Pretend his wife (Completed)

Chapter 22

Pagkalabas niya ng silid na datnan niya ang señyora na kaupo sa sala habang  umiiyak.

S-señyora. "tawag nya señyora na umiiyak."

Sinugod siya ng yakap ni señyora fatema na agad niyang ginantian din ng yakap at humagulhol ng iyak.

'Hija Mama ang itawag mo sa akin dahil para sa akin anak na kita, magagalit ako sayo pagtinawag mo ako ulit ng señyora. "Ani ng señyora na tumutulo ang luha sa likod ni audrey habang magkayakap sila."

Opo mama."Maslalong humagulhol ng iyak dahil ramdam niya ang pag-mamahal ng isang ina sa pamagitan ni señyora fatema."

Hija hindi na ba talaga kita mapipigilan? "Tanong ng señyora sabay kalas mula sa pagkayakap kay audrey at punas ng mga luha nito na pumapatak."

Mama na pag-usapan na natin ito diba?! "Ani ni audrey na umiiyak."

Paano ka hija kung hindi mo ipaglalaban yang na darama mo? "Lumuluhang tanong ng señyora dahil na sasaktan siya at na aawa kay audrey na umiiyak."

Kahit masakit po mama kakayanin ko at pipilitin kung magiging okie. "Umiiyak na sagot niya sa señyora."

Hija ihahatid kita sa airport. "Ani ng señyora kahit labag sa loob na umalis dalaga."

Mama huwag na po! Ipahatid mo na lang ako kay mang kaloy. Baka kasi gumising si Zion at hanapin nya ako walang haharap sa kanya. "Umiiyak na ani ni audrey."

Hija mag-iingat ka palagi doon, kung may problema ka tawagan mo ako ha!! "Bilin ng señyora na niyakap ulit si audrey."

Opo mama!! Kayo din po mag-ingat po kayo palagi huwag mong pabayaan ang sarili mo. "Umiiyak na ani ni Audrey na nakayakap din sa señyora."

Kumalas ang señyora mula sa pagkayakap kay audrey saka pinunasan ang tumutulong luha at mayrong kinuha sa bag nito na kulay puting subre saka ibinigay kay audrey.

Tanggapin mo ito hija. "Ngumingiting ani ng señyora na lumuluha."

Tiningnan ni audrey ang laman ng puting subre.

Mama salamat po pero hindi ko po ito matatanggap na lalo't  napakalaking halaga nito. "Ani ni audrey na lumuluha sabay balik  ang puting subre sa señyora."

Alama kung hindi mo tatanggapin ito piro sa----

Hindi pinatapos ni audrey ang sabihin ng señyora.

Mama diba po ang sabi ko sayo hindi ako magpapabayad. Mama hindi ko po kailangan nyan alam mo naman po yan diba?

Hija ang perang ito ay bibigay ko lang sayo. Dahil alam ko na hindi mo tatanggapin ito. Para sa iyo ito hija kaya tanggapin mo.

Mama!!!

Kung hindi mo tatanggapin ang perang ito magtatampo ako sayo.

Pero pagtinanggap ko po ito parang nagpabayad din ako.

Wala kang pera diba? Saka aalis ka ngayon na wala man lang ipanggastos. Kaya hindi kita binayaran anak bigay ko lang sayo yan.

Subang laki naman ng halagang ito.,..

Barya lang yan sa amin, kaya tanggapin muna.
Saka hija pagdumating kana doon huwag mong kalimutan na tawagan ako.

Opo mama.

Yung address mo pala akin na para kung nalulungkot ako dadalawin kita doon.

Ibinigay ni audrey sa señyora ang iksaktong address nya. Wala din siyang magawa kundi tanggapin ang subreng may lamang tseke na nakahalaga ng Limang million.

Mamimiss kita hija." Lumuluhang ani ng señyora."

Mamimiss din po kita mama. Salamat po sa lahat lahat ng ginawa mo para sa akin."ani ni audrey na umiiyak sabay yakap ng señyora sa kanya na para bang ayaw siyang bitawan."

Mama kailangan ko na pong umalis baka gumising si Zion magtataka yon kung ba't wala ako sa kanyang tabi. "umiiyak na ani ni audrey."

Kahit labag sa kaloob ng señyora pinahatid niya kay kaloy si audrey sa airport.
Umagulhol sa iyak ang señyora habang tinatanaw ang pag-alis ng sasakyan.
Habang tumatakbo paalis ng mansion ang sasakyan umiiyak  si audrey na hindi maalis ang tingin sa mansion.

Nahahabag si kaloy sa dalaga na humagulhol sa iyak. Batid nyang na sasaktan itong lisanin ang mansion at iwan ang mabait niyang amo. Dahil hindi lingid sa kanya ang pagpapangap nito at  ang naramdaman nitong pagmamahal sa amo kahit hindi dapat. Gusto nya itong kausapin para gumaan man lang ang naramdaman nito ngunit maspinili niyang hayaan itong umiiyak.

Pagkadating sa manila airport magangmaga ang mata ni audrey sa kakaiyak.

Ma'am nanditi na po tayo sa airport. "Ani ni kaloy na awang awa sa ayos ng dalaga magulo ang buhok at magangmaga ang mata."

Maraming salamat mang kaloy.
Mang kaloy pakibigay po kay señyora fatema ito, sa kanya mo lang ibibigay. "Ani audrey sabay abot kay kaloy ng sobre."

Opo ma'am. "ani ni kaloy na katungo sabay kuha ng sobreng puti at inilagay sa loob ng jacket nito." Ma'am suklayin mo po ang buhak mo magulo po kasi."ani niya na agad naman kinuha ni audrey ang suklay sa shoulder bag at nagsuklay.

Pakisabi po sa kanya na maraming salamat. "Nakangiting ani ni audrey ngunit bakas ang lungkot sa mukha nito."

Makakaasa ka ma'am. "Ani nito sabay saludo."

Mang kaloy salamat sa paghatid mo sa akin dito at patawad sa pag-estorbo ko sa pagtulog mo kanina.

Walang ano man, trabaho ko po ito.

Mag-iingat  ka sa pagmamaniho mo pabalik ng Batangas mang kaloy.

Mag-ingat ka din ma'am.

Pagkaalis ni kaloy pumasok siya sa loob ng airport na tumutulo ang luha. Masakit para sa kanya na iwan ang lalakeng mahal. Ngunit kailangan nya itong gawin dahil masasaktan lang siya.

Habang na sa loob ng airplane subrang lalim ng iniisip ni audrey. Hindi niya maiwasan na pigilan ang pagpatak ng luha habang iniisip na kahit magkamukha man sila ni kriss hindi siya magawang mahalin nito at wala siyang puwang sa puso ng lalakeng mahal nya.

****
Ayan tatlong bises ako mag update ngayong araw.