Bana Sen Gerek

5.

Hâlâ elimden tutuyordu. Güneşe bir bakış atarak;

"Tamam artik güneş" dedi ve gözlerinin icine baktı.

Güneş suspus olmuştu. Bora da güneşe bakti ve;

"Valla kız haklı baya sahiplenici tutuşu bu" dedi.

Ben utanarak elini elimdem çekmeye  çalıştım. Ama maşallah nasıl tuttuysa bırakmıyordu. Sonra bana döndü ve;

"Hiç boşuna elimi bıraktırmaya çalışma artık ben seni, sende beni birbirimizi bırakmıycaz"

"Ama olmaz... Annem, daha onlarada bir şey söylemedik... Hem biz daha yeni tanışdık birbirimizi tanımıyoruz ki?"

"Olsun bitanem bizde birbirimizi sevgili olurken tanırız." dedi. Bana gülerek ...

Sonra elimden daha sıkı tutarak eve doğru yürumeye başladık. Ben bu arada bir şeyler seziyordum. Acaba bu güneş boradan mı hoşlanıyordu? Çünkü hâl ve hareketleri hoşlanıyora benziyordu.

Artık bizim sokağın başına geliyorduk.

Kağana dönerek;

"Kağan"

"Efendim aşkım"

"Kağan şimdi ben burdan gidiyim çünkü anneme daha bu konu hakkında bahsetmeye hazır değilim. Bu yüzden hem elimi bıraksan hemde ben şöyle ufakdan ufakdan sizin önünüzden gitsem olur mu?"

"Hayır olmaz"

"Neden?"

"Çünkü biz sevgiliyiz. Tamam elini bırakırım çünkü daha söylemek istemediğin icin ama bizimle dönüceksin çünkü annen demez mi eve gidince sen bu saate kadar nerdeydin diye. Ama şimdi bizimle gidersen en azından doğruyu söylersin."

"Tamam madem"

"Tamam madem ne?"

Kağan bana aşkım dedittirmeye mi çalışıyordu bence öyleydi.

"Ne, ne?"

"Işte sonuna bir şey daha söylemiycek misin?"

"Tamam tamam.( Tamam madem aşkım)"

"Ahh şöyle istediğim oldu."diyip yanağımdan öptü.

Bende ona bakıp utanmış bir şekilde;

"Herkesin içinde böyle şeylere alışkan  değilim"

"E, sende alış artık. Çünkü birisi görümcen diğeri ise benim en yakın arkadaşım."

Böyle dedikten sonra güneş bora'ya bakarak;

"Belki bi gün..." dedi ve yarım kaldı.

Kağan Güneşe bakarak;

"Evet belki bi gün ne?"

Bende konuyu değiştirmek için;

"Evet! hadi evlere gitmiyomuyuz. Hadi artık Bora sende kendi evine bizde bu yoldan kendi evimize hadi iyi akşamlar."

Ben kağanın yanağına öpücük kondurduktan sonra bizde gidelim artik güneşte yanimızdan gelsin.

Kağan bana bakarak;

"Bu kız beni deli eder valla deli eder"

"Aşkım sende deli olma. Neyse ben simdi güneşin yanına geçeyimde anlaşılmasin."

"Tamam bitanem"dedi ve bende geçtim.

Sonra ben kendi evime, kağanla güneşte kendi evine girdiler. Eve geldigimde lambalar yanmiyodu. Lambayı açıp içeri girdim yukarı çıkıp anne diye bağırdığimda ses gelmiyodu.
Bi anda ev telefonu çaldı hemen açıp dinlemeye başladım.