&k-Bölüm 1

41 4 0
                                    

Medya-cihad köksal iyi okumalar 😊

Uyuyamadığım bir gece daha yarı uyanık yarı ölü durumdayım saatler lehime işliyor sanki..

Saatin tik tak sesi beynimde yankılanıyor

Ölümün fısıltıları bunlar

Ben Erva aras 17 yaşındayım istanbulun en sesiz semtinde kaliyorum kalbinin bir parçasını kaybetmiş ufak bir kız çocuğuyum
Şimdi diyorsunuz ne alaka yahu
Şöyle anlatayım
1 yıl öncesi...
Hastanedeydim yine bu umut kokan umutsuzluğu solumaktan cigerlerim iflas etmişti ben iki böbreğini kaybetmiş bi kızdım yıllardır aradığım bobrek sonunda bulundu dediler
Ailem cok mutluydu bende mutlu olsam bile yaşamım uzun surermi bilmiyorum
Ameliyathaneye dogru giderken kalbim çıkacak gibiydi aslında korkmasam bile napacan bıçak altina giriyorsun sonuçta...

Yanımda  baygın yatan bana böbreğini verecek cocuga baktım gayet sevimli bir çocuktu kolumda olusan ani bir siziyla farkettim ki igne yapmışlardı
Gözlerim karardi ve karanlığın kollarına saldım kendimi...

Uyandığımda normal odaya almışlardı bilincim yavas yavas yerine gelirken annem basimda dikilmiş merakla gozlerime bakıyordu uyandığımi gördüğü anda

"Iyi misin kızım" dedi

"Iyiyim annişkom merak etme " dedim
Yanimda yatan bana böbreğini veren çocuktu başında annesi vardi ani gelen sesle oraya baktım

"Cihad oğlum iyimisin biseyin yok demi " diye kelimeleri ardi ardina sıraladı kadın

"Annecim korkma bak gayet iyiyim sapasaglamimim turp gibiyim " dedi kollarini kocaman açarak 
Bu haraketiyle kendimi tutamadim kıkırdadim adi cihad olduğunu öğrendiğim çocuk bana dönüp gülümsedi
Birkaç saat televizyon izledikten sonra uyuya kalmışım

Bir arabanın içindeydim yaz mevsimi oldugu cok belliydi hava sicak ve nemliydi yanıma baktığımda ise arabayı kullanan cihad vardi bana dönüp gülümsedi

Nereye gidiyoruz  diye sorduğumda

Tatile aşkım   dedi

Bian şaşırdım ama bu beni mutlu etmisti yolda giderken gule oynaya şarkı söylüyorduk bu mutlulugumuzu bölen bi fren sesi oldu gozlerimi açtığımda araba paramparca yerdeydi cihada baktığımda kan icindeydi cok korktum kalbim firlicak gibiydi çarptığımiz seye baktigimda bir araba olduğunu gördüm ama içindeki adam sapasağlamdi adamın yuzune baktığımda ise sadece gözlerini gördüm kipkirmiziydi bi insanin gozu nasıl kırmızı olurdu anlam veremedim o an duydugum ses cok ürkütücüydu

"SADECE BENIMSIN ERVA ARAS"

Bian  çığlık attim ve sicradim demekki ruya görüyordum tabi buna ne kadar ruya denirse
Cihad birden yanima geldi

"Iyimisin erva bisiyin yok dimi istersen doktorları çağırayım "dedi

"Iyiyim bisiyim yok cagirmaya gerek yok sadece kabus gördüm " dedim
Ne kadar gercekci bir kabustu karnimdan gelen guruldama sesiyle tum düşüncelerim bölündü cihad buna sağlam bir kahkaha attı

"Küçük cadı rüyasında yemeklerinin çalındığını gormus sanirim" dedi

"Evet cok acıktım hastanenin kantini vardı inelimmi " dedim

"Olur ufaklık "dedi
Beraber kantine dogru yürümeye başladık her tarafta hastalar vardi kim bilir ne dertleri vardi odamız 2. Katdaydi asansörle indik cunki dikislerimiz açılabilirdi

Kantine geldigimizde bos bir masa bulduk 2 tane tost ve ayran soyledi cihad tostumu bitirdikten sonra ayranimi bi dikiste bitirdim cihad bana dik dik bakiyordu  bende ona

"Ne bakıyorsun dik dik bana " dedim kızgın bi sesle
Sonra cihad kahkaha atti bence bu çocuğa gulmeyi yasaklamalilardi

"Cok güzel bir bıyığın var ufaklık "dedi
Bende ayran yüzünden oluşan lekeyi peceteyle temizledim

"Ben lavobaya kadar gidip gelicem sen odaya cikabilirsin " dedim cihada

"Tamam dikkatli ol ufaklik " dedi
tatli bir gulumseme atti ve kalkti masadan
Bende lavobaya dogru ilerledim ustunde bayan yazana girdim ihtiyacimi giderdikten sonra yuzume baktim solmustu ilaçlardan sonra
Sonra arkamda 1 cift kirmizi goz gormemle bayilmam bir oldu.

Ilk kitabim arkadaşlar ilk bolumden sizi sıkmak istemedim inşallah beğenirsiniz 😄😁😀

Kördüğüm Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin