DİAGON

BÖLÜM10 (Tao nun hastalığı)

Tao bi yandan gülüyordu bi yandan ağlıyordu gülmesi;

Yaptığı planın işe yaraması ve Boyacının yüz şekliydi üzülmesi ise;

Yazdığı mektuba duygulanması ve hayatta tek ailesi saydığı Boyacının yalan söylemesiydi acaba onlar ne yapıyordu?

Boyacı Tao nun mektubunu dinleyince biraz kötü oldu bi anda Tao yu özlediğini hissetti onu görmek ve ona sımsıkı sarılmak istiyordu ve o bunu yapmaktan nefret etsede Tao için bi ayrıcalık tanıyabilirdi

Saço da üzgündü hey Boyacı Tao seni çok seviyor ama bence biz onu sevemedik ve bu saatten sonra Tao artık bize güvenmez dedi Boyacının boğazı düğümlenmişti neyse artık olan oldu deyip geçiştirdi ama o da Tao yu çok seviyordu eline Tao nun bıraktığı anahtarı aldı ve kapıyı açıp DİAGON ekibini dışarı çıkardı

O sırada Tao küçük bi bankta oturarak etrafı seyrediyordu sonra yanına bi çocuk geldi Tao ile hemen hemen aynı yaştaydı yanınıza oturabilir miyim?  Diye sordu Tao;

-Tabii olur gel otur hadi

-Teşekkürler

-Ne yapıyorsun böyle sokaklarda

-Otobüs bekliyorum okumak için başka bi şehre gidicem

-Vayy çocuk okumaya gidiyor bizde burda serserilik yapıyoruz

-Anlamadım abi?

-Yok bişey canım tebrik ederim seni

-Sağol abi

O sırada Tao karşıda bi ışık görür ışık Tao ya doğru seslenir Tao gel gel

-Hey şunu gördün mü delikanlı bi ışık sanki bana Tao gel gel diyor

-Tao mu?

Tao benim lakabım dostlarım bana böyle der

-Niye abi?

-Adım Taha ODUNCU olduğu için arkadaşlarım adımı kısaltırlar

-Hımm anladım abi

O sırada Tao o ışığı bi daha görür

-Aaa bak gene o ışık Tao gel diyor

-Abi ben hiçbişey göremiyorum

-Ama bak karşıda işte hadi gel bakalım

Tao o ışıkları tek tek takip eder ışıklar tam yaklaştım derken kaybolup başka bi yerde gene ortaya çıkmıştır en sonunda Tao deniz kenarının yanına kadar gelir ve deniz kenarını dümdüz bi yol olarak görür

-Ne yapıyosun abi dur denize düşeceksin!

-Ne düşmesi normal düz yolda yürüyorum işte...

Işıklar sanki Tao ya gel diyordu Tao denize doğru ilerledi ve tam ışığa dokunucam derken denize düştü yanındaki çocuk daha sonra atlayıp Tao yu kurtarmıştı ama ona ilk yardım nasıl yapılacağını bilemedi ambulansı ve polisi aradı ikisi çok geçmeden geldi ambulans Tao nun karnına bastırarak onu kendine getirmeye çalıştı sonra o ambulansla hastaneye kaldırıldı neyseki durumu iyiydi

Tao hastanede yatarken DİAGON ise onu heryerde aramaktaydı Boyacı;

-Korku kralı git ve karşı çeteye bak bakalım Tao yu kaçırmış olabilirler Bozar sende Korku kralıyla git karşı çetenin planını en iyi sen bozarsın Saço git sende hastaneleri araştır bende Mazlum ile sokakları aricam bütün grup dağılır ve Tao yu arar

                YARIN...

Boyacı çeteyi arar ve toplar

-Bi haber var mı?

-Yok kaptan

-Durun Saço nerde?

Saço nun yüreği yanmaktadır sanki öz kardeşini kaybetmiş gibi Tao yu hastanelerde aramakla kalmamış sokaklarda caddelerde kıytı köşelerde bazı çetelerde aramıştır ahhh nerdesin dostum!  En sonunda Tao nun kaldırıldığı hastaneyi bulmuştur Saço yolda ilerlerken denize yakın küçük bi hastane görmüştür bu hastane yeni yapılmıştır hayır Tao kesinlikle burda değildir demiştir Saço kendi kendine sonra yolda ilerlerken televizyoncunun yanından geçer televizyonlardan birinde haber spikeri konuşmaktadır spiker bu gün deniz kenarında bi kaza yaşandı haberi verir Saço bir an durur olamaz kaza tam burda yaşanmış!  O sırada haberci yaralı şahısı gösterir Saço gözlerine inanamaz bu bu Tao ama...  Spiker Tao nun durumunun ciddi olduğu ve en yakın hastaneye kaldırıldığını söyler  Saço hemen yan taraftaki hastaneye bakar ahh yanılmışım Tao sabahtan beri ordaymış hemen oraya gitmeliyim!  Saço koşar adımlarla hastaneye doğru gider ve bi elemana Tao yu sorar

-Hey acaba burda Taha ODUNCU adlı bi şahıs gördünüz mü

-Üzgünüm efendim burda öyle birisi yok

-Ama nasıl olur?

Doktorlar Tao hastaneye kaldırıldığında adını bilmez bu yüzden onu rastgele bi isimle listeye kaydeder

Saço bütün hasta odalarını gezer nerdesin Tao diye bağırır ve en sonunda bulur

-Ahh Tao

O sırada  bi hemşire gelir ve Saço ya kızar

-Beyefendi yapmayınn içerdeki hasta dinleniyor

-Hemşire hanım o benim kardeşim içeri girmem lazım
               
-Ama efendim içerdeki hasta  dinlenmeli

Saço oralı bile olmadan içeri girer ve Tao nun yanına oturur

-Tao kardeşimm iyi misin lütfen bizi bırakma ekibin sana ihtiyacı var mektubunu okudum ve sen başından beri haklıydın biz yalancıyız hainiz ve kimseye saygımız yok ama şunu bil kii seni çok seviyoruz seni saatlerce sokaklarda aradık Tao ve burda buldum seni ama neden kardeşim?  Hastane yatağını neden kendine yakıştırıyorsun Neden Tao biz seni neden sevmiyelim Boyacının kalbi sen yokken ne acıdı bütün grup seni saatlerce aradı ve senin olmadığın 1 dakika bile bize çok acı çünkü dediğin gibi biz kardeşiz ve birbirimize aitiz bizim bizden başka kimsemiz yok peki neden? Denize atlayıp intahar mı etmek istedin yoksa düştün mü ama neden her ikiside olsa bunu yapma bize çünkü yüreğimiz acıyor Boyacı artık hatasını anladı lütfen ekibe geri dön o sırada hemşire;

-Yeter artık bayım çıkmalısınız hasta dinlenmeli

-Unutma dediklerimizi Tao seni seviyoruz ve ekibe geri dön kardeşim benim için...

Görevliler Saço yu dışarı çıkarır Saço da umutsuz bi şekilde Boyacıyı arar

-Alo Boyacı

-Saço nerdesin sen yarım saattir seni arıyoruz!

-Tao yu buldum

-Ne nerde nasıl buldun iyi mi?

-Hayır denize düşmüş hastaneye kaldırmışlar

-Ne diyorsun ne denizi ne düşmesi anlamıyorum dalga mı geçiyorsun?

-Hayır dalga geçmiyorum Tao denize düşmüş boğulmuş hastaneye kaldırmışlar şu anda dinleniyor

-İyi değil mi?

-Şu an iyi görünüyor

-Hangi hastane hemen oraya geliyoruz

-Olmaz görevliler içeri almıyor izinsiz hasta odasına girdim

-Ahh Saço! Seni deli...

Böylelikle Tao uzun bi süre hastanede kalır

               HASTANEDE....

-Ahh ne oldu bana?  Niye burdayım

-Efendim denize düşmüşsünüz hastaneye kaldırdık sizi

-Ne ne denizi bbb-ben yani bi ışık gördüm en son beni çağırdı bende onu takip ediyordum sonra düz bi yolda ilerliyordum etrafımda deniz yoktu nasıl yani ben bişey anlamadım Tao hastanede kalır ve sürekli hayaller görüp durur ama neden?
     
          DEVAM EDECEK...