Pervert Minutes ❁ Vkook

1.1

İyi okumalar💙

Can sıkıntısının hat safhada olduğunu hisseden genç çocuk bir sağa bir sola gidip geldiği okul koridorunda, sadece hayatının en güzel zamanlarının geçmesini istediği şu yaşlarının iğrençliğiyle iç çekip duruyordu.

Okulun iğrençliği ve hayatına etki eden ağır baskısının yanı sıra birde 'bilinmeyen numara' olarak kafasını kurcalayan, kendisine 'lanet baş belası sapık' adını verdiği cani ile uğraşıp duruyordu.

Dün ona seslendiği okul bahçesinde, birçok kişi onunla dalga geçmiş, bir sürü mesaj atmıştı. Hatta Jimin'e bile en yakın arkadaşının neden böyle davrandığı hakkında birçok soru geliyordu.

"Ah be hayat.." demişti bu zavallı çocuk Taehyung kendine. Koridordaki soğuk duvarlara omuzları çarpa çarpa yürümeye devam ediyordu. Hem de diğer öğrencilerin ona attığı şaşkın bakışları takmadan.
"Bana neden bir sevgili vermedin ki? Beni korurdu şimdi bu sapıktan.."

Sessizce söylediği kelimelerin ardından kütüphanede ona delici bakışlar atacak birilerinin olmayacağını düşünmüş ve sağa doğru dönerek kütüphane koridoruna hızla giriş yapmıştı.

Yaptığı hızlı girişin ardından sert bir sırta çarptığında, hızla yere yapışmış ve sessizce bir küfür savurmuştu koridora.
"Siktir.."

Çarptığı sırt kendisine dönmüş ve sinirle solumuştu.

"Ne sikim oluyor lan?" diyen çocuk küçük sınıfların popüler çocuğu Jeon Jungkook'tan başkası değildi.

Yere tabiri caizse itifa kaybetmiş bir uçak gibi düşen çocuk adeta sudan çıkmış sıçana dönerken hadi ama demişti içinden. Koca koridorda çarpacak başka biri bulamadın mı Taehyung?

Çünkü onun, hatta bütün okulun tanıdığı Jeon Jungkook küçük yaşına rağmen büyüklerine gayet iyi kafa tutan, hatta ve hatta onlara vurma cüretini bile gösteren yaramaz bir çocuktu.

Taehyung şimdi çarptığı çocuktan bir tekme yememek için içinden dualar ederken, geçen hafta okulda dönen birkaç dedikoduyu hatırladı.

"Bizim şu Namjoon, küçük sınıflardan Jungkook ile kavga etmiş, hastanelik olmuş.."

Siktir siktir siktir
Umarım yüzüme fazla vurmaz..

Kendisine hala sinirle bakan çocuk bir an afallamış ve şaşkınca gözlerini kırpıştırmış ardındansa çok mahçup bir şekilde kendisine doğru eğilmişti.

"Çok affedersin gerçekten.."

Taehyung duyduğu birkaç kelimeyle neye uğradığını şaşırmış ve adeta kilometrelerce yükselip tekrar yere çakılmıştı.

Jeon. Jungkook. Ne. Demişti?

"Vu-vurmayacak mısın?" demişti şaşkınca. Aslında bunlar sadece kafasında dolandırdığı birkaç kelimeydi. Nasıl ağzından bir cümle olarak çıkmıştı ki?

"Ne?" diye karşılık veren kaslı çocuk duyduğu bu kelimelerle, adete bir tavşanı andıran öndeki iki dişini göstererek gülmüştü.

Sanırım Kim Taehyung ilk defa bu çocuğu gördüğünü hissetmişti.

Daha önce tanık olduğum çocuk Jeon Jungkook ise bu kim? diyordu kendi kendine.

"Şey üzgünüm." demişti Taehyung korkak bakışlarıyla gülen çocuğa bakarken. Gözlerini mükemmel gülümsemeden almış ve büyük kahverengi gözlere dikmişti.