Pervert Minutes ❁ Vkook

1.0

Sonunda bu kurguya döndüm, halay çekin 😂😂💛

İyi okumalar 💖

"Jimin sakin ol!" demiştim karşımda korku ve heyecanla karışık yüz ifadesiyle beraber oturan çocuğa.

"Taehyung, bak kaç kere söyleyeceğim. Olamam. Tamam mı? Olamam."

"Ne oldu baştan anlatsana." demiş ve destek verircesine omuzuna kolumu atmıştım. Okul bahçesindeydik ve kırk dakikalık uzun teneffüsümüzün son on dakikasındaydık.

"Bak şimdi, yaklaşık on bilemedin on beş dakika önce bir çocuk yanıma geldi. Benimle konuşmak istediğini söyledi. Çok yakışıklıydı Taehyung, ayrıca acayip kaslı ve damarlı kolları vardı."

Kaslı, damarlı kol...

Hayır Taehyung. No kas, no damar!

"Ben ilk önce, bana çıkma teklifi falan edeceğini sandım." demiş ve saçlarını edepsizce geriye doğru atmıştı.

"Ama çocuk beni tehdit etti Taehyung."

Ben şaşkınlıkla yüzüne bakarken o, kolumu kendinden hafifçe itti.

"Taehyung'a fazla yaklaşma, yoksa o koca poponu bir daha kullanamazsın dedi."

"Bu yüzden uzak dur benden Tae. Korkuyorum."

"Ben mi?" demiştim ağzım şaşkınlıkla açılırken.

"Aynen, bende çok şaşırdım. Ona Taehyung ne alaka dedim, boşver sen, ona söyle o beni tanır dedi."

"Ne saçmalıyorsun? Bak tanımıyorum ben o çocuğu ve tanımadığım bir insan yüzünden arkadaşımla olan davranışlarımı değiştirmem."

"Tae, uzaklaş ya, cidden korkuyorum işte."

Kolumu tekrar Jimin'in omuzuna atmıştım zorla da olsa. O sırada ise cebimdeki telefon titremiş ve beni de baştan aşağı titretmişti.

><

Bilinmeyen Numara: Eğer şu siktiğimin koca götlüsüne zarar vermemi istemiyorsan...

Bilinmeyen Numara: Şu kolunu indir!

><

Sinirle kafamı telefondan kaldırmış ve çevreme dikkatle bakmıştım. Koca okul bahçesinde bana bakan bir yüz, beni izleyen bir çift göz aramıştım. Ama bir türlü bize doğru bakan birini bulamamıştım.

"Jimin, bizi izliyor.."

"Kim? Kim bizi izliyor? Tae bizi hangi boka karıştırdın ya?"

><

KimVhyung: Ortaya çık! Ayrıca ben seni engellemiştim, sen nasıl bana mesaj atabiliyorsun?

Bilinmeyen Numara: Yanındaki çocuk engel konusunda bana biraz yardım etti...

><

"Jimin, benim telefonumla mı oynadın?"

"Tae, yemin ederim çocuğa attığın engeli ben kal-kaldırmadım. Yani evet belki biraz kaldırmış olabilirim ama zor durumdaydım.."

"Ah Tanrım!"

><

KimVhyung: Engeli zorla kaldırtmışsın!

Bilinmeyen Numara: Ama Tae~ konumuz şuan bu değil. Elini şundan indir!

KimVhyung: Sanane be sanane!

><

"Jimin konuştuğun çocuk kimdi? Göster bana."

Salak gibi hissediyordum kendimi. Çocuk, arkadaşımla konuşmuştu ve ben, çocuk kim diye sormayı daha yeni yeni akıl ediyordum.

"Olmaz."

Ne? Nasıl yani Chimchim?!

"Söyle be kim şu çocuk?" diyerek yüzüne yalvaran bakışlarımla baktım.

"Tehdit etti diyorum ya! Söyleyemem." 

><

Bilinmeyen Numara: Çocuğu zorlama, sana asla söylemeyecek kim olduğumu.

KimVhyung: Lan karşıma çık!

Bilinmeyen Numara: Taehyung, benimle düşmanınmışım gibi konuşma.

KimVhyung: Nasıl konuşayım, ayrıca düşmanınmışım gibi konuşmuyorum.

KimVhyung: Sadece yabancılarla nasıl konuşulması gerekiyorsa o şekilde konuşuyorum, tamam mı?

Bilinmeyen Numara: Unutma ki yabancılarında bir kalbi var..

KimVhyung: O zaman onlar da bunu biraz belli etsin ha? Böyle gizli gizli konuşmasınlar, sinir bozmasınlar...

><

"Jimin yürü gidiyoruz." dedim ve bahçeden binaya doğru yürümeye başladım.

"Ne oluyor Tae, kim o konuştuğun?"

Sinirle arkama döndüm ve şiddetle bağırdım.

"Aptalın biri tamam mı?!"

Bağırışımın şiddetiyle bahçedeki bütün yüzler bana dönmüş ve beni izlemeye başlamıştı.

"Bak aptal çocuk!" demiştim bahçeye doğru biraz daha bağırarak, ayrıca sinir fışkıran gözlerimle insanları süzmeye devam ediyordum.  

O bilinmeyen numaranın şuan beni izlediğini ve duyduğunu adım gibi biliyordum ve bu yüzden konuşmaya devam ettim.

"Seni yakında bulacağım tamam mı?!"

"Sen aptalın tekisin!"

><

Bilinmeyen Numara: Ben aptal değilim Taehyung...

Bilinmeyen Numara: Bunu sana kanıtlayacağım.

§

Uuuuuuu... Düz yazı ile karışık texting.. Umarım beğenmişsinizdir bebişler.. 💙