KAYIP CENNET

3.Bölüm

Ediz denilen çocuğun bağırışıyla gözlerim şaşkınlıkla sonuna kadar açılırken delfin 'abi bir sakin olursan anlatacağız' dediğinde ediz derin bir nefes alip 'dinliyorum' diyip tek kaşını kaldırdı.

Muratla delfin birbirine 'ne yapacagiz' demiş gibi bakarken of layip ediz denen çocuğun yanina gidip elimi uzatim

'Merhaba ben milen, muratın sevgilisi. Ben delfini merak etigim için tanıştırmak için buraya geldiler' dedim.

Edizin tek kaşı havadayken 'sevgilisi?' Diye sordu.

'Aynen. Murat senden de cok bahsetmişti ama pek umursamadım. Dikkatimi daha çok delfin çektiği için ilk onla tanismak istedim ne de olsa kız'

Ediz gözlerini kısıp bana iyice bakmaya başladı. Insallah beni tanımamıştır yoksa bir haftada nasil tanisip sevgili oldunuz diye düşünebilir. Ediz gözlerini benden çekip murata bakip 'doğru mu?' Diye sordu.

Edizin bu tavrina of layip gözümü devirdim. Sanki yalan diyecektim!

Tamam yalan demis olabilirim ama kendim için demedim hoş!

Delfinle göz göze geldiğimde endişeli bakışlarına karşı gülümseyip yavasca gözlerimi kapatıp açtım.

Murat 'evet kardeşim, senlede tanistiracaktim ama milen biraz meşguldü ve delfini kıskanıp ilk onla tanışmak istedigi için buraya geldik' benim dediklerimi evire çevire demesine gözlerimi devirip konuyu dağıtmak için ' herkesle tanistigima göre isterseniz oturun bizde içerde bir iki şey hazirliyalim' deyip delfinin elini tutup mutfağa doğru gitmeye basladim.

Mutafa girdikten sonra kapiyi kapatinca delfin birden üstüme atlayip sariliken 'teşekür ederim çok teşekür ederim nasil bir olaydan kurtardigini tahmin bile edemezsin' dedi.

'Hey hey üstümden kalkmazsan asıl olay şimdi olacak' deyip gülümsedim.

Delfin de yavaşca üzerimden gülümseyerek kalkıp banada kalkmam için elini uzatı.

Elini tutup ayağa kalktım.

'Evet şimdi abinden neden bu kadar korktuğunu anlat bakalım' dedigimde derin bir nefes cekip mutfak masasındaki sandalyeyi çekip oturdu ve dirseğini masaya yaslayıp elini cenesinin altına koyup bana baktı.

Bende karşısındaki sandalyeye oturup ayni pozisyonu alarak ona baktim. Delfin derin bir nefes alip

'Aslında konu çok karışık. Abim normalde sevgilim olsa kızmaz. Ne de olsa küçük bir kız değilim universite 3sinifa giden kendi kararlarını kendi alabilen bir kızım' dediğinde kaslarimi kaldirip delfine baktim.

'Tamam arada abimde karışıyor olabilir' dediğinde gülümseyerek kafami salladim.

'İşin sıkıntı tarafi murat, abimin çok yakın arkadaşı. Hata kardeşi gibi bir şey birbirlerinin arasindan su sızmaz. Tamam abim biraz daha içine kapanik, sinirli bir insan olsada murata değer verir. Ve abim hakkinda bildiğim diger şeyse arkasından iş çevirilmesinden nefret eder ve biz muratla gizli gizli sevgili olup onun arkasindan iş ceviriyoruz. Abimin en değer verdiği insanlar onun arkasindan iş çeviriyor. Yaptığımız çok yanlış biliyorum ama kendimi durduramıyorum muratı cok seviyorum' diyip gözünden akan yaşları sildi.

Delfinin elini tutup 'neden iliskiye ilk başladığınız zaman söylemediniz peki?' Diye sorduğumda

'Korktum. Korktuk. Çok korktuk. Bizi ayırır yada muratla veya benle arası bozulur diye. Abimin bizden başka kimsesi yok. Kendini iyice karanlığa bırakır diye çok korktum ondan diyemedik' dedi.

Kaşlarımı çatıp karanliga bırakır cümlesini düşünmeye başladım. Acaba abisi uyusturu bağımlısımiydi. Ama göz altlarında hafif bir morluk bile yoktu. Tam sormak için ağzımı açacaken murat mutfağa girip 'bizde sizi bekliyoruz icerde, bir şeyler hazırlamak için gitiniz bir daha gelmediniz' demesiyle elimle anlıma vurup 'eve yeni geldiğim için hic bir şey yok konuşmak için uydurmuştum o bahaneyi' dedim

Delfin oturduğu yerden kalkıp 'neyse hadi iceri geçelim' deyip kapiya doğru yürümeye başladı.

Bende delfinin arkasindan gitmek için ayağa kalkarken murat elini omuzuma koyup 'teşekür ederim.' Dediğinde elini sıvızlayıp 'önemli değil ama gerçeği ne kadar erken söylerseniz sizin icin o kadar iyi' deyip gülümseyerek iceriye geçtik.

Ediz kolun altina aldığı delfinle telefonuna bakarken bizim odaya girdiğimizi gördüğünde ayaklanıp 'tanistiginiza gore artik gidebiliriz sonucta yarin holdingde toplantı var.'

Delfinde yerinden kalkarken 'ne toplantısı abi?' Diye sordu.

Murat da delfini onaylar mirildanmalar çıkarırken 'yurt dışında yapilacak olan holdinginin ortakları yarın geleceklermiş. Bizimde  günümüz boş oldugu için toplantiyi erkene aldik.' Dedi.

Gözüm dışardaki yağmura kayarken 'isterseniz bu gece burda kalın bu yağmurda araba sürmeniz pek dogru olmaz' dedim.

Ediz de benim gibi bakışlarını cama çevirip bakarken yandan nekadar da guzel olduğuna bakiyorudum. Dolgun kıvrımlı dudakları, düzgün burnu, uzun kiprikleriyle harika bir tablo resmiymis gibi dururken birden kafasını çevirmesiyle göz göze geldik.

Sanki öylesine bakiyormuş gibi bir iki saniye daha baktiktan sonra kafamı yavaşca murata çevirdim. Delfinle birbirlerinin gözlerinin içine bakmalarina gülümseyerek izlerken üstümde hisetigim bakışları hiç takmadım.

Ediz boğazını temizleyince ona baktım. Göz göze gelmemizle 'gerek yok. Bu tür havalarda yola çıkmaya, araba sürmeye alışkınım.' Demesine omuz silkip

'Peki, siz bilirsiniz ben teklifimi yaptım' deyip gülümsedim.

Ediz benle murata bakıp 'siz ne zaman tanıştınız?' Diye sormasiyla tam yutkunup ne cevap verecegimi düşünürken murat

'Abi bunlari yarin aksam yemek yerken konusuruz hem normalde bunlar olmasaydi seninle yarin akşam tanistiracaktim mileni' demesiyle murata dönüp baktım. Neyseki yarin işim yoktu yoksa bu emri  vakisine bu kadar sesiz kalmazdim. Ediz kaşlarını kaldırıp yanımıza doğru gelmeye baslarken 'tamam yarin akşam konuşuruz o zaman ' deyip elini uzatı.

Elini tutup sıkarken hisetigim sıcaklıkla bir an şaşırdım.

Bir insanin vücudu bu kadar sicak olabilirmiydi? Edizden ayrilip delfinle sarildim.

Kulağıma 'hersey icin teşekür ederim inşallah yarinda güzel gecer' deyip geri cekilip gülümsedi. Bende ona gülümseyip hepsini yolcu edip kapiyi kapatım.

Oturma odasına geçip bu gün olanlari bir düşünsem iyi olacak diyerek kapidan ayrildim.