Gazela salona girer girmez bütün gözleri üzerine çekmişti. Elbise dekoltesi dövmesini açıkta bırakıyordu ancak onun gibi bir çok dövmeli insan olduğu için ilgi çeken dövmesi değildi kıyafeti ve güzelliğiydi. Genelde herkes kabarık elbiseler tercih etmiş tıpkısının aynı olmuştu. Ancak o farklıydı. Tuhaf topuzlar ile gezen kızların yanında onun sade topuzu onu etkileyici kılıyordu. Topuzu kıvırcık, koyu kestane saçlarında güzel duruyordu.
Bir süre sonra tüm gözler üstünden çekilip Gazela'yı rahat bırakmıştı. Genç kız kalabalıktan uzan boş bir masaya geçti. Sıradan bir şekilde herkes gibi gezen garsonların birinden aldığı içeceğini yudumluyordu.
Bir adamın "Karşınızda Prens hazretleri." demesi ile bütün gözler o tarafa döndü. Şimdi prens bir kız seçip onu dansa kaldırıcak ve ona saraydaki önemli bir kaç kişide eşlik edecekti.
Prens gözlerini tüm salonda gezdirirken bir kişide takılı kaldı gözleri. O kişiye doğru ilerleyip nazik bir haraketle "Bu dansı bana lütfedermisiniz?" diye sordu.
Genç kız prense gülümseyerek cevap verdi. Bu kız diğerlerinden farklıydı. Ay gibi beyaz teni, sarı rapunzel gibi düz saçları, yeşil gözleri ve beyaz elbisesi ile masumluğun simgesiydi.
Onlar dans ederken diger bir kaç önemli kişide eş seçti ve balo başladı.
Prens masum prensesin gözlerine bakarken kalabalık olmayan taraflardaki bir masada bulunan Gazela'yı görüyor. Gözleri onunla oyalanırken kızın duygu barındırmayan keskin ela gözleri dikkatini çekiyor. İşte bu kız dansettiği masumdan bile daha büyüleyici gözüküyordu.
Prens dansettiği kıza "Pardon." diyerek yanından ayrıldı genç kızın. Ve arkasında merakla parlayan gözler bıraktı.
"Pardon, sizi tanıyor muyum acaba?" Gazela etrafı incelerken gelen ses ile o tarafa döndü. Bu prensti. Eğer ona dans teklif ederse suikastı hangi adamların yapıcağını görmüş olurdu. Bu düşünce ile genç prensi yanıtladı.
"Bu şehirdeki herkesi tanır mısınızki?" Prens bu soru karşısında afalladı ve bütün saflığı ile cevapladı: "Haklısınız. Boş konuştum."
"Ben öyle bir şey demedim. Siz diyorsunuz." dedi Gazela.
Prens en sonunda can alıcı soruyu sordu: "Benimle dans eder misiniz? Belki kendimi affettiririm."
Gazela prensin uzattığı elini tutup ayaklanırken "Dans etmek bir insanı affettirmez. Ayrıca affetmem gereken bir durum yok." dedi.
Prens hiç konuşmadı, sadece gülümsedi.
***
Gazela ve prens dans uzun süredir hiç durmadan dans ediyorlardı.
Aniden çıkan karışıklık ve kınından çıkan kılıç sesleri herkesin çığlık çığlığa koşmasını sağlarken bir adam prensi uzaklaştırdı. Gazela etrafına çıkanlar ile bantlardan çıkardığı hançerler ile savaşırken birkaç saray muhafızının gelmesi ile prensin çıktığını gördüğü kapıya koştu. Çatıya giden merdivenleri ikişer ücer tırmadı.
Çatıda etrafına bakınırken prens ile ona kılıç tutan adamı gördü. Sessiz bir şekilde adamın arkasına geçip hançerini boğazına dayadı ve adamın elindeki kılıcı aşağıya attı. Ardından adam ve prens ile birlikte aşağıya indi. Bütün suikastçiler yakalanmıştı.
Muhafızlar kızın elinden adamı alıp onu da diğerlerinin yanına getirdi. Hepsinin maskesi aynı anda açılırken hiçbirinin Sawyer olmaması Gazela'nin dikkatini çekmişti. Bir soruşturma yapıp esas adamı Sawyer'ı bulmalı ve Oscar'a teslim etmeliydi.
"Siz kimsiniz?" prensin sorusu Gazela'yı kendine getirdi.
"Ben Gazela Denis görevdeyim. Size suikast düzenleyen Sawyer Yemil. Görevim o adamı bulup Oscar Gasino olan kral yardımcısına teslim etmek. Size haber verilmemesinin nedeni dikkat çekmemek. Şimdi eksalansları izin verirseniz adamlardan şuradaki size kılıç doğrultan adamı sorguya çekmek istiyorum."
"Anlaşıldı, izin verilmiştir. Adamlarım size sorgu odasını göstersin."
"Teşekkürler." diyip önden giden muhafızları takip etti Gazela.
***
2.PART
6.BÖLÜM|SORGU
Gazela adamın bağlanmış olduğu mahsene girdi ve konuştu: "Konuşucakmısın yoksa konuşucakmısın? Sawyer nerede?"
Adamdan ses çıkmayınca Gazela soruyu 2-3 kez daha tekrar etti. Ancak adam hiç birinde konuşmadı. "Sana söyle izat ediyim. Ben Gazela bu adı aklına kazı. Ben avcı grubuyum. Bilirsin belki bir avcı çok güzel işkence yapar. Mesela zihninde var olmayan acıları varmiş gibi gösterip onu en şiddetli derecede hissetmeni sağlayabilirim. Ne dersin?"
Gazela adamın yutkunuşunu fark etti. Ancak adam hala konuşmadı. Gazela haysli acıya başlarken adamın çığlıkları tüm duvarlarda yankılandı: "Durrrr, lütfen durrrrrrrr..."
"Konuş."
"5-12 kampında."
"Bu kadardı aferin sana." diyip adamı bıraktı genç kız.
Şimdi ise yola çıkma zamanıydı.
***
Gazela yeşil elbisesi dışındaki bütün kıyafetlerini satmıştı. Ayakkabi olarakta sadece botları kalmıştı. Üstüne geriye kalanları giydi. Pelerin, trench kotlarınıda ve geceliklerinden beyaz olan dışındakileri de satmıştı. Şimdi ise yeni bir kıyafet almış onu giymişti. Giyinince aynaya baktı. Güzel olmuştu. Saçlarını salmış, siyah çizmeleri giymişti. Yeşil elbisesi ile kısa botlarını tekrar çantasına koydu.
Giydikleri
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Baçağına hançerini kayış ile yine bağlamıştı. Üstundekinin kapişonunu kapatıp sırtına ok çantasını almış, kemerine kılıcını bağlamış, katanasını omzuna astığı çantasına koymuş, okunu eline almıştı.
Yanına erzak olarak beş kese kuru et, eski kaşar peyniri, iki dilim ekmek ve orta boy bir matara almıştı.
Otel odasından çıkıp parayı verdi.
***
Atın beline büyük çantayı bağladı ancak küçük çantayı omzunda tutmaya karar kıldı. Ata atlayıp yola koyuldu.
5-12 kampı ağaçlara bu sayıların yazıldığı bir nehir kenarında bulunmaktaydı. Buraya 12 saat uzaklıktaydı. Ancak daha sonrasında 4,5 günlük bir yolu kalıyordu.
