ayak bastım İstanbul'a indim uçaktan inmesine de ne yapacaktım şimdi?
İlk işim annem ve babamın yanına mezara gidip ben geldim demek olacaktı. Bir taksıye binip gittim yanlarına valizimi bir kenara fırlatıp koştum annemin başına.
"Anne ? Ben geldim." cevap yoktu. "Bak bitti askerligim burdayım, ama ssn yoksun anne." Diz çöktüm başucuna. "Sen yaşıyor olsan böyle olmazdı anne. Gelirdim eve yerdim efsane yemeklerini özlem giderirdim seninle sen yine bana anlattırırdın askerlik maceralarımı. Sonra uzanırdım dizlerine Yeşim'in bana yaptıklarını da anlatır ağlardım saatlerce çocuk gibi. O kadar doluyum ki anne ama sen başımı okşasan geçecek gibi. Anne o kadar özledim ki seni, sesini, gülüşünü, gözlerini,oğlum deyişini, sarılışını, kokunu o kadar özledim ki anne. Seni çok seviyorum anne merak etme bu gidişle en kısa zamanda bende yanınıza bu toprağın altına gelirim. Bakma anne ayakta gibi durduğuma, güçlü gibi durmaya çalıstığıma. Bu dünya beni yıkmak için elinden geleni yaptı. Sanırım başardı da Anne niye bıraktın gittin beni şimdi sen olsan böyle olmazdı. Ama en kısa zamanda yanınız da ben olacağım. Hem babamı da çok özledim artık onunda sadece fotograflarıyla yetinmek istemiyorum. Demi baba sende beni çok özledin biliyorum. En kısa zamanda yanınızda olurum bekleyin beni."

     Saate baktım 1-2 saat kalmışım burada hava kararır bir kac saate mezarlıktan ayrılıp sahile gittim. O banka oturdum. Düşündüm, düşündüm.

    Sonra telefon çaldı. Sema Anne arıyordu, heyecanlandım. Açtım telefonu.

Sema Anne;
- Oglum bindin mi uçaga kac saate gelirsin?
+Ben İstanbul'dayım zaten Sema Anne
-Aaa geldin mi oğlum? Söyle nerdesin aldırayım seni.
+Sahildeyim.
- Ah be oglum niye haber vermiyosun. Sabahtan kalktım hazırlık yaptım bekliyorum kardeşinle heyecanla. Ali dayına söyleyeyim taksisiyle alsın seni. Bekliyoruz.
+Tamam Anne