İsmini Verdim Küçük Kızıma

-EVLİLİK TEKLİFİM.

(3 Ay Sonra)

  İşte bu gün büyük gün;

    Evet, Yeşim'e evlenme teklifi edeceğim. Neden bu gün çünkü bu gün tamı tamına 4. Yılımız. Bugün etmek istedim hem herşey durulmuş hem de anlamlı bir güne fazlasıyla anlam yüklemiş olacağim. Tabi ki bu fikir başkasının değil benim aklıma geldi, yani o kadar romantik olabiliyorum. Çok şanslıyım, çok

   Hemen hemen herşeyi hazırlıyoruz. Komutanlarımızın izni ve destegi ile koğuşun bahçesini bizim çaylaklarla süsledik. Çarşı izninde yaptırdığım pankartı da onlar tutacak. Oğuz'un da bu işte bir hayli katkıları var. Neredeyse 3 aydır konuşamıyoruz Yeşim'im ile. Ama bu gün özlemimizi biraz da olsa dindireceğiz, çok sevinecek eminim. Onu görüntülü arayıp edeceğim teklifi, gönül ister ki tabi ki yanıda olayım ama buna da şükür. Şimdiden elim, ayağım titriyor çok heyecanlıyım. Ha yüzüksüz de olmaz tabi izinde onu da hallettim. Tamam bekli "EVET" dediğin de takamayacağım o yüzüğü parmağına ama en kısa zamanda zaten yanında olacağım. 2 ay kaldı askerliğin bitmesine. Bu arada sınavı açıklanacaktı acaba geçti mi? Benim kara gözlü sevdiğim. Geçmiştir, geçmiştir ona ne şüphe. Kim bilir neler yaşadı noldu çok özledim, çok bir an önce konuşmak, görmek istiyorum onu.

    - Lan oğlum sizde hiç zevk yok mu? Ne o öyle Noel ağacı gibi yapmışsınız cânım ağacı. Evlenme teklifi edicez kardeşim, yılbaşını kutlamayacağız. Sökün o ışıkları.

    +Ha Yavuz, kardeşum heyecan yapup siniruni bizden çıkarma da. Halledecuz biz herşeyu sen heç merak etme.

( Herkes seferber olmuştu tabi, o telaşla gözüme bir şey ilişti. )
Koğuşun önündeki en heybetli ağacın altında ağlayan bir asker . Bir kaşımı havaya kaldırdım. Bugün en mutlu günüm ama orada ağlayan bir kardeşim var. Arkası dönük olmasına rağmen hıçkırık sesleri geliyor, elleriyle gözyaşlarıno siliyordu. Yaklaştım yanına, Bu Onur'du. Ama niye ağlıyordu?. Hiç seslenmeden çöktüm yanına, uzaklara bakıyordu. Ben de onun baktığı gibi uzaklara baktım, sonra yüzüme döndü ve bana baktı.

  Onur;
Kusura bakma Yavuz. En mutlu günümde böyle ağlayan bir asker olduğum için.( gözyaslarını sildi, yüzüne sahte bir tebessüm taktı.)
Bu ara da hayırlı olsun kardeşim. Allah devamını erdirsin.Çok mutlu olun inşallah. (Elini omzumun üstne koydu.)

    Bakışlarımı uzaklardan alarak, Onur'un yüzüne baktım.

  -Sakın!
+Onur;
  Ne sakın?
- Üzgünken mutlu rolü yapma! Başkaları için duygularını değiştirmek zorunda değilsin. Aglayacak mısın? Utanma!, Çekinme!
Simdi içinden ne geliyorsa öyle davran ve sorununu anlat.
+Onur;
Eski yüz ifadesine dönerek.Bilirsin abi gönül işlerini. Açıkçası seni böylr görünce aklıma hayallerim, umutlarım geldi. Yıllar önce benimde bu hayalleri kurduğum biri vardı. Ama terkedildim. O kız geldi aklıma.

- Yapma be berbat bi durum olsa gerek? (Çok üzülmüştüm onun için.)

  Oğuz avazı çıktığı kadar bas bas bana bağırıyordu. Arkamı döndüm, bulunduğumuz yere doğru, 'Yavuz,Yavuz' diye çığlık çığlığa geldi.

+Oğuz;
Heh buldum lan seni. Nerdesin oğlum Sen? Senin için k*çımızı yırtıyoruz burda sen lak lak et.
- Söylenme be oğlum, kırk yılın başı bir iş yaptın.
+Oguz;
Ayıp ediyon ama kardo. Şey diyecektim biz akşam senin tekliften sonra sizin için kutlama yapacağız. Yani kutlama derken, asker ocağında yapılabilecek kadar pasta falan kesicez.
-İyi hoş kardeşim tamam da bunun için niye böyle bağıra çağıra koştun? Anlamadım.
+Oğuz;
Kız olsam sana öküz, derdim. Ama aynı cins oldugumuz için susuyorum. Oglum pastayı komutan yaptıracak , üstüne de fotoğrafınızı bastıracak Yeşim yengeyle bir fotoğrafınızı verde ileteyim.
- Bu fikir süpermiş kardeşim de, senden cıkmaz.😂
+Oğuz;
Ben demedim zaten bizim cocuklardan birinin aklına gelmiş. Hadı söyle nerde oldugunu dolabında mı? Getircen mi?