De Jongen in K3

Hoofdstuk 17

          

''Degene die wij het beste vonden tijdens de hele zoektocht en wie zich het beste heeft laten zien is...'' Zegt Karen.. Even is er voor mij gevoel een stilte wat wel uren lang lijkt te duren. ''James'' zeggen ze dan beide in koor. Vol verwondering en verbazing kijk ik de 2 aan en met grote ogen kijk ik naar Josje. ''Gefeliciteerd James!!'' roept Josje in mijn oor en ik knuffel haar stevig en tranen komen in mijn ogen. Ik loop naar Karen en Kristel toe en ik knuffel ze stevig. Was dit allemaal wel echt? Zat ik nu echt in K3?! ''Gefeliciteerd James'' glimlachen de dames en ik glunder van oor tot oor. Ik kijk het publiek in en zie mijn moeder met tranen die over haar wangen rollen. ''Toch wil ik ook nog een groot applaus voor Josje!'' roept Gerard en ik applaudisseer hard. Ik glimlach naar haar en ik geef haar nog een knuffel als ze van het podium afloopt. ''James wil je nog wat zeggen?'' vraagt Koen en ik knik ''Ja, uhm ik wil iedereen heel erg bedanken die op mij gestemd heeft en ik weet dat het gek is één jongen in K3, maar ik ga er voor zorgen dat de plek van Kathleen vol met liefde en met geluk word voortgezet'' glimlach ik. ''Ook wil ik nog wat zeggen'' glimlacht Kristel ''Heel erg bedankt allemaal dat jullie ons allemaal hebben geholpen om te kiezen wie er in K3 moest, en met James hebben we een geweldige opvolger!'' glimlacht ze ''Dames en Heren, jongens en meisjes voor de eerste keer in de geschiedenis presenteer ik u de nieuwe K3 met hun single MaMaSé!'' roept Gerard en we gaan op onze plaatsen staan en de muziek begint . ''Wie doet er mee k heb een ruzie idee een muziek regenboog die de wereld doet zingen'' zingt Karen. ''Ik neem je mee naar de zon en de zee. Hand in hand, oog in oog we gaan dansen en springen'' zing ik vol trots. ''MaMaSé MaMaSa MaMa Sakamu sakamumbaa'' zingen we als laatste en confetie word de lucht in geschoten. Als snel klimmen de pers en de fotografen op het podium voor foto's. Ik ga tussen Karen en Kristel instaan en zet mijn glimlach op en kijk overal in de camera en ik grinnik. Zo voelde het dus om K3 te zijn. Een gevoel die ik met veel liefde en geluk zou willen verder dragen. ''James, hoe voelt het nu om de eerste jongen in K3 te zijn?' hoor ik iemand vragen . ''Het voelt nog beter dan ik had verwacht! Zo zie je maar dat als je echt iets wilt bereiken en je er alles aan doet om het te halen, dat je er voor beloont word. Ik kan niet wachten om deze K3 reis verder te gaan maken met Karen en Kristel en om al die kindjes blij te maken'' glimlach ik en we poseren weer even. Dan komt er nog een interviewer naar mij toe ''James wat wil je meegeven aan alle kindjes en in het bijzonder jongentjes die fan zijn van K3 maar die het niet durven toe te geven?'' vraagt ze. Ik denk na ''Ik wil meegeven dat, het niet uitmaakt hoe oud, welk geslacht, of in welke situatie je zit. K3 is muziek en muziek is er om mensen blij te maken! Als je zelfs niet eens voor je muziek smaak mag uitkomen, hoe kun je dan voor iets anders uitkomen?'' glimlach ik