WHERE? ~ George Weasley & James Potter (not together) lovestory

E L F (niet een elf maar het getal)

George pov

'BELLA' schreeuw ik, maar zonder succes. Ze loopt met die smeerlap mee naar boven, zoenend. Ik schreeuw haar naam nog een keer maar geef het dan op. 'BELLA JIJ KOMT NU TERUG EN GEEFT GEORGE EEN ZOEN!' Commandeert Frederieke haar nog. 'Gaat niet werken' zucht ik. Ik sluit mijn ogen en er lopen tranen uit. Ik kan geen kant op met deze touwen. 'Bella' zeg ik nog zwakjes voor ik mijn ogen sluit. Ik val in een lange slaap vol nachtmerries.

--

Wakker worden ginger, jij gaat even een klusje doen' zegt een of andere dooddoener. 'Waar is Bella!' Zeg ik scherp. 'Oh, jij gaat je vriendinnetje zo zien, alleen denk ik niet dat ze heel blij is en jij gaat daar voor zorgen' lacht de dooddoener. 'Nooit!' Zeg ik. 'Nooit van mijn leven zou ik Bella verdrietig maken of pijn doen!' Hij lacht weer. De idioot. Hij maakt een snelle, plotselinge beweging en ik schrik. Hij pakt het amulet. Hét amulet. Het amulet dat ik van Bella heb gehad. 'Geef terug!' Schreeuw ik. Alweer lacht hij en hij gooit het op de grond. Ik schreeuw boos. Hij trekt me mee naar het begin van de kerker en smijt me op de grond.

'Sectumsempra!' Zegt hij fel. Ik voel een steek in mijn been en nog geen seconde later ook op mijn borst. Ik kijk naar beneden en zie dat er overal op mijn lichaam wonden ontstaan. Ik schreeuw het uit van de pijn. 'Crusio!' Gooit hij er bovenop. Alweer schreeuw ik. Ik voel dat ik wegval. Hij stopt met martelen maar gaat na een paar Secondes weer door. Als hij dat doet word alles in één klap zwart.

Bella pov

'NEEEEEE! IDIOOT BLIJF VAN HEM AF!' gil ik. Een dooddoener staat George te martelen terwijl er allemaal bloed uit zijn lichaam stroomt. 'MONGOOL. VIEZE UMBITCH LAAT ME ERIN!' Hij draait zich om en laat me erin. Ik ren naar George en geef hem een kus. 'Petrificus Totalus!' Word er achter de dooddoener geschreeuwd. Er komen steeds meer wonden bij op Georges lichaam. 'BELLA!' Schreeuwt een bekende stem. Met een ruk draai ik me om. Harry staat daar met Fred. Ik heb geen tijd om verbaast te zijn want George moet hier weg. 'Hebben jullie wands?' Vraag ik snel. Ze knikken beide. Als Fred George ziet rent hij op hem af en gaat naast hem zitten. 'We moeten wat doen!' Schreeuwt hij wanhopig. Langzaam komt Frederieke aanlopen. 'Frederieke verschijnsel jij met Harry mee! Fred en ik nemen George mee!' Gil ik naar haar. Geschokt kijkt ze me aan maar rent dan naar Harry als ze ziet dat hij er ook is.

'Wat is hier gebeurt?' Gilt Yasmin als we daar verschijnselen. Ik geef geen antwoord maar heel Georges wonden. 'Fred, ik verschijnsel hem naar zijn kamer, jij kleed hem uit. Hij moet snel uit die kleren maar doe voorzichtig!' Zeg ik snel. Ik verschijnsel naar Georges kamer en ga naar mijn eigen kamer. Ik ga op het bed zitten en begin te huilen. Ik ben geen maagd meer door die Malfoy.

Na een tijdje komt Yasmin de kamer in. Mijn haar is bob-lijn en zwart. 'Gaat het?' Vraagt ze. Ik schud mijn hoofd. Nee het gaat niet. Mijn vriendje ligt half-dood bewusteloos te zijn en ik ben zowat verkracht! Zeg ik. Ze schrikt en geeft me een knuffel.

--

Zachtjes loop ik naar George. 'Hee, Georgie. Hoe gaat het?' Vraag ik. Hij reageert niet, wat logisch is. Ik geef hem een kus. Hij ligt er vredig bij ondanks dat hij bijna dood was. Ik ga met mijn hand door zijn haar en sta op. Ik wil weg open maar iemand grijpt mijn hand. Ik schrik en draai om. George heeft zijn ogen open. 'Bell, wat heeft hij met je gedaan?' Vraagt hij bezorgd. 'Maak je maar niet druk, er is niks gebeurt. Hij is gewoon een vieze umbitch' lieg ik. Nou ja. Dat eerste. Hij grinnikt en wil gaan zitten. 'Liggen jij' zeg ik waarschuwend. 'Je moet rusten, je was bijna dood!' Hij zucht. 'Bells' zegt hij verschrikt. Ik knik. 'Ze hebben het amulet. Ze hebben het- ze hebben hem kapot gegooid en we zijn het vergeten' zucht hij terwijl er een paar tranen over zijn wangen lopen. 'Ik heb mijn antwoord toch al' zeg ik fluisterend. Ik geef hem een kus en ga naast hem liggen. Ik kan er niet tegen om te liegen maar hij hoeft dit niet te weten.

Rustig loop ik naar beneden. George ligt te slapen. Ik sla de krakende tree over en kom beneden aan. 'Bella' zegt George. 'Wat hebben ze daar nou echt met je gedaan?' 'Niks' fluister ik. Hij kijkt me met opgetrokken wenkbrauwen aan. 'Je weet dat ik het zie als je liegt he?' Ik zucht. George heeft me te lang gekend om dat niet te weten. 'Draco Malfoy heeft...' Zeg ik zachtjes. Ik wil het niet vertellen. 'Hij heeft me lovepotion gegeven' zucht ik. Hij kijkt me verbaasd aan. 'What the Meta moest hij met jouw 'liefde'' vraagt hij. Ik weet het niet. Waarschijnlijk om erachter te komen hoe ik hier kan zijn terwijl ik dood ben. 'Waarschijnlijk om erachter te komen hoe ik hier kan zijn, en zogenaamd niet onder de grond. Anders zou ik het echt niet weten' zucht ik. Hij trekt me in een knuffel. 'Ik laat je geen moment meer alleen' zegt hij. Ik glimlach en knuffel hem ook. 'Ik ga weer kijken bij George' zucht. 'De jongere.' dit is te verwarrend gewoon.

George pov

Ik word wakker als mijn matras naar beneden word geduwd. Er ging iemand opzitten. Ik doe alsof ik nog slaap. Ik hoor een paar snikken. Bella. 'Het spijt me zo George' snikt ze. 'Ik wilde het laten stoppen, echt waar, maar de potion hield het tegen.' Ze begint zachtjes te huilen. een golf van medelijden overspoelt me. 'Ik wilde het bewaren, voor jou, ik zweer het je.' Ze gaat nog wat harder huilen. Ik open mijn ogen. Ze schrikt en staat op. 'Ik begrijp het als je me niet meer wilt zien' zegt ze. 'Wa- nee. Helema-' ze was al naar beneden gerend. Ik wil haar achterna gaan maar ik kan me amper bewegen. 'Bella!' Probeer ik nog maar ze is al weg. Waarschijnlijk naar Harry, de jonge. Haar broer. We zouden echt terug moeten naar onze tijd, maar dan moesten we eerst een time-turner zien te bemachtigen. Ik ben bang. Bang dat als we hier blijven we in grote problemen komen en als we terug gaan dat Bella dan vermoord wordt door Voldemort.

Bella POV