Buzdan Prenses

2

Okulun giriş kapısından içeri yönelmişken okul bahçesinin çok da kalabalık olmadığını fark ettim. Ağaçlar ve çeşitli bitkilerden oluşan bahçe huzurlu vakit geçirilebilecek bir mekan...

Üçüncü kata geldiğinde eğitmenlerin odasının kapısını çalıp içeri girdim. Ders programını aldıktan sonra ilk dersi olan piyano için sınıfa ilerledim. Kapıdan içeri girdiğimde hocanın olmadığını böylece de dersin daha başlamadığını fark ettim. Birkaç yüz bana dönmüştü, umurunda olmayan da çoktu, ama bana bakanlar öyle dedikodumu yapmıyordu, yeni olduğumu anlamışlardı. Gözümü boş bir sandalye bulmak için etrafta gezdirdim, bu sınıfta sıralar yoktu diğer birçok sınıfta olduğu gibi. Boş bir sandalye gözüme çarpınca ilerleyip oturdum. Eğitmen gelene kadar sıkılmamak için kulaklıklarımı çıkardım ve gözlerini kapatıp şarkıya verdim kendimi...

Kapıdan bir eğitmen girdi sınıfa. Herkes yerlerine geçip sessizliğe bürünmüştü. Eğitmen birkaç ince dosyasını ve elindeki eşyaları da eğitmen kürsüsüne bıraktığında şöyle bir etrafta gezindi bakışları. Gözü bana çarpınca "A-evet, yeni bir arkadaşınız geldi." Bana doğru dönüp "Tanıştın mı arkadaşlarınla ?" dediğinde "Hayır efendim." dedim. Eğitmen ise "Gel buraya ve tanıt bakalım kendini." dediğinde ayağa kalktım kürsünün önüne geldim ve "Adım Mina, 18 yaşındayım." deyip yerime geçtim. Eğitmen, sanırsam kısa bulduğu konuşmama bıyıkaltı güldü ve sınıfta dolanmaya başladı.

"Piyano çalarken neler hissediyorsunuz?" diye derse girdi eğitmen. Herkes düşünmeye başlamıştı. Birisi elini kaldırıp "Sevdiğim kişiyi düşünüyorum." dedi, herkes gülümsemişti. Dikkatlice cevapları dinliyordum, birkaç cevaptan sonra o da bir şeyler söylemek istemişti. 

"Bence her nota diğer notalarla bir araya geldiğinde yani bir parça oluştuğunda belli bir duygusu olur. Çaldığım parçanın notalarına odaklanıp neden o notaların bir araya geldiğini, vermek istediği mesajı ya da hissettirmek istediği duyguyu düşünüyorum."  

Birçok kişi sanırım sevmişti düşüncelerimi ki etkilenmiş şekilde bana bakıyorlardı, eğitmen dahil. Eğitmen "Peki hiçbir şey hissetmediğin zaman oldu mu küçük hanım?" diyince "Sanırım hayır." dedim, çünkü küçük yaşta bu eğitimleri aldığım için o zamanlardaki duygularımı hatırlamıyordum, hatırlamadığım zamanlar dışında da hep bir şeyler düşünürdüm.

~~~

Müzik dersinden sonra yemek için yemekhaneye indim. Zaman zaman bazı kişilerin göz ucuyla bana baktığını ve konuştuğunu seziyordum. Yemek tabağımı alıp boş bir masa bulunca oturdum ve kulaklıklarımı takıp müzik eşliğinde yemek yemeğe başladım. Birkaç dakika sonra dinlediğim müzik bitti ve önümde hareketlilik olmuştu gözlerimi telefondan kaldırdım ve karşıma oturan kişiye baktım. "Merhaba, boş bir yer bulamamıştım, sorun değildir umarım ?" diye güler yüzle soran bir kızla karşılaştım. "Tabii." dedim ona karşılık. "Seni ilk defa görüyorum, yenisin sanırım. Adın ne ?" diye merakla sorunca adımı söyleyerek cevap verdim. Soğuk davrandığımı düşünmesini istemedim ve gülümsedim. Eskiden olsa hiç umursamaz, yemeğimi bitirince kalkardım yerimden. Ama burada, Amerika'daki okulumdaki gibi hissetmiyordum. En azından karşımdaki kıza karşı, iyi bir kıza benziyordu. Belki de arkadaş olabilirdim. "Senin adın ne ?" diye sordum. Yüzü tekrardan yeşerir gibi gülümsedi ve "Nora" dedi. Bu neşeli tavrına karşılık gülümsedim. Eğlenceli bir kıza benziyordu.

Sohbetimiz benim Amerika'dan geldiğimden, sevdiğimiz müzik aletlerinden, onun ailesinden, hobilerinden, sevdiği şarkılardan bahsederek devam etti. Yemeklerimiz bitince kalktık, tabaklarımızı görevlilere verip üst kata çıkmaya merdivenlere yöneldik. Koridorlarda sohbet edenler, koşanlar, dans edenler öğrencileri göre göre buranın Amerika'daki okulumdan çok da farklı olmadığını fark ettim, sadece buradaki öğrenciler sanat için buradalardı. Düşüncelerimden sıyrılmama sebep olan şey bana çarpan sert bir omuzdu. Çarpan kişiye baktığımda uzun boylu bir erkekti, yüzüme bile bakmadan "Özür dilerim." diyip yoluna devam etti. Tam önüme dönecekken bileğindeki bileklik gözüme çarpmıştı. SumFest yazıyordu. Bir yerden tanıdık geliyordu...

Önüme döndüm ve Nora ile yürümeye devam ettim. SumFest ?