SUSKUN

1

        Medya rüya umarım kitabı beğenirsiniz öpüldünüz.

  Sabah yine alarmla uyandım.Her zamanki rutinimi yapıp yatakta doğrulup etraftaki sesleri dinledim.Kuşları,rüzgarı,yalnızlığı... kalkıp banyoya yöneldim elimi yüzümü yıkayıp ihtiyacımı giderdikten sonra çıktım.Panda pijamalarımla aşşağı kata sessizce indim.
   Sanırım evde kimse yoktu.Bunu fırsat bilip şarkı söylemeye başladım.Hep ev boş olduğunda konuşup,şarkı söylediğim gibi.
  Aslında böyle yaşamak zor değildi benim için tam olarak 7 yıl olmuştu.
Ben evin içinde 'hatırla ey peri' şarkısını söylerken arkadan bir kırılma sesi geldi.

Kafamı bezden kaldırdım.Arkamı dönemedim.saniyeler su gibi akıyordu kimseden ses çıkmadı.Yavaşça arkamı döndüm.
 
Karşımda bir adet açelya ve poyraz bulmamayı ummasamda ağzı yarım metre açık gözleri pörtlek bir açelya ve sırıtan poyraz'la karşılaştım.

Açelya'nın gözleri dolmaya başladı. Poyraz ise ben demiştim diyip kendini koltuğa attı. Açelya yavaşça yere çöktü. Gözlerinden bir damla yaş düştü. Ona duygusuzca baktım. Kafasını yerden kaldırdı ve gözlerimin içine baktı, en derine.
Bu sefer gözlerinde saf nefreti gördüm.
Bir hışımla ayağa kalktı.Bunu yaparken elini de kırık vazo parçalarına bastırmayı unutmadı tabi.Ama o bunu umursamadı. Bağırmaya başladı"tam 7 sene. Koskoca 7 sene... Bunu bize nasıl yaptın ha. Demek konuşabiliyordun."

Etrafı kırıp dökmeye başlamıştı poyraz ve ben ona bakıyorduk ikimizde duygusuzduk. Koskoca evde sadece Açelyanın sesi yankılanıyordu.

   " Seni gerizekalı.Ben neler yaşadım haberin var mı ha? Nasıl süründüm?  Uyuşturucu aldım kaçakçılık yaptım kaç kere kendimi öldürmeye çalıştım ama bana bir 'yapma' kelimesini çok gördün. Gözünün önünde her gün eridim bana bir gün olsun sarılmadın. Sen bana bir kelimeyi çok gördün. DEFOL!GİT İSTEMİYORUM SENİ.ALLAH HEPİNİZİ KAHRETSİN ANLADIN MI HEPİNİZİ!!" Her yeri kırdı yıktı biz sadece duygusuzca bakıyorduk. "SENDEN Nefret ediyorum. nefret,nefret,nefret" sesi sonlara doğru alçalmıştı. Dizlerinin üstüne çöktü ağlaması şiddetlendi ama sessizleşti aynı zamanda.

  O bana bunları söylerken sadece kanayan eline ve ettiğim yemine odaklandım odama çıktım ve eşyalarımı toplamaya başladım. Her şey tamamlandığında aşşağıya indim ve 7 yıl sonra Açelya ya kurduğum ilk cümlenin son cümleye dönüleceği o şeyi söyledim.

  "Ben susmadım siz brni duymayı reddettiniz"  dış kapıya ilerledim kapıyı sertçe çekip çıktım dışarda 1,2 saniye kapının önünde durdum ve arkama bakmadan kardeşimi ve anılarımı yaşadığım evimi terk ettim

  İşte ber şey asıl o an başladı...