Ve Sen Ölürsen Ben De Ölürüm -2. Bölüm -

110 4 1
                                    

 Bölüme uygun bir müzik olmasa da günün anlam ve önemine uygun olduğuna uygun olduğunu düşünüyorum.

VE beyzall YAPIM 2. BÖLÜMÜ GURURLA SUNAR....

 Kafamı çevirdiğimde 2 çift gözle karşılaştım. Bu kim ya ? Allah'ım bir bela bitmeden diğerini getiriyorsun. Benim günahım neydi ?

       - Sen kimsin?

       - Şhh..

       - Sen kim...

       - Ölmek istemiyorsan sus ve bana yardımcı ol!

       - Napıyorsun sen?

       - Seni kurtarıyorum!

        Sokakta yeni bir bina yapılıyordu. Tabi daha bitmediği için tuğlalardan bir kule yapılmıştı. Beni çekiştirip tuğlalar ve kendi arasına hapsetti. Kilolu değildi ama iriydi. Önüme geçtiğinde sokağın başındaki biri beni göremeyeceğine iddaya girebilirdim. Karanlıktan yüzünü seçemiyordum fakat kaslı bir vicudu vardi. 

           Bir silah sesi daha duyduğumda istemsiz olarak onun koluna tutundum.

      - Burdan çıkamayacağını biliyorsun dimi? Sana bir ipucu vereyim sabrım pek yoktur ve  sabrımın sonlarına yaklaşıyoruz. Sabrım tükenince pekte iyi şeyler yaptığım söylenemez. Şimdi seni sürtük saklandığın yerden çık! 

    ''Sürtük senin anandır.'' diye mırıldanırken önümdeki gerizekalı kıkırdamaya başladı. Çatık olan kaşlarım iyice çatılırken ''Ne gülüyorsun be ?! '' diye çıkıştım. Asıl orospu olan oydu! Gece yarısı evime girip hırsızlık yapmaya çalışıyor. Beni öldürmekle tehtit ediyo sonra orospu ben oluyorum öyle mi? 

        -Ne gülüyorsun be!

         -Hiç hiçbir şey

         - Bana sessiz ol diyorsun kendin ses çıkarıyorsun.

         -Şşş tamam gerçekten sessiz ol. Yoksa yakalanacaksın  ve sen ölürsen bende ölürüm.

              Tekrar adamın pislik sesi sokakta yankılandığında söyleyeceğim kelimeleri yutup tuğlalara yaslandım.

          -Sen  bilirsin! Olacaklardan ben sorumlu değilim!

        Parmaklarımın üzerinde yükselip sokağın başına  baktığımda sokağın sonuna gelmiş olduğunu gördüm. Etrafa baktıktan sonra bizim bulunduğumuz tarafa doğru döndü. Zaten bir kere şansım olsa…  Allah’ım lütfen beni görmesin! Lütfen beni görmesin! Lütfen beni görm                                                                                                                                                                                                                         Önüme dönüp hala ismini bilmediğim çocuğa baktım. Sahi ne olabilirdi ismi? Kaç yaşındaydı?  Kimin nesiydi? Çalışıyor muydu yoksa benim gibi öğrenci miydi? Neden benim için canını tehlikeye atıyordu?  Tanımadığı bir kız için. Gerçekten bu gece biterse şükür namazı kılacağım.

     - Bu tarafa doğru geliyor, diye fısıldadım

     - Özür dilerim.

     - Ne? Neyden bahsediyorsun?

           Daha ne olduğunu anlamadan elini belimin oraya getirdi. Diğer elini yanağıma getirdiğinde ben hala ne yapmaya çalıştığını anlamaya çalışıyordum. Yüzünü bana yaklaştırıp zaten dayalı olan sırtımı iyice tuğlalardan oluşan kaleye dayadı. Gözlerimin içine bakıp aramızda milimler kala durdu. Nefeslerimiz birbirine karışıyor nane kokan nefesi burnuma ulaşıp midemde garip hisler bırakıyordu. Kalbim hızla atmaya başladı. Ne yapıyor  bu çocuk ?

HIRSIZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin