Dostlar Ölümsüz Olmalı!

-Bölüm 14-

Peri'den

"Biz bir iddia oynadık."dedi Ateş

Kerem arkada burnunu tutuyordu.

"Ne iddiası ?"diye sordum

"Bunu herkes öğrenmeli Peri lütfen bana gidelim diğerlerini de çağırmam gerek. Onlarda duymalı..."

"Ben sana nasıl güveneyim Ateş ?"

"Peri lütfen ara herkesi bende toplanalım."dedi

Kerem'e dönüp

"Kerem sen git ben seni sonra arıyacağım."dedim

Ve Ateş ile evine doğru yürümeye başladım.

~

Ateş'in evini önüne geldiğimizde bizimkiler kapının önünde bekliyorlardı. Herkes çok ciddiydi ve kimse gülmüyordu. İnci yine yoktu ama şuan bu önemli bir konu değildi.

Ağladığım akan makyajımdan belli oluyordu.

Ateş evin kilidini açıp içeri girdi. Ardından bizde içeri girdik.  Herkes koltuklara oturdu. Semih benim yanıma geldi.

"Oğlum niye cağırdın bizi ?"dedi Baybars

Ateş uzun bir süre konuşmadı. Sonra konuşmak için ağzını açtı.

"Ben aslında Ates Karasu değilim."dedi

"Ne demek bu?"dedi Beste

"Sözümü kesmeden dinleyin. Ben Ateş Karahan. Karahan Holdinginin tek veliahtı olan Ateş karahan. Bundan iki buçuk yıl önce bir şirketle iddia oynadık. Onlarla ihalemiz vardı ve onlar bizden daha varlıklıydı bu ihaleyi kaybetseydik holdingimiz karşı tarafın olacaktı. Onlarda benden 3 yıl içinde fabrikada çalışan bir kişinin kızını kendime aşık etmemi istediler. İlk başta çok basit gözükmüştü. Sonuçta bir kızı kendime aşık etmek ne kadar zor olabilirdi ki ? Sonra onun olduğu okula geldim ve Peri'nin üzerine bilerek kefir döktüm. O da benim kolumu ısırdı. Bu hareketi işin ne kadar zor olduğunu belli etmişti bile. Ve işin en zor kısmı eski sevgilimde o okuldaydı."

Gözümden yaşlar akmaya başlamıştı.

"İki buçuk sene geçmesine rağmen bana aşık olmamıştı. Bu gece yaşananlar zoruma gittiği için her şeyi anlatmaya karar verdim."

Semih elini ensesine götürdü.

Benim gözümden yaşlar geliyordu.

"Ama şunu itiraf etmeliyim ki size çok alıştım. Biliyorum bi eşeklik yaptım. Ama pismanım sizi kaybetmek istemiyorum."

Semih hızla kalkıp Ateş'i yakasından tutarak havaya kaldırdı. Ateş savunmaya çalışmadı.

"Ulan sen bizi nasıl kandırırsın!"

Ben sessizce ağlamaya devam ederken Alin ve Beste yanıma geldiler.

Baybars şok içindeydi keza Aybars'ta öyle. Semih Ateş'e yumruk atıp yere düşürdü. Baybars kalkıp Semih'i uzaklaştırdı.

"Sen nasıl benim kardeşimin arkasından..."

Ateş yerde yatmış burnunu tutuyordu.

"İki buçuk seneden beri kandırılıyoruz haberimiz yok!"diye bağırdı Baybars.

Aybars dikkatini bir türlü buraya veremiyordu. Sürekli ensesini kaşıyıp telefona bakıyordu.

"Bakın ben işin kolay olacağını düşünüyordum. Ama sizi tanıdıkça yemin ederim arkadaşlığın nasıl bir şey olduğunu anladım."dedi Ateş

"Ulan seni bir daha kardeşimin yanında görürsem suratını dağıtırım!"

"Bir şey sorucam ?!"dedim

"Eski sevgilin Büşra'mıydı ?"

Ateş sadece kafa salladı. Gözlerimden akan yaşlara bir yenisi daha eklenmişti.

Semih belimden tutup kaldırdı ve yürütmeye başladı. Arkadan herkes sırayla gelmeye başladı.

Ateş'in evinden çıktıktan sonra herkes birbirine bakıyordu.

"Bizim artık Ateş diye bir arkadaşımız yok!"dedi Baybars

Herkes onaylarcasına kafa salladı.

Semih ile birlikte eve girdik. Odama girip üzerimde ki kıyafeti çıkardım. Banyoya gidip suratımda ki dağılmış olan makyajı temizledim. Yeniden odama geldiğim de Semih yatağımda oturuyordu. Bende sessizce yanına oturdum.

Kollarını bana sardı.
"Peri."dedi sakince

"Efendim Semih."

"Ateş'e karşı bir şey hissetmiyorsun değil mi ?"dedi

Gözlerimin dolmasına engel olamadım. 'Ateş' ismi hangi cümlede geçsin direk gözlerim doluyodu.

"Yok... Bir şey hissetmiyorum."

"Tamam güzelim iyi geceler."

Semih saçlarıma öpücük kondurup odamdan çıktı. Dolu gözlerimi kapatınca yanağımda aşağıya damlalar aktı. Ne düşünüyordum ki Ateş ile bir gelecek mi ?

-
Bölüm sonuuğğ