Ödüm bokuma karıştı aq. Hangi mal içeri girerken kapıyı çarpar ? ! Tabi ki Hazal malı.
- Hozooool
-Hazall!
-Haaazaaal
-Lan göt
" İlla kaldırcaksın adamı dimi " diye mırıldanarak yataktan kalktım. Yatağın altına girmiş olan ayıcıcıklarımı ayağıma geçirdim. Kapıyı açıp koridora çıktım. Bu ne karanlık ya? Nerde bu düğme. Elimle duvarı taciz ederken hala düğmeyi bulamamıştım. Nerede bu yo ? Vazgeçip odama dönücekken birden ağzımın üstünden bir el hissetim. Ve benim yine mizahşör arkadaşım bana şaka yapıyordu.
- Hozol olono çokor moson ? Hozol
Bi dakka bi dakka erkek parfümü mü sıkmış bu ? Allah belanı versin Hazal. Bu nedir ya?
- Sonon Alloh bolono vorson. Bu nodor yo orkok porfomomo sokton bodo ?
Birden bi erkek kahkahası bütün koridoru doldurdu. Ah benim salak kafam bugün Hazal babasında kalıcaktı ya . O anda elimi anlıma vurmak istedim. İki saatir bela okuyorum kıza. Eee o zaman bu kim ? Lann !!! Hırsızz hırsız var komşular yetişin !! Anneğğ !
Refleks olarak birden adamın kasıklarına tekme attım. Benden bunu beklemeyn adam kendini yerde buldu. Kalkmaya çalışırken bir kaç tane daha tekme atarken bir yandanda adama bağırıyordum.
- Seni şeref-siz . Sen kim-sin gel-ip hırsız-lık ya-pı-yo-sun !!
Adam kalkmaya çalışırken hemen kapıya koşup apatmanın merdivenlerinden aşağı indim. Gecenin bu saatinde nereye gidicem ben şimdi ya ? Apartmandan çıkıp koşmaya başladım
Koş Duru koş! Durma.
Sokağı tamamlayıp Beyaz eşyacı,lokanta ve bir çok butikin bulunduğu caddede nereye gideceğimi bilmeden koşmaya başladım. Allah'ın cezası bir kişi bile yok mu ? Telefonum,cüzdanım, ayakkabımı bile almadan çıktım evden. Napıcam ben şimdi? Bir yer bulmalıyım. Çok yoruldum ve geceyi dışarıda geçiremem. Birisi.. Yardım isteyeceğim birisi bile yok mu ? Hazal ! Hazal'ı aramalıyım. Ben niye caddeye çıktım ki aq ? Etrafta birileri var mı diye bakınırken bi adamın bu tarafa doğru koştuğunu gördüm. Adam yaklaştıkça evdeki adamın olduğunu fark ettim.
"SİKTİR"
Beynim koş sinyallerini emir verirken ayağı kalkıp yavaş yavaş koşmaya başladım.Dikkat çekmemeliyim. Tabi bu yatak eşofmanı ve ayıcıklı ev ayakkabıları ile gayet normaldim (!)
Koş Duru koş! Durma.
Gördüğüm ilk sokaktan içeri daldım. Boş sokakta birkaç konteynır karto kutu ve kedilerden başka birşey yoktu. Sokak lambası olmayan sokak saklanmama yardımcı oluyordu. Belediyemize burdan teşekkürlerimi iletiyorum ! Duvar dibinde yavaşça yürümye başladım. Siyap eşofmanım ve uzun kollu, benekli penyem bana büyük kolaylık sağlıyordu. Bunu İstanbul'a gelmeden önce bana zorla aldıran anneme teşekkür ettim. Kafamda bir soru ile kaynıyordu.
Bu adam bana ne yapıcaktı ?
Evde ne işi vardı ?
Benden ne istiyor ?
Ya Hazal eve döndüyse ?
Ya Hazal evdeyse !!
Bu adam hırsızsa niye hala peşimde ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HIRSIZ
AdventureElbet bir gün alışacağım. Öyle ya da böyle. Zar ya da zor işte. Ama şarkı dinlemeden yapamıyorum, yazmadan yapamıyorum, düşünmeden yapamıyorum. Ağlıyorum, hep ağlıyorum. Olur olmadık yerde hep ağlıyorum. Tutamıyorum kendimi artık, kendime sahip çıka...
