Badboy's Girl

H22| Jealous😧

De koffers zijn uitgepakt en mijn broers wouden gaan zwemmen. We gaan allemaal mee. Ik pak mijn bikini uit de kast en doe hem in de badkamer aan als ik terug kom in de kamer zie ik Fabian in zwembroek op het bed liggen met zijn gsm in zijn handen. Ik bijt op mijn lip en probeer ergens anders naar te kijken, wat nogal moeilijk gaat aangezien mijn vriendje, die trouwens een sixpack heeft, met alleen een zwembroek voor mij ligt. Hij kijkt op en bergt zijn gsm op, hij staat op en zwaait een arm over mijn schouder. Hij trekt me met een kloppend hart mee. Ik ben er haast zeker van dat hij het ook hoort.

Eenmaal als we bij het strand zijn, spring ik direct in het water en spetter Fabian nat. 'He!', roept hij verontwaardigd. Ik lach uitdagend en duik behendig naar het diepe. Ik hield altijd al van zwemmen, ik zwem nu niet meer, maar vroeger heb ik verschillende medailles gewonnen bij zwemwedstrijden.

'Kom hier jij, kleine duivel', hoor ik hem roepen. Hij zwemt behendig achter mij, maar haalt me niet in. Hij probeert sneller te gaan zwemmen, maar ik ga ook een versnelling hoger. Uiteindelijk geeft hij het op. Hijgend zegt hij: ' Al goed, je hebt gewonnen. Ik wist niet dat je zo goed kon zwemmen?' Ik lach en zwem naar hem toe. 'Ik heb vroeger aan zwemmen gedaan, ik heb ook een aantal medailles gewonnen', leg ik uit. Ik kijk hem trots aan en hij grinnikt. 'Je blijft me verbazen.', verteld hij me. Ik duik terug naar beneden en zwem terug naar het strand. Ik laat me op een handdoek vallen en laat me drogen.

Na een halfuurtje komt Fabian naast me liggen en glimlacht, kust me even op mijn mond en gaat dan met zijn ogen gesloten liggen. Ik besluit mijn ogen ook even toe te doen.

'Camiljia! Camiljia!', hoor ik. Ik zit direct recht op. Er is maar één iemand die mij Camiljia noemt in plaats van Camille. Ik kijk rond en zie een knappe, gebruinde jongen over het strand lopen. Fabian doet zijn ogen ook rustig open terwijl ik opsta en naar de knappe jongen hol. 'Camilja! Ma chérie!', roept hij en ik lach en loop in zijn armen. Hij knuffelt me stevig en drukt een kus op mijn hoofd. 'Qoui? Didier Antoine Rachin! Wat toevallig dat ik je hier tegenkom! Wat doe je hier? Ik heb je zo gemist. Hoe gaat het? En Felix? Où est Felix', ratel ik.

De jongen wiens naam Didier is lacht. 'Ma chérie. Tu m'as manqué aussi. Felix is thuis. Hij heeft een vriendin. En met mij gaat het goed. Ik werk hier sinds kort als strand wacht. We zijn hier vorig jaar naar toe verhuist.', verteld hij me.

Ik knik en knuffel hem stevig. Ondertussen in Fabian opgestaan en naar mijn toegestapt. Grommend en intimiderend staat hij achter me. Cute, die jaloezie, al weet ik dat hij dat nooit of me nimmer zou toegeven. Daar ben ik zeker van. 'En wie is dat?', vraagt Fabian. Ik rol met mijn ogen. 'Dit hier is Didier Antoine Rachin. Mijn aller aller aller aller-beste vriend. We kennen elkaar al sinds mijn geboorte, hij is een jaar ouder dan mij en ook mijn -', Fabian, die dacht dat ik ex zou zeggen onderbreekt me. 'Wat wil je?', vraagt hij aan Didier. Didier lacht alleen maar. Fabian duwt me achter zich en gaat intimiderend voor Didier staan. Lachend duw ik hem aan de kant en spring ik op Didier zijn rug.

'En hij is ook mijn neef, idioot!', lach ik. Fabian wordt rood en geeft Didier een hand. Ik spring op Fabian zijn rug. 'Hup!', lach ik. Fabian springt en keer en rent een rondje. Als we voorbij Didier komen ga ik door zijn haar heen zodat het warrig word.

We doen nog een beetje idioot en Fabian, dat klein kind dat hij is, eist dat we met hem truth or dare gaan doen. Ik rol met mijn ogen, maar stem toch in. 'Truth or dare, Didier', zegt Fabian sluw. 'Dare', daagt Didier hel uit. 'Zie je dat meisje daar? Fix is effe haar nummer', zegt Fabian tegen Didier. Ik rol met mijn ogen. Jongens. Didier is heel knap. Als hij mijn neef niet zou zijn en ik geen vriendje had gehad, zou ik hem doen. Gewoon als vriendje natuurlijk. Niet zo pervers denken!

Even later komt Didier terug met een nummer op zijn hand geschreven. Hij haalt zijn hand door zijn haar en kijkt mij aan. 'Camilja', zegt hij. De jongens kijken me verwachtingsvol aan en ik zucht weer. 'Goed dan, dare! Afpersers...', mompel ik als ze me moeilijk aankijken als ik truth wil zeggen. 'Fabian fluisterd iets in Didier zijn oor en verwoed schud Didier zijn hoofd. 'Echt niet, Fabian. Ik weet wel iets wat een hilarisch zicht zal creëren', zegt hij en kijkt mij en mijn vriendje duivels aan. 'Raak zijn kruis aan... In zijn broek. Je moet ergens beginnen als je een relatie wilt...', zegt hij grijnzend. Ik slik en kijk Fabian ongemakkelijk aan. Hij kijkt op zijn beurt boos naar mijn neef. Ik schuif voorzichtig dichter bij Fabian en ga met mijn hand richting zijn buik. Voorzichtig ga ik met mijn had naar zijn broek en vervolgens zijn boxer. Ik voel zijn lengte tegen mijn hand en streel het even. Fabian kreunt en snel trek ik mijn hand terug. Ik trek een moeilijk en raar gezicht. Fabian en ik hebben een rood gezicht en Didier ligt op de grond van het lachen. 'Jullie gezichten', schatert hij.

Blozend stel ik voor om naar het hotel te gaan. Mijn broers. Zussen en ouders zijn al lang terug naar hun kamer. We nemen afscheid van Didier en hand ik hand lopen we terug naar het hotel. We bestellen en eten pizza en gaan daarna naar bed. Dit was me nog eens een dag.